Κόκερ: η ζήτηση για μια "Λαίδη" δημιούργησε σκυλιά με το Σύνδρομο Αιφνίδιας Επιθετικότητας!

Προβλήματα συμπεριφοράς που έχουν σχέση με το Οξύ Μανιακό Σύνδρομο ή Σύνδρομο Αιφνίδιας Επιθετικότητας ή Σχιζοφρένεια του σκύλου, εντοπίζονται σε μεγάλο βαθμό στα κανελί Κόκερ, αλλά και σε κάποιες φυλές ακόμα. Η διάγνωση είναι δύσκολη και οι σκύλοι άκρως επικίνδυνοι. 

Βλέποντας ένα Κόκερ Σπάνιελ, ένα πανέμορφο, χοροπηδηχτό, μικρό σε μέγεθος σκυλάκι με το χαρακτηριστικό θλιμμένο βλέμμα, τις χαριτωμένες αφτάρες του και την αεικίνητη ουρά, νιώθουμε αυτόματα την επιθυμία να το χαϊδέψουμε.

Το πιθανότερο είναι να εκπλαγείτε από τη συμπεριφορά του κι ακόμα περισσότερο απ' όσα θα ακούσετε παρακάτω, όπως επίσης κι από τον αριθμό των ιδιοκτητών Κόκερ που καταφθάνουν στους επαγγελματίες για εκπαίδευση, στα πρόθυρα της απελπισίας.

Έτσι ακριβώς έμεινα κι εγώ έκπληκτη από αυτό που μου συνέβη, όταν στον Έκτορα, το Κόκερ μου, στην τρυφερή ηλικία των 9 μηνών, είχαν μπει τρία άγανα στο τύμπανο του αφτιού του. 

Ήταν Καθαρά Δευτέρα (δύσκολη μέρα για να βρεις κτηνίατρο που να εργάζεται), αρχίζω λοιπόν τα τηλέφωνα και οι 3 στους 3 κτηνίατροι που βρήκα αρνήθηκαν να κάνουν την επέμβαση χωρίς νάρκωση όταν άκουσαν τη φυλή, γιατί όλοι είχαν δαγκωθεί από Κόκερ. Τότε έγινα έξαλλη και στην επόμενη κτηνίατρο που βρήκα μίλησα λίγο επιθετικά: «Αν κι εσείς μου πείτε πως δεν θα κουράρετε τον σκύλο μου γιατί είναι Κόκερ, πάω κατευθείαν στον Κτηνιατρικό Σύλλογο για καταγγελία...». Η καημένη η κτηνίατρος, εξίσου έκπληκτη, μου απάντησε πως και αυτήν την έχουν δαγκώσει Κόκερ, αλλά αυτό δεν είναι λόγος ν' αφήσουμε έναν σκύλο να υποφέρει.

Η μικρή αυτή ιστορία είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων συμπεριφοράς στα Κόκερ, όπως και στις φυλές που θα αναφέρουμε στη συνέχεια.

Τα προβλήματα άρχισαν λίγο μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και εξαιτίας της ταινίας κινουμένων σχεδίων « Η Λαίδη και ο Αλήτης», όπου η Λαίδη είναι μια κανελί Κοκερίνα.

 
Τότε σημειώθηκε μια τρομακτική ζήτηση για κανελί Κόκερ που η προσφορά δεν μπορούσε να καλύψει. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν στην αναπαραγωγή σκύλοι φοβικοί, ανασφαλείς, σκύλοι επιθετικοί, έγιναν απίστευτες αιμομειξίες ακατάλληλων σκύλων προς χάριν του θεού που ακούει στο όνομα «χρήμα», με αποτέλεσμα να καταστραφούν σχεδόν και σε συμπεριφορά και σε υγεία τα κανελί Κόκερ, και αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο κι όχι απλά σε μία-δύο χώρες.

Ευτυχώς, δεν συνέβη το ίδιο στα δίχρωμα αφού για αυτά δεν υπήρχε ζήτηση, όσο για τα μαύρα και τα μαύρα-πύρινα, έγινε σε πολύ μικρή κλίμακα, κυρίως λόγω του ότι ζευγάρωναν με κάποιο κανελί.

Σε τεύχος του περιοδικού «Κυνολογία», στο άρθρο με τίτλο «Επιθετικότητα» διαβάζουμε τα εξής: Έχοντας πολύ συχνή επαφή με τα σκυλιά, οι κτηνίατροι είναι οι πιο πιθανοί να υποστούν τραυματισμούς από δαγκωματιές. Στην κορυφή της λίστας των κτηνιάτρων για τις δέκα πιο επικίνδυνες φυλές βρίσκεται το Κόκερ. Λίγο πιο κάτω φέρνει ως παράδειγμα ότι υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να σας δαγκώσει ένα Κόκερ από ένα Ροτβάιλερ, απλά το Κόκερ δεν θα μπορέσει να προκαλέσει τόσο ισχυρό τραυματισμό όσο το rotti.

Σε άλλο τεύχος του περιοδικού δημοσιεύονται δύο στατιστικές, μία από την Ευρώπη και μία από την Αμερική, για τις φυλές που έχουν τη μεγαλύτερη συχνότητα δαγκωμάτων σε ανθρώπους. Και στη μία και στην άλλη, νούμερο 1 είναι το Κόκερ!
Έχουμε λοιπόν να κάνουμε μ' έναν σκύλο που είναι πάντοτε υπερβολικά πεισματάρης και ξεροκέφαλος, συχνά έντονα κυριαρχικός, που δεν φοβάται καθόλου τον άνθρωπο και που του είναι πολύ εύκολο να κλείσει τα σαγόνια του πάνω στο χέρι σας, συχνά χωρίς προειδοποίηση.

Στην καλύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε, συνήθως, απλά με ένα αρκετά κακομαθημένο πεισματάρικο σκύλο που ζητιανεύει ή κλέβει φαγητό, που τραβάει τόσο το λουρί του που οι ιδιοκτήτες έχουν φτάσει να αναρωτιούνται αν το ένα τους χέρι είναι πλέον μακρύτερο από το άλλο...

Στη χειρότερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με το «rage syndrome», ή Σύνδρομο Αιφνίδιας Επιθετικότητας, ή Οξύ Μανιακό Σύνδρομο, ή Σχιζοφρένεια των Σκύλων. Κι όλα αυτά σε ποσοστό περίπου 70% με 80% στο κανελί χρώμα, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως δεν υπάρχουν κανελί Κόκερ με καλό χαρακτήρα. Σε πείσμα όμως όλων των στατιστικών, οι Έλληνες ζητούν στη συντριπτική τους πλειονότητα κανελί Κόκερ.

Από την άλλη μεριά, στα υπόλοιπα χρώματα συνήθως έχουμε να κάνουμε με υπέροχους σκύλους, ήρεμους, πανέξυπνους, υπάκουους, με εξαιρετική συμπεριφορά.

Η αναλογία σκύλων με Σύνδρομο Αιφνίδιας Επιθετικότητας είναι: 10 κανελί προς 2 μαύρα ή μαύρα-πύρινα και προς 1 δίχρωμο.

Είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε πότε ένα Κόκερ ή ένας σκύλος κάποιας άλλης φυλής, είναι έντονα κυριαρχικός και πότε πάσχει από το σύνδρομο.

Είναι λοιπόν ευθύνη του εκπαιδευτή να καταφέρει να διακρίνει τις λεπτές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τους και εάν τελικά βεβαιωθεί ότι πρόκειται για το σύνδρομο να μην ταλαιπωρείται άδικα ούτε αυτός, ούτε ο ιδιοκτήτης, ούτε ο σκύλος.

Σε μια έρευνα συμπεριφοράς σε Κόκερ με σύνδρομο, από τον ειδικό στη συμπεριφορά των σκύλων, δόκτορα Mugford, παρατηρήθηκαν τα εξής:

86% υπεράσπιζαν το κόκκαλό τους

68% » την τροφή, το μπολ τους

56% » το χώρο, κάτω από καρέκλες κ.λπ.

82% » κάποιο αντικείμενο

42% κάνουν επίθεση χωρίς να προηγηθεί γρύλισμα

96% ιδιοτροπίες, κακή διάθεση, ανυπακοή

74% καλύτερη συμπεριφορά εκτός του χώρου τους

54% δαγκώνει μόνο μέλη της οικογένειας

100% επιθετικότητα με παροξυσμό σε σωματική τιμωρία

60% αλλαγή χρώματος των ματιών στην επίθεση

84% συγχυσμένος κατά την επίθεση, μετανιωμένος μετά

Από τους σκύλους ήταν 74% κανελί-ξανθά, 20% μαύρα, 6% άλλα χρώματα.

Όπως βλέπουμε, η συμπεριφορά τους θυμίζει έναν πολύ έντονα κυριαρχικό σκύλο. 

Πώς, λοιπόν, θα καταλάβουμε ότι ένας σκύλος έχει το σύνδρομο;

Ας ρίξουμε μια ματιά στα συμπτώματα: ξαφνικές επιθέσεις χωρίς καμία φανερή αιτία. Ο σκύλος συχνά κοιμάται και ξαφνικά επιτίθεται χωρίς καμία προειδοποίηση. Τα μάτια διαστέλλονται και μερικές φορές αλλάζουν χρώμα κατά τη διάρκεια της επίθεσης και λίγη ώρα μετά. Ο σκύλος είναι εντελώς συγχυσμένος και μπερδεμένος όταν επιτίθεται και δεν αντιδρά σε καμία προσπάθεια να σταματήσει. Οι επιθέσεις είναι πάντα απρόβλεπτες και ο σκύλος φαίνεται αποπροσανατολισμένος μετά από την επίθεση και χωρίς να έχει επίγνωση των πράξεών του, ενώ σύντομα επιστρέφει στην κανονική συμπεριφορά. Συχνά, η επιθετικότητά τους μειώνεται σε άγνωστους χώρους.

Τα θύματα συνήθως είναι μέλη της οικογένειας, παιδιά ή επισκέπτες και εξ αιτίας της έλλειψης προειδοποίησης από το σκύλο, έχουν πάντα σοβαρά τραύματα που χρειάζονται οπωσδήποτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα θύματα είναι πολύ συγχυσμένα, αφού λίγο μετά την επίθεση ο σκύλος τούς γλείφει τα χέρια, κουνάει την ουρά του, ζητάει χάδια και παιχνίδια, σαν να μη συνέβη τίποτα. Οι κρίσεις εμφανίζονται συχνότερα τις απογευματινές - βραδινές ώρες και οι σκύλοι δείχνουν να ενοχλούνται και αποφεύγουν τα φώτα. Τα πρώτα συμπτώματα στα θηλυκά εμφανίζονται στις 8-9 εβδομάδες, ενώ στα αρσενικά στους 6 μήνες και γι' αυτό το λόγο γίνονται έρευνες μήπως συνδέονται με τη τεστοστερόνη.

Το σύνδρομο δεν εμφανίζεται μόνο στο Κόκερ, αλλά και στις παρακάτω φυλές:

Αγγλικό & Αμερικανικό Κόκερ Σπάνιελ

Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ

Γκόλντεν Ριτρίβερ

Τζέζαπικ Μπέι Ριτρίβερ

Ντόμπερμαν

Γερμανικός Ποιμενικός

Ποιμενικός της Βέρνης

Ποιμενικός των Πυρηναίων

Αγίου Βερνάρδου

Μπουλ Τέρριερ

Ως προς την κληρονομικότητα δεν έχει βρεθεί κάποιο συγκεκριμένο γονίδιο, αλλά τα στοιχεία από τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα πείθουν τους ερευνητές ότι υπάρχει σίγουρα γενετικό περιεχόμενο στο πρόβλημα. Θεωρούν, δε, ότι είναι θέμα πολυγονιδιακό, άρα δύσκολο να εντοπιστεί, οπότε οι πάσχοντες σκύλοι σαφώς δεν πρέπει να αναπαράγονται. Όλοι πάντως συμφωνούν ότι είναι πρόβλημα νευρολογικό και μπορεί να περνάει από γενιά σε γενιά σε πάσχουσες γενεαλογικές γραμμές αίματος.

Θεραπεία

Τι προκαλεί το σύνδρομο; Τίποτα ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί. Υπάρχουν πολλές θεωρίες, π.χ. είδος επιληψίας, είδος σχιζοφρένειας του σκύλου, χαμηλή σεροτονίνη στον εγκέφαλο, δυσλειτουργία του θυρεοειδούς ή ακόμα όπως μερικοί πιστεύουν ότι είναι μια πάρα πολύ έντονη μορφή κυριαρχικότητας. Επίσης, μπορεί να προκληθεί από σοβαρές ασθένειες που πέρασαν τα ζώα στους 4 πρώτους μήνες της ζωής τους.

Στα πλαίσια της θεραπείας, κάθε περίπτωση απαιτεί ξεχωριστή αντιμετώπιση και κάτι που συστήνεται σε έναν σκύλο δεν λειτουργεί σε έναν άλλο. Δοκιμάζονται: αλλαγή διατροφής, χρήση της d-αμφεταμίνης, θεραπεία με βιταμίνη Β12, ευνουχισμός, στείρωση, αντισπασμωδικά, προγεστερόνη, primidone (mysoline) και τεχνικές αλλαγής συμπεριφοράς που στοχεύουν στο να τροποποιήσουν την ιεραρχία μεταξύ σκύλου και ιδιοκτήτη. Στην πραγματικότητα θεραπεία δεν υπάρχει, οι μέχρι τώρα προσπάθειες αλλαγής συμπεριφοράς δεν αποδίδουν, όσο για την περίπτωση του ευνουχισμού ή της στείρωσης, δυστυχώς ισχύει το ίδιο.

Σύμφωνα με μελέτη του Καίμπριτζ, με αποστολή 2.000 ερωτηματολογίων σε ιδιοκτήτες και εκτροφείς Κόκερ, τα αποτελέσματα είναι τα εξής: 

Τα μονόχρωμα είναι πιο επιθετικά από τα δίχρωμα.

Τα αρσενικά είναι πιο επιθετικά από τα θηλυκά (αναλογία 7 προς 3).

Τα ευνουχισμένα αρσενικά είναι συχνά πιο επιθετικά από τα μη ευνουχισμένα αρσενικά. Το ίδιο ισχύει και για τα στειρωμένα θηλυκά.

Οι ιδιοκτήτες σκύλων με μεγαλύτερη επιθετικότητα ήταν συνήθως άτομα νεαρά, με ένταση ή ντροπαλά, ή άτομα απείθαρχα χωρίς σταθερότητα.

Οι ιδιοκτήτες σκύλων με μικρή επιθετικότητα ήταν συνήθως πάνω από 65 ετών, με πιο ήρεμες και συγκροτημένες προσωπικότητες.

Τα στειρωμένα θηλυκά δαγκώνουν συχνότερα παιδιά.

Παρατηρείται το φαινόμενο ότι στο σύνδρομο ο ευνουχισμός και η στείρωση αυξάνουν την επιθετικότητα σε αντίθεση με την έντονη κυριαρχικότητα που μπορεί να τη μειώσουν.

Σήμερα τα φαινόμενα προβληματικής συμπεριφοράς και του Συνδρόμου Αιφνίδιας Επιθετικότητας είναι ακόμα πολύ έντονα στα Κόκερ από το Ανατολικό μπλοκ και εμφανίζονται μόνο σποραδικά στις προηγμένες χώρες. Στην Αγγλία, γράφει η Joyce Caddy, το ποσοστό συνδρόμου στα Κόκερ είναι 1%.

Τώρα ας κοιτάξουμε την ελληνική πραγματικότητα.

Στειρώθηκαν 27 Κόκερ, εξ αυτών τα 25 για ανεξέλεγκτη επιθετικότητα.

Όλα ήταν κανελί.

Κανένα δεν ήταν ελληνικής εκτροφής.

Όλα ήταν από το Ανατολικό μπλοκ

Σε 5 κανελί με σύνδρομο έγινε ευθανασία.

 

Ανθρώπινα λάθη

Δυστυχώς, θα ακούσετε συχνά στο μέλλον τους διάφορους ιδιοκτήτες να σας λένε ότι πιστεύουν, για παράδειγμα, πως όταν ένας αρσενικός σκύλος καβαλάει τα πόδια των ανθρώπων και μάλιστα γρυλίζοντας, το καημένο έχει σεξουαλικές ανάγκες και πρέπει να εκτονωθεί... Γι’ αυτό πρέπει να τον ζευγαρώσουν οπωσδήποτε, ειδικά αν μάλιστα τους έχει δαγκώσει και μία-δύο φορές, για να ηρεμήσει. Το μόνο σίγουρο είναι πως μετά το ζευγάρωμα θα τους δαγκώνει δις ημερησίως.

Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι ιδιοκτήτες Κόκερ ταΐζουν πρώτα το σκύλο τους και μετά τρώνε οι ίδιοι, βέβαια περίπου το μισό από το φαγητό τους διότι ο κανακάρης απαιτεί τους καλύτερους μεζέδες από το πιάτο τους. Κοιμάται στο κρεβάτι μαζί τους και στριμώχνονται στον καναπέ στην άκρη, για να έχει πολύ χώρο να ξαπλώσει ο γλυκούλης τους.

Μερικούς τους ταΐζουν με το κουταλάκι και τους έχουν θέση κανονική στο τραπέζι τους. Με αυτούς τους ανθρώπους θα είναι λίγο δύσκολο για τους εκπαιδευτές να συνεννοηθούν. Στη συντριπτική τους πλειονότητα τα Κόκερ είναι πρώτα στο να εκπαιδεύουν... ανθρώπους.

Συμπέρασμα; Θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί, ειδικά με τα κανελί Κόκερ και τις άλλες φυλές που προαναφέραμε και που εμφανίζουν απρόβλεπτη, αλλοπρόσαλλη, αντιφατική συμπεριφορά, με αναίτιες επιθέσεις. Θα συναντήσετε όμως και σκύλους με το σωστό χαρακτήρα της φυλής που πολύ δύσκολα θα αποφύγετε να τα ερωτευθείτε.

πηγή: happydogsworld.com

10 tips για να αντιμετωπίσει ο σκύλος την καλοκαιρινή ζέστη.

Με την θερμοκρασία να ανεβαίνει υψηλά τώρα πια, πρέπει να σκεφτούμε πως θα κρατήσουμε δροσερούς και χαρούμενους τους τετράποδους φίλους μας.
Ορίστε 10 tips που θα τα βοηθήσουν να απολαύσουν το καλοκαίρι χωρίς να ταλαιπωρηθούν:

1. Βγάζουμε βόλτα και ασκούμε τον σκύλο μας, νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ.
Αφού αυτές είναι οι πιο δροσερές ώρες της ημέρας, τότε θα είναι και πιο ευχάριστη η βόλτα για τον σκύλο μας. Παρόλο που η έντονη άσκηση κάνει πάντα καλό στους σκύλους, το κατακαλόκαιρο είναι μια περίοδος που θα λέγαμε να αφήσετε λίγο τον σκύλο σας να χαλαρώσει και να μην γυμνάζεται έντονα.

2. Χρησιμοποιείτε παπουτσάκια για σκύλους.
Θα τα βρείτε σε ορισμένα pet shops ή μπορείτε να τα προμηθευτείτε από το ίντερνετ. Αν μένετε σε μεγαλούπολη και δεν έχετε την δυνατότητα να βγάλετε βόλτα τον σκύλο σας τις δροσερές ώρες της μέρας, αυτός είναι ένας καλός τρόπος να προστατέψετε τις πατούσες του από την καυτή άσφαλτο. Οπως ακριβώς τα παπουτσάκια προστατεύουν τις πατούσες του σκύλου μας τον χειμώνα από τον πάγο, το ίδιο κάνουν και το καλοκαίρι με τις καυτές επιφάνειες.

3. Ελέξτε για σημάδια αφυδάτωσης.
Οι σκύλοι δεν ιδρώνουν. Δροσίζονται μόνο με το λαχάνιασμα βγάζοντας την γλώσσα έξω από το στόμα. Γι' αυτό ένας σκύλος που έχει ζεσταθεί υπερβολικά θα λαχανιάζει και θα του τρέχουν τα σάλια έντονα. Θα έχει συμπτώματα λήθαργου και τα μάτια του θα κοκκινίσουν. Αν του ανασηκώσετε το δέρμα θα δείτε πως θα αργήσει να επανέλθει στην θέση του.

4. Κρατήστε τον σκύλο σας ενυδατωμένο!
Ο κάθε σκύλος έχει διαφορετικές ανάγκες για να καταπολεμήσει την ζέστη. Να έχετε υπόψη σας πως τα σκουρόχρωμα σκυλιά απορροφούν περισσότερη ζέστη από ότι τα ανοιχτόχρωμα. Επίσης τα υπέρβαρα σκυλιά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αφυδάτωσης. Να έχετε πάντα μαζί σας στην βόλτα ένα μπουκαλάκι και ένα μπωλάκι για νερό. Ακόμα καλύτερα θα μπορούσατε να φορέσετε στον σκύλο ένα ειδικό γιλεκάκι και να τον αφήσετε να κουβαλάει δύο μπουκαλάκια νερό στην πλάτη του. Αυτά από μόνα τους θα δροσίζουν το σώμα του.

5. Βρείτε έξυπνους τρόπους για να δροσίσετε τον σκύλο σας.
Δεν έχετε κλιματιστικό? Κανένα πρόβλημα! Βρείτε ένα σκιερό μέρος στην αυλή ή την βεράντα, και τοποθετείστε μια παιδική πισινούλα. Απλώστε μέσα στην πισινούλα πετσέτες και βρέξτε τις ελαφρώς. Μετά αφήστε τον σκύλο σας να ξαπλώσει πάνω στις βρεγμένες πετσέτες.  
Επίσης μπορείτε να αφήσετε ένα μεγάλο μπωλ με παγάκια μπροστά σε έναν αναμμένο ανεμιστήρα. Θα προσφέρει στον χώρο περισσότερο δροσερό αέρα.

6. Οι σκύλοι δροσίζονται από κάτω προς τα πάνω.
Φροντίστε να ψεξάζετε με δροσερό νερό τις πατούσες και το στομάχι του σκύλου, και όχι τόσο την πλάτη του. Μια βρεγμένη πετσέτα στο πάτωμα, βοηθάει πολύ περισσότερο τον σκύλο όταν αυτός ξαπλώνει πάνω της, παρά αν του τον σκεπάσουμε στην πλάτη με αυτήν.

7. Αφήστε τον σκύλο σας να σκάψει!
Οι σκύλοι ενστικτωδώς βρίσκουν τρόπους για να καταπολεμήσουν την ζέστη. Οι σκύλοι στην φύση σκάβουν το χώμα όχι μόνο για να βρουν τροφή, να κρυφτούν ή να γεννήσουν, αλλά και για να δροσιστούν. Αν υπάρχει η δυνατότητα, βρείτε μια σκιερή περιοχή στον κήπο σας, και επιτρέψτε στον σκύλο σας να σκάψει και να ξαπλώσει πάνω στο δροσερό χώμα που θα βρει από κάτω.

8. Αφήστε τον σκύλο σας να τσεκάρει τον καιρό.
Οι σκύλοι δεν παρακολουθούν το δελτίο καιρού, και δεν ξέρουν πότε επιτρέπεται να βγουν έξω και πότε όχι. Αφήστε τον σκύλο σας να βγει για λίγο έξω και να νιώσει την ζέστη, την υγρασία ή το κρύο, και ενστικτωδώς θα αποφασίσει από μόνος του, αν αντέχει μια μεγάλη βόλτα ή αν πρέπει να επιστρέψει σύντομα σπίτι.

9. Μην αφήνετε ποτέ τον σκύλο σας μέσα σε παρκαρισμένο αυτοκίνητο.
Μέσα στο αυτοκίνητο συσσωρεύεται περισσότερη θερμότητα από ότι σε μια ανοιχτή περιοχή, ακόμα και όταν αυτό βρίσκεται στην σκιά. Επίσης, μέσα στο αυτοκίνητο ο σκύλος όταν μείνει μόνος του, μπορεί να γίνει υπερκινητικός είτε λόγω κάποιου περαστικού σκύλου ή ανθρώπου, είτε λόγω πανικού και κλειστοφοβίας. Η υπερκινητικότητα προκαλεί πολύ πιο εύκολα αφυδάτωση. Όταν έχουμε τον σκύλο μαζί μας στο αυτοκίνητο και κάνουμε μεγάλες διαδρομές, καλό είναι να έχουμε πάντα ανοιχτό το κλιματιστικό.

10. Όσο η θερμοκρασία ανεβαίνει, τόσες περισσότερες δικαιολογίες έχετε για να κάνετε πιο συχνά μπάνιο στην θάλασσα!
Η καλύτερη δραστηριότητα που μπορείτε να κάνετε με τον σκύλο σας το καλοκαίρι, είναι το μπάνιο στην θάλασσα. Αντί να βγείτε μια απλή βόλτα, αν έχετε την δυνατότητα, πηγαίνετε τον σκύλο σας στην θάλασσα ή σε κάποια ειδική πισίνα για κολύμπι. Το να κολυμπάτε παρέα με τον σκύλο σας είναι εξίσου διασκεδαστικό και δυναμώνει την μεταξύ σας σχέση, όσο και μια έντονη και δραστήρια βόλτα.

πηγή: cesarsway.com

Απολαυστικό παγωτό για σκύλους.

Μέσα στο καλοκαίρι, όλοι λαχταράμε κάτι παγωμένο και απολαυστικό για να δροσιστούμε. Οπως είναι γνωστό, οι σκύλοι δεν πρέπει να καταναλώνουν ζάχαρη και γενικότερα γλυκά, αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να στερηθούν κάτι δροσιστικό και πεντανόστιμο που μπορεί να τους δροσίσει ένα καυτό καλοκαιρινό μεσημέρι.

Ορίστε μια εύκολη και γρήγορη συνταγή, για να φτιάξετε ένα λαχταριστό παγωτό για τον τετράποδο φίλο σας!

Συστατικά

1 μπανάνα

1 κεσεδάκι γιαούρτι

2 κουταλιές της σούπας φυστικοβούτυρο

2 κουταλιές της σούπας μέλι

Εκτέλεση

- Λιώνουμε την μπανάνα και την ανακατεύουμε με το γιαούρτι

- Ζεσταίνουμε ελαφρώς το φυστικοβούτυρο ώστε να γίνει πιο ρευστό και να μπορεί να ανακατευτεί καλύτερα με τα άλλα συστατικά

- Προσθέτουμε στο μείγμα, το λιωμένο φυστικοβούτυρο και το μέλι

- Βάζουμε το μείγμα είτε με μικρά μπωλάκια, είτε σε μεγάλες παγοκύστες, ανάλογα με το μέγεθος παγωτού που θέλουμε να φτιάξουμε, και τα αφήνουμε στην κατάψυξη να παγώσουν

Προαιρετικά: αν αρέσουν στον σκύλο μας γενικότερα τα φρούτα και οι πιο περίεργες γεύσεις, μπορούμε να ψιλοκόψουμε μέσα στο μείγμα μας, φράουλες ή διάφορα βατόμουρα και σμέουρα. Κάνουν πολύ καλό στον οργανισμο του σκύλου μας, και προσθέτουν έξτρα φρουτένια και δροσερή γεύση στο παγωτό!

Είναι καλό να βγάζουμε το παγωτάκι από το ψυγείο 10 λεπτά περίπου πριν το δώσουμε στο σκυλάκι μας, για να το αφήσουμε να μαλκώσει ελαφρώς, και ναμπορεί να το γλύψει πιο ευχάριστα. 

Μετά του το βάζουμε στο μπωλάκι του, και ανάλογα με το μέγεθος του παγωτού, μπορεί να απασχολήσει ευχάριστα τον σκύλο μας, για τα επόμενα 10 λεπτά έως και μισή ώρα.

Γιατί οι σκύλοι γέρνουν το κεφάλι τους στο πλάι?

Οι σκύλοι προέρχονται από τους λύκους, οι οποίοι συγκαταλέγονται στα πιο κοινωνικά θηλαστικά του κόσμου. Για να λειτουργήσει αρμονικά μια αγέλη λύκων, τα ζώα αυτά έχουν επινοήσει ένα πλούσιο ρεπερτόριο σινιάλων επικοινωνίας, ώστε το ένα να μπορεί να «διαβάσει» τις διαθέσεις του άλλου. Το πώς λοιπόν ένας λύκος κουνάει την ουρά του, το κεφάλι, τα αυτιά ή τα χείλη του, έχει μεγάλη σημασία.
  Οι σκύλοι έχουν κληρονομήσει πολλά από τα σινιάλα των λύκων. Όταν ένας σκύλος γέρνει το κεφάλι του, συνήθως έχει εντοπίσει κάτι ενδιαφέρον. Σε μια αγέλη αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί τα ζώα μπορούν να καταλάβουν ότι ένα από τα μέλη της αγέλης έχει αντιληφθεί, π.χ., κάποιον κίνδυνο. 

Στους σκύλους, το γερμένο κεφάλι μπορεί να δηλώνει και διάθεση για παιχνίδι, όπως όταν κουνάνε την ουρά τους. Ο σκύλος μπορεί, επίσης, να γείρει το κεφάλι του με χαριτωμένο τρόπο επειδή ξέρει ότι έτσι θα του δώσουν μια λιχουδιά. Υπάρχουν παραδείγματα σκύλων που ανεβάζουν τα ακρόχειλά τους, σα να χαμογελούν, επειδή γνωρίζουν ότι ο ιδιοκτήτης τους θα τα ανταμείψει.

Πηγή : emprosnet.gr  

ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ''SCIENCE ILLUSTRATED''

Οι διαφορετικοί τύποι επιθετικότητας του σκύλου.

Στον κόσμο των σκύλων, θεωρείται φυσιολογικό ένας σκύλος να είναι επιθετικός μερικές φορές. Όταν τα σκυλιά όμως ζουν στην ανθρώπινη κοινωνία η επιθετική συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή. Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους τα σκυλιά δείχνουν επιθετικότητα. 

Διαβάστε για 7 τύπους επιθετικής συμπεριφοράς.

 

1)''Αυτό είναι το σπίτι μου! (ή το παιχνίδι μου ή το φαγητό μου κλπ)''  

Η επιθετικότητα εδαφικής κυριαρχίας εκδηλώνεται όταν ένας σκύλος είναι προστατευτικός με τον χώρο του.

Η επιθετικότητα ιδιοκτησίας εκδηλώνεται όταν ένας σκύλος προστατεύει τα πράγματα του, το αγαπημένο του παιχνίδι ή το μπωλ με το φαγητό του.

Η επιθετικότητα προστασίας εκδηλώνεται όταν ο σκύλος προστατεύει την αγέλη, δηλαδή εσάς ή τα παιδιά σας ή τα άλλα σκυλιά της οικογένειας.

Αυτές οι 3 συμπεριφορές πηγάζουν από παρόμοιες αιτίες αλλά ένα σκυλί που εκδηλώνει μία από αυτές μπορεί να μην εκδηλώνει τις άλλες 2. Η εκδήλωση της επιθετικότητας σε αυτές τις περιπτώσεις προειδοποιούν και δείχνουν ότι ο σκύλος είναι σε επιφυλακή, όπως πρέπει και εσείς.

 

2)''Μαμά μου φοβάμαι!''

Όταν ο σκύλος αντιλαμβάνεται κάτι σαν κίνδυνο μπορεί να δείξει σημάδια επιθετικότητας από φόβο. Ένα νέο περιβάλλον, άγνωστοι άνθρωποι ή άλλα ζώα μπορεί να πυροδοτούν αυτή την επιθετικότητα. Μερικές φορές, η επιθετικότητα από φόβο μπορεί να είναι και αποτέλεσμα μίας κακής ανάμνησης, όπου το ζώο είχε πονέσει ή είχε κακοποιηθεί.

 

3)''Είμαι πιο σημαντικός από σένα''

Όταν ένα σκυλί εκδηλώνει επιθετικότητα κυριαρχίας είναι σαν να λέει ''Είμαι το αφεντικό εδώ''. Μερικές φορές αυτό προκαλείται όταν ένα σκυλί θέλει να ανέβει στην ιεραρχία της αγέλης αλλά και όταν ένα σκυλί αισθάνεται μία πρόκληση/απειλή της θέσης του. Για παράδειγμα, οι αγκαλιές μας μπορεί να μεταφραστούν απ το σκύλο ως επίδειξη κυριαρχίας από μας. Ή όταν τον πιάνουμε από το κολλάρο για να τον μεταφέρουμε. Και τότε μπορεί να αντιδράσει επιθετικά. Τα καλά νέα είναι ότι τα σημάδια αυτά εξαλείφονται εύκολα με εκπαίδευση.

 

4)''Πεινάω! Φέρτο''

Η επιθετικότητα για το φαγητό διαφέρει από την επιθετικότητα ιδιοκτησίας, όπου το σκυλί μπορεί να γίνει επιθετικό για να προστατεύσει το μπωλ του. Στην περίπτωση της επιθετικότητας για φαγητό, η αιτία είναι πιο βαθιά, στις ρίζες του, από το ένστικτο του για κυνήγι. Τα σκυλιά ήταν κυνηγοί αλλά μερικές ράτσες έχουν χάσει την τάση τους ενώ άλλες την κρατούν ακόμα. Για παράδειγμα, τα μικρόσωμα τεριέ είχαν εκπαιδευθεί για να κυνηγούν ποντίκια και τρωκτικά.

 

5)''Σταμάτα!''

Όταν ο σκύλος σας σας ορμήξει επειδή τον πιάσατε κάπου που δεν του αρέσει, είναι η περίπτωση της επιθετικότητας από πόνο. Μπορεί να γίνει χωρίς να το περιμένετε, επειδή το ζώο θα πονέσει ή θα νιώσει άβολα εκεί που θα το πιάσετε. Είτε το χτενίζετε και το πονέσετε κατά λάθος, είτε έχει μια πληγή ή αρθρίτιδα που δεν φαίνεται...Οπότε πιθανότατα χρειάζεται και εξέταση από κτηνίατρο.

πηγή: adespoto.gr