Πως θα κοινωνικοποιήσετε το κουτάβι σας.

Η κοινωνικοποίηση είναι ένα ζωτικής σημασίας μέρος της ανατροφής ενός σκύλου. Η κοινωνικοποίηση δεν πρέπει ποτέ να αγνοηθεί, καθώς η έλλειψη της μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα για το σκυλί, αργότερα στη ζωή. Θέματα συμπεριφοράς όπως φοβίες, αγωνίες, επιθετικότητα και η έλλειψη της δυνατότητας να ασχοληθεί με αγχωτικές καταστάσεις είναι τα αποτελέσματα από την κακή κοινωνικοποίηση.

Όμως τι είναι η κοινωνικοποίηση; 
Κοινωνικοποίηση είναι οι πράξεις κατά τις οποίες εκθέτουμε με ασφάλεια κουτάβια και σκυλιά σε διαφορετικές, ξένες περίεργες και δυνητικά αγχωτικές καταστάσεις, με τρόπο που να παρέχουν πάντοτε μια θετική εμπειρία. Η κοινωνικοποίηση θέτει τη βάση σε ένα κουτάβι ή σκύλο για μια επιτυχημένη ζωή όταν ασχολείται με τον κόσμο και τις πολλές εμπειρίες που θα εκτεθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Το κλειδί για την επιτυχή κοινωνικοποίηση είναι να εκτεθεί το κουτάβι ή το σκύλος σε νέες και παράξενες καταστάσεις και πάντα κάνοντας αυτές μια θετική εμπειρία. Ως χειριστής, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι έχετε τον έλεγχο όσο το δυνατόν περισσότερο. Όλες οι εμπειρίες θα πρέπει να είναι μόνο θετικές και αν υπάρχουν αρνητικές, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος για να γίνουν θετικές.  

Η κοινωνικοποίηση είναι κάτι που γίνεται συνέχεια, αλλά ο κρίσιμος χρόνος για την έκθεση και τη μάθηση είναι μεταξύ 8 εβδομάδων έως 16 εβδομάδων. Τότε θα πρέπει να εκθέσετε το κουτάβι σε μια ευρεία ποικιλία σκύλων, ανθρώπων, παιδιών, εξοπλισμού κα.
Θα πρέπει να είστε σίγουροι ότι όλα τα σκυλιά στα οποία θα εκθέσετε το κουτάβι σας είναι φιλικά, προβλέψιμα και υγιή. Τυχόν κακή εμπειρία με επιθετικά σκυλιά, μπορούν να δημιουργήσουν επιθετικότητα ή φόβο στο κουτάβι σας. Ο στόχος είναι να διδαχτεί το κουτάβι ότι τα σκυλιά είναι θετικές εμπειρίες, και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για φόβο ή επιθετικότητα από την πλευρά τους. Η ασφαλής έκθεση σε σκύλους προωθεί επίσης την ελπίδα ότι το σκυλί σας δεν θα δει άλλα σκυλιά ως απειλή, που σημαίνει ότι δεν θα έχετε να ανησυχείτε για την κακή συμπεριφορά με την παρουσία των άλλων σκύλων.

Εκθέτοντας το κουτάβι σας σε ανθρώπους, επιλέξτε φιλικά πρόσωπα και στη συνέχεια μεγάλα πλήθη. Βεβαιωθείτε ότι κανείς δεν θα προκαλέσει στο κουτάβι σας οποιαδήποτε βλάβη, φόβο ή πανικό. Αφήστε το κουτάβι σας να ζήσει την εμπειρία με ήπιους χειρισμούς από αγνώστους, να παίξει με τους ξένους, να κεραστεί από αγνώστους (οι οποίοι θα του δώσουν δικές σας λιχουδιές) και να το χαϊδέψουν. Εκθέστε το κουτάβι σας σε παιδιά που βρίσκονται υπό έλεγχο και είναι σε θέση να χειριστούν με ασφάλεια και απαλά το κουτάβι σας. Ποτέ μην αφήσετε να κατακλύσουν το κουτάβι σας με χάδια ή να το αγχώσουν.  


Πάρτε το κουτάβι σας σε μια παιδική χαρά με εξοπλισμό και παίξτε μαζί του εκθέτοντας το σε διαφορετικές επιφάνειες και υφές, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι το κουτάβι σας δεν θα πέσει, δεν θα πανικοβληθεί και δε θα κινδυνεύσει. Περπατήστε το κουτάβι σας πάνω σε ξύλινα πατώματα, άμμο, χαλιά, φουσκώστε μπαλόνια, ανοιγοκλείστε πλαστικές σακούλες κα.
Θυμηθείτε ότι η έκθεση πρέπει να είναι μαζί διασκέδαση και θετική εμπειρία, διατηρώντας παράλληλα το κουτάβι σας ασφαλές και ενθουσιασμένο για την προσπάθεια του να ανακαλύψει νέα πράγματα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει το περιβάλλον όσο μπορείτε για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια. Όλες οι εμπειρίες να είναι θετικές, αυτό είναι η κοινωνικοποίηση και εκεί είναι το θέμα! Όταν προκύπτουν αρνητικές καταστάσεις, μετακινήστε το κουτάβι σας αμέσως και δημιουργήστε μια θετική εμπειρία με κάποιο παιχνίδι και λιχουδιές.

Είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι δεν θα επαινέσετε το σκυλί σας όταν εμφανίζει φόβο, ανασφάλεια ή άλλες κακές συμπεριφορές. Προσφέροντας επαίνους θα ενισχύσετε την κακή συμπεριφορά και τις κακές αντιδράσεις. Αγνοήστε τις αρνητικές απαντήσεις από το κουτάβι σας, και να επιβραβεύσετε τη στιγμή που η επιθυμητή απάντηση είναι παρούσα.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι το κουτάβι σας αναπτύσσεται από εσάς, για αυτό πρέπει να είστε σίγουροι ότι θα παραμείνετε πάντα ήρεμοι και θετικοί.  Ηρεμία και ευτυχισμένη φωνή θα πρέπει να συνοδεύουν ένα απαλό χέρι. Αυτή η συμπεριφορά θα κάνει το σκυλί σας ευτυχισμένο.

Για να ξεκινήσετε, εδώ είναι μερικές ιδέες για μέρη που μπορείτε να πάρετε το κουτάβι ή το σκυλί σας για την κοινωνικοποίηση. Παρακαλώ βεβαιωθείτε ότι το κουτάβι σας έχει κάνει πρώτα τα κατάλληλα εμβόλια!

• δημοτικό πάρκο
• κέντρο της πόλης,
• σιδηροδρομικός σταθμός,
• καταστήματα με είδη κατοικιδίων,
• καταστήματα που επιτρέπουν κατοικίδια,
• παρελάσεις και γιορτές,
• βόλτες με το αυτοκίνητο,
• κοινωνικοποίηση με άλλα σκυλιά,
• σπίτια φίλων,
• επισκεφθείτε πολυκατοικίες και μπείτε τους ανελκυστήρες,
• περπατήστε γύρω από το εξωτερικό εμπορικών κέντρων.

Ένα από τα κλειδιά για την ανάπτυξη ενός καταπληκτικού συντρόφου της οικογένειας είναι σωστή η κοινωνικοποίηση και το αποτέλεσμα είναι ένα αξιόπιστο σκυλί που σας εμπιστεύεται να μπορείτε να το πάρετε παντού και να κάνει ότι του ζητήσετε.

Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:

Γιώργης Ταξιδευτής
Θετικός εκπαιδευτής ανθρώπων και ζώων
Τηλ. Επικοινωνίας 6980137083
mail : koge@windowslive.com

Πηγή: http://www.k9instinct.com/blog/how-to-socialize-your-puppy-or-dog-dog-socialization-guide

Πως θα αποφύγετε τα δαγκώματα του κουταβιού

Καταρχήν θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το δάγκωμα για τα κουτάβια είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά. Μη ξεχνάτε ότι όταν γεννιούνται είναι τυφλά και κουφά και με το στόμα ανακαλύπτουν την μητέρα τους και το γάλα που τα ταΐζει. Επίσης ότι καθώς μεγαλώνουν αποκτούν τις πρώτες τους εμπειρίες με το στόμα τους, αφού το χρησιμοποιούν στο παιχνίδι και στην επικοινωνία τους.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχτείτε το δάγκωμα ούτε και να το αγνοήσετε. Είναι καλύτερο να του μάθετε μια καινούργια συμπεριφορά. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι τα κουτάβια δεν καταλαβαίνουν τις λέξεις που εμείς χρησιμοποιούμε για να τους μιλάμε, αλλά το τόνο της φωνής μας. Αν λοιπόν εσείς όταν σας δαγκώνει του μιλάτε, είναι εξαιρετικά πιθανόν να νομίζει ότι το επαινείτε και ότι το επιβραβεύετε. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δείρετε το κουτάβι, ούτε και να του ουρλιάξετε. Τέτοιες κινήσεις είναι μη αποδεκτές και βίαιες.

Αντίθετα υπάρχουν άλλα πράγματα που μπορείτε να κάνετε. Για παράδειγμα μπορείτε να σταματήσετε το παιχνίδι αμέσως μαζί του συνδυάζοντας να πείτε τη στιγμή που σας δάγκωσε μια λέξη, όπως το μη, το όχι ή το άου. Αμέσως μετά μπορείτε να απομακρυνθείτε από αυτό, να το αφήσετε μόνο για μερικά λεπτά και να συνεχίσετε το παιχνίδι μαζί του, αργότερα. Επίσης μπορείτε να δοκιμάσετε να κάνετε τη παλάμη σας γροθιά έτσι ώστε να μη μπορεί να τη πιάσει.

Ένας ακόμα τρόπος είναι να διοχετεύσετε το δάγκωμα του σε παιχνίδια που θα έχετε πρόχειρα κοντά σας (κάλτσες, αρκουδάκια, κόκαλα από πετ σοπ, παιχνίδια με ήχους). Όταν το κουτάβι σας δαγκώσει, πείτε πάλι τη λέξη που έχετε επιλέξει και δώστε του ένα από παραπάνω. 
Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι το κουτάβι πρέπει να ασκείται συχνά πυκνά και να το κοινωνικοποιήσετε, αφήνοντας το να παίζει με άλλα σκυλιά και κουτάβια, ώστε να μάθει πόση πίεση μπορεί να ασκεί με τα δόντια του και πότε να σταματήσει.

Γιώργης Ταξιδευτής

Θετικός εκπαιδευτής ανθρώπων και σκύλων

Χρήση “βοηθητικών μέσων”στην εκπαίδευση του σκύλου

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι τα μέσα αυτά (πνίχτης, ηλεκτρικό κολάρο, κολάρο ψεκασμού) όταν χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση του σκύλου προκαλούν πόνο και φόβο. Και κανείς φυσικά δεν αρνείται ότι φόβος και ο πόνος λειτουργούν και μάλιστα άμεσα. Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο θέλουμε “τα παιδιά μας” να μας υπακούν γιατί μας φοβούνται και πονούν ή γιατί μας σέβονται και μας αγαπούν. Σε αυτό το ερώτημα, πιστεύω ότι η απάντηση όλων, είναι αυτονόητη. 

Ας εξετάσουμε όμως πρώτα τι είναι το καθένα από αυτά :

• Πνίχτης: είναι ένα μια αλυσίδα η οποία κάθε φορά που ο σκύλος μας τραβάει, σφίγγει γύρω από τον λαιμό του με αποτέλεσμα να τον πνίγει ώστε να τον σταματήσει. Υπάρχουν πνίχτες από αλυσίδα, δερμάτινοι με καρφιά κα. Πνίχτης, εύκολα μπορεί να γίνει και το λουρί του σκύλου. 
• Ηλεκτρικό κολάρο: αποτελείται από δύο μέρη, το τηλεχειριστήριο και το περιλαίμιο. Έχει ενσωματωμένο έναν μηχανισμό με μπαταρίες που στέλνει στο σκύλο, κάθε φορά που γαυγίζει ή κάθε φορά που δεν ακούει τις εντολές μας, ρεύμα. 
• Κολάρο ψεκασμού: ενεργοποιούνται είτε από μακριά είτε με το γαύγισμα και πετούν σπρέι κάτω από το ρύγχος του ζώου. Το σπρέι συνήθως περιέχει  citronella. Χρησιμοποιούνται για την αποτροπή του γαυγίσματος.

Προβλήματα που δημιουργούν είναι :

• βλάβη μαλακών ιστών,
• προβλήματα στα μάτια, 
• βλάβη της τραχείας και του οισοφάγου,
• νευρολογικά προβλήματα,
• προβλήματα στην αυχενική μοίρα,
• τραυματισμό θυρεοειδή αδένα, 
• προβλήματα στους σιελογόνους αδένες. 
• στραγγαλισμός (που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο), 
• εγκαύματα, 
• φόβο προς τη citronella με αποτέλεσμα τους θερινούς μήνες να είναι δύσκολη η χρήση της για τη προστασία του ζώου από τα παράσιτα. 
• συνδυάσουν αναπόφευκτα το ισχυρό ερέθισμα (πολύ δυνατό πόνο) προς οτιδήποτε έτυχε να έχει στραμμένη την προσοχή του εκείνη τη στιγμή ο σκύλος.  Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν το σκυλί εκείνη την ώρα βλέπει άνθρωπο ή σκύλο, θα καταλάβει ότι αυτά είναι που του προκαλούν πόνο. Το αποτέλεσμα θα είναι ή να φοβάται ή να επιτίθεται.  
• καλύπτουν το πρόβλημα και δεν το διορθώνουν. Όταν ο πνίχτης βγει, το σκυλί θα σταματήσει να πονάει και θα αρχίσει πάλι να τραβάει. Αν πάλι έχει χρησιμοποιηθεί ηλεκτρικό κολάρο για την άρνηση λήψης τροφής, όταν αυτό βγει, το σκυλί δεν θα διστάσει να πάρει τη τροφή όχι απλά από το έδαφος αλλά ακόμα και από ξένο χέρι. Το ίδιο ισχύει και για τα κολάρα ψεκασμού και το γαύγισμα. 
• καταστρέφουν την σχέση μεταξύ ανθρώπου ζώου, αφού αυτό μαθαίνει να πονάει και να φοβάται από άνθρωπο της οικογενείας του, 
• κάνουν τη ζωή τους μαρτύριο. Στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε βιντεάκια με ανθρώπους που τα έχουν τοποθετήσει στον λαιμό τους. Θα καταλάβετε αμέσως τι πόνο ένιωσαν. Αμέσως θα καταλάβετε τι αισθάνεται και ο σκύλος σας, φορώντας πνίχτη ή ηλεκτρικό κολάρο.

Μόνιμα επιχειρήματα αυτών που χρησιμοποιούν αυτά τα μέσα είναι :

• “και η μάνα πιάνει τα κουτάβια της και τα τραβάει και πολλές φορές τα τινάζει και να κάνει να πονάνε”  
• “ο σκύλος μου δεν πονάει γιατί χρησιμοποιώ τη μικρότερη βαθμίδα ρεύματος”
• “εγώ κάνω ορθή χρήση χωρίς να προξενώ πόνο”
• “το δοκίμασα στο χέρι μου και δεν πονάει”,
• “αν βάλεις το πνίχτη στο σωστό σημείο τότε δεν του κάνεις ζημιά”
• “είναι εκπαιδευτικά εργαλεία, τμήμα μιας εκπαίδευσης”
• “ήταν τόσο ανυπάκουο και τράβαγε τόσο πολύ που ήταν η τελευταία λύση που είχα”

Στην πραγματικότητα όμως όλα αυτά είναι άνευ ουσίας. Και αυτό γιατί απλά :

• η μάνα πιάνει τα κουτάβια της από το σβέρκο και όχι από το λαιμό, γνωρίζοντας ενστικτωδώς τη διαδικασία ώστε να μη τα πονέσει,
• για να αντιληφθεί ο σκύλος τι δεν πρέπει να κάνει, θα χρειαστούν πολλές επαναλήψεις και αύξηση του ρεύματος στη μέγιστη βαθμίδα,
• η περιοχή του λαιμού είναι μια ευαίσθητη περιοχή γεμάτη με νευρικές απολήξεις. Οποιαδήποτε διοχέτευση ρεύματος στο σημείο εκείνο, είναι εξαιρετικά επώδυνη και δεν έχει σχέση με την αίσθηση που δημιουργείται στο ανθρώπινο χέρι,
• δεν υπάρχει καλή και κακή χρήση όλων αυτών. Σε κάθε χρήση τους, προκαλούν  πόνο, φόβο και ζημιά,
• δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση ότι προκαλεί πόνο και φόβο,
• δεν είναι η έσχατη λύση. Τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την θετική εκπαίδευση και με τέτοιο τρόπο που και εύκολος είναι και βία δεν χρησιμοποίει και βελτιώνει τη σχέση, μεταξύ γονέα και κατοικίδιου. 

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι οργανισμοί όπως ο Αμερικανικός Κτηνιατρικός Σύλλογος, ο Σουηδικός, ο Σύλλογος της Αυστραλίας κλπ έχουν καταδείξει την χρήση "τέτοιων βοηθημάτων" κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης ως επιβλαβή. Επίσης ότι όλα αυτά, έχουν απαγορευθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των ζώων συντροφιάς. 
Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 7, αναφέρεται ότι: “Κανένα κατοικίδιο ζώο δεν θα πρέπει να εκπαιδεύεται με τέτοιο τρόπο που να είναι επιζήμιος για την υγεία και την ευημερία του, ειδικά με τον καταναγκασμό του ώστε να υπερβεί τις φυσικές ικανότητες ή τη δύναμή του ή με την υιοθέτηση τεχνητών βοηθημάτων που προκαλούν τραυματισμό ή περιττό πόνο, ταλαιπωρία ή αγωνία.” 
Στην χώρα μας, η χρήση τεχνιτών βοηθημάτων κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης απαγορεύεται από το 1992.

Τέλος, η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία με δελτίο τύπου, που εξέδωσε στις 10 Απριλίου 2013 δηλώνει ότι : “Το σύνολο των μελών της Ομοσπονδίας διαχωρίζει ρητά τη θέση του και καταδικάζει όλες τις μορφές κακομεταχείρισης ζώων και τη χρήση απαγορευμένων εκπαιδευτικών βοηθημάτων. Η διαδικασία της εκπαίδευσης σκύλου δεν πρέπει ποτέ να προκαλεί τραυματισμό ή πόνο λόγω κακομεταχείρισης. Εδώ και χρόνια, οι μέθοδοι εκπαίδευσης βασίζονται σε μοντέρνες έρευνες συμπεριφοράς, με έμφαση στην θετική ενίσχυση.”

Γιώργης Ταξιδευτής
Θετικός εκπαιδευτής ανθρώπων και σκύλων

Πράγματι, τα σκυλιά καταλαβαίνουν τι λέμε!

γράφει η Μαρία Καραμέτου

Νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που πίστευαν εδώ και καιρό οι άνθρωποι που έχουν κατοικίδια. Τα σκυλιά πράγματι καταλαβαίνουν αυτά που τους λέμε, καθώς επεξεργάζονται το νόημα και το περιεχόμενο των λέξεων περίπου όπως το κάνουν και οι άνθρωποι.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα σκυλιά ανταποκρίνονται σε διαφορετικά σημεία της ανθρώπινης ομιλίας, συμπεριλαμβανομένου το περιεχόμενο και τον συναισθηματικό τόνο των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Ωστόσο, η νέα μελέτη για πρώτη φορά διαπιστώνει ότι τα σκυλιά δίνουν όντως προσοχή στην έννοια των λέξεων. Μάλιστα όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, τα σκυλιά επεξεργάζονται τις πληροφορίες αυτές σε ένα διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου τους από εκείνο στο οποίο επεξεργάζονται τα συναισθηματικά στοιχεία μιας ομιλίας.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι τα σκυλιά κατανοούν όλες τις λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι», αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. David Reby, στο τεύχος “Current Biology” στο οποίο δημοσιεύονται τα ευρήματα της έρευνας.
«Όχι, τα σκυλιά δεν πρόκειται να διαβάσουν βιβλία ούτε να συνθέσουν μουσική», δηλώνει αστειευόμενος ο Nicolas Dodman από το Πανεπιστήμιο Tuffs Cummings στο περιοδικό Health «αλλά είναι σε θέση να κατανοήσουν κάποια κομμάτια από αυτά που λέμε, είτε συλλέγοντας κάποιους ήχους που έχουν νόημα για αυτούς είτε συνθέτοντας κάποιες πληροφορίες από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε».  

Στο πλαίσιο της έρευνας, οι επιστήμονες τοποθέτησαν δύο ηχεία σε κάθε πλευρά των σκυλιών από τα οποία άκουγαν ανθρώπινες ομιλίες, που μπορεί να σχετίζονταν με την συμπεριφορά τους αλλά μπορεί και να ήταν και άσχετες λέξεις. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως όταν ακουγόταν με επιτακτικό τόνο η φράση «έλα εδώ» τα σκυλιά συνήθως γύριζαν το κεφάλι προς τα δεξιά. Αντιθέτως, όταν ο τόνος της φωνής ήταν περισσότερο συναισθηματικός στρέφονταν προς τα αριστερά.

«Δεν μπορούν να φτάσουν τους ανθρώπους στην κατανόηση της γλώσσας και των λέξεων καθώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται πολλά στοιχεία της ανθρώπινης ομιλίας σε διαφορετικά στάδια και σε πολλές, διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου» είπε ακόμη ο Andics.
Παρόλ’ αυτά, σύμφωνα με τον ίδιο, η νέα αυτή έρευνα παρέχει ένα νέο τρόπο, με τον οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να επικοινωνήσουν καλύτερα με τους τετράποδους φίλους τους.

πηγή: stogiatro.gr

Τι πρέπει να κάνει ένας ποδηλάτης όταν τον κυνηγούν σκύλοι.

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ελάχιστα σκυλιά είναι επικίνδυνα, ακόμα κι αν συγκροτούν  πολυπληθείς αγέλες. Όμως δεν είναι και ασυνήθιστο το φαινόμενο να οδηγείτε το αυτοκίνητο, τη μηχανή ή το ποδήλατο σας στην πόλη ή την εξοχή και ξαφνικά να δείτε έναν ή μια ολόκληρη αγέλη σκύλων να σας επιτίθενται.

Και δεν είναι λίγες οι φορές που ένα τέτοιο επεισόδιο καταλήγει σε ατύχημα του σκύλου ή του ανθρώπου που βρίσκεται στο όχημα.

Ο λόγος που ένας σκύλος κυνηγά ένα αυτοκίνητο, μία μοτοσικλέτα ή ένα ποδήλατο, διαφέρει από σκύλο σε σκύλο. Ο τρόπος που κυνηγούν επίσης διαφέρει, και τέλος Ο τρόπος που αντιδρούν σε κάθε περίπτωση είναι μοναδικός.

Αφού λοιπόν δεν υπάρχει κάποιος κανόνας, ας δούμε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά:

1. Σκύλος «περίεργος» («τι είναι αυτό το παράξενο πράγμα που περνάει από μπροστά μου;») Αντίδραση: Αυτός ο σκύλος θα γαβγίσει, θα κυνηγήσει – περισσότερο για παιχνίδι – αλλά δεν θα επιτεθεί.

2. Σκύλος «κυνηγός» (βλέπει το κινούμενο μέσο ως το θήραμα που οφείλει να κυνηγήσει) Αντίδραση: Θα κυνηγήσει είτε απλώς για το παιχνίδι είτε και θα επιτεθεί στο θήραμα (συνήθως τη ρόδα του ποδηλάτου ή το πόδι του ποδηλάτη). Πιθανόν να τρέξει και μπροστά από το όχημα για να του κόψει τον δρόμο και να το σταματήσει.

3. Σκύλος «φύλακας», που περιφρουρεί και υπερασπίζεται τον ζωτικό του χώρο, τον οποίο εσείς παραβιάσατε. Αντίδραση: Θα κινηθεί παράλληλα με το ποδήλατο στην κατά μήκος νοητή γραμμή ιδιοκτησίας του, μέχρι να τελειώσει ο χώρος που προστατεύει και να απομακρυνθεί ο παραβάτης (=ποδήλατο). Αν δεν τον προκαλέσετε δεν θα επιτεθεί.

4. Σκύλος «φύλακας κοπαδιού», συνήθως σε επαρχιακούς δρόμους, όπου κάπου εκεί κοντά βρίσκεται και το κοπάδι. Αντίδραση: Αν το κοπάδι είναι μακριά, θα απειλήσει αλλά δεν θα επιτεθεί. Αν το κοπάδι είναι κοντά, τότε πιθανόν να επιτεθεί, ειδικά αν κάνετε κάτι προκλητικό.

5. Σκύλος «επιθετικός», που έχει εκπαιδευτεί από τον ιδιοκτήτη του να επιτίθεται! Δυστυχώς, έχουμε δει όλοι μας ιδιοκτήτες που ενθαρρύνουν τα σκυλιά τους να επιτίθενται, ιδιαίτερα σε γάτες, προτρέποντας «πάρτ’τον!». Αντίδραση: Η πιθανότητα να επιτεθεί είναι μεγάλη και μάλιστα χωρίς καμία προειδοποίηση.

6. Σκύλος «φοβικός», που έχει αρνητική εμπειρία από το παρελθόν -ίσως να τον έχει χτυπήσει αυτοκίνητο. Αντίδραση: Θα γαβγίσει, θα απειλήσει αλλά θα κρατάει μια απόσταση ασφαλείας. Εξαίρεση αποτελεί ο «φοβικός» σκύλος που έχει χτυπηθεί από ατύχημα στο κεφάλι κι έχει υποστεί εγκεφαλική βλάβη. Αυτός μπορεί να επιτεθεί ανεξέλεγκτα.

Τι δεν πρέπει σε κάθε περίπτωση να κάνετε:
Ο πανικός δεν πρόκειται σίγουρα να βοηθήσει. Εάν διαισθανθούν τα σκυλιά τον φόβο και τον πανικό σας κι εσείς επιχειρήσετε να επιταχύνετε και να «το βάλετε στα πόδια», τότε θα πρέπει τουλάχιστον να είστε σίγουροι για τις ποδηλατικές σας ικανότητες! Η πραγματικότητα είναι ότι μια τέτοια αντίδραση θα προκαλέσει τους σκύλους να σας κυνηγήσουν όπου -τις περισσότερες φορές- οι σκύλοι είναι πιο γρήγοροι από το ποδήλατο.

Τι μπορείτε να κάνετε:
Αν τα σκυλιά είναι μακριά από το ποδήλατο, το να τα αγνοήσετε και να συνεχίσετε με την ίδια ταχύτητα συνήθως αρκεί.

Αν πρόκειται για έναν μόνο σκύλο, μιλήστε του με φιλική διάθεση.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, αν είστε σε θέση να διακρίνετε σε ποια από τις παραπάνω κατηγορίες ανήκει ο συγκεκριμένος ή τα συγκεκριμένα σκυλιά, τότε θα σας είναι ευκολότερο να αντιδράσετε.

Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να σταματήσετε, να κατεβείτε από το ποδήλατο και να συνεχίσετε με σταθερό βήμα τον δρόμο σας… Για μεγαλύτερη ασφάλεια όμως, έχετε πάντοτε το ποδήλατο ανάμεσα σε εσάς και τα σκυλιά, ενώ παράλληλα αποφύγετε να διασταυρώσετε το βλέμμα σας με το βλέμμα του/των σκύλων.

Εάν πρόκειται για σκύλο «περίεργο», «κυνηγό» ή «φοβικό», το πιθανότερο είναι ότι, εφόσον σταμάτησε η συμπεριφορά που τους ενόχλησε, θα σταματήσει και η αντίδραση από τα σκυλιά.

Αν πρόκειται για σκύλο «επιθετικό» ή «φύλακα» ρίξτε μια ματιά γύρω σας μήπως μπορέσετε να αρπάξετε κανένα ξύλο ή έστω πέτρα. Αν όχι, σκύψτε και … προσποιηθείτε ότι πιάσατε πέτρα! Πολλά σκυλιά που θα δουν αυτήν την κίνηση, θα κάνουν πίσω γιατί θα έχουν κακή εμπειρία από κάτι παρόμοιο.
Στην περίπτωση του «φύλακα κοπαδιού» θα πρέπει να αναζητήσετε γύρω σας το κοπάδι. Εάν το δείτε, κινηθείτε προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Άλλα πιθανά «όπλα»:

• Βάλτε μια δυνατή φωνή (προσοχή όμως: να εκφράζει θυμό όχι φόβο) Αρκετές φορές αυτό έχει αποβεί αποτελεσματικό.
• Η τρόμπα του ποδηλάτου (η κίνηση της μπορεί να τα κάνει να κάνουν πίσω).
• Το παγούρι με το νερό (το να βρέξετε λίγο τα σκυλιά πιθανόν να τα απωθήσει).
• Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορες συσκευές που εκπέμπουν υπέρηχους και ισχυρίζονται ότι ηρεμούν ή και διώχνουν τα άγρια σκυλιά. Η προσωπική μου εμπειρία ως εκπαιδευτής είναι ότι μόνο κάτω από ιδιαίτερες περιπτώσεις έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Σκεφθείτε το άλλωστε: αν ήταν τόσο απλό, όλοι οι επίδοξοι διαρρήκτες θα είχαν από μία τέτοια συσκευή και θα μπουκάραν χωρίς καμία ενόχληση σε κάθε σπίτι που φυλάνε σκυλιά. (Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δεν ισχύει!)

Μόλις απομακρυνθείτε, καβαλήστε και πάλι το ποδήλατο σας και συνεχίστε την βόλτα σας.

Εάν βρίσκεται παρόν κι ο ιδιοκτήτης, χωρίς να μιλήσετε προσβλητικά ή επιθετικά, εξηγήστε του ότι είναι δικαίωμα σας να περνάτε από αυτόν τον δρόμο με ασφάλεια και αποτελεί καθήκον του να εκπαιδεύσει ή να περιορίσει τον σκύλο του.

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες αρνούνται ότι το σκυλί τους δημιουργεί προβλήματα ή ότι δεν μπορούν να ελέγξουν τον σκύλο τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, μην διστάσετε να τον καταγγείλετε. Σκεφθείτε ότι έτσι προλαβαίνετε ένα κακό που μπορεί να συμβεί στο μέλλον σε εσάς ή σε άλλον περαστικό.

Εάν πρόκειται για αγέλη αδέσποτων σκύλων σε συγκεκριμένη περιοχή, το να περνάτε καθημερινά από αυτήν την περιοχή μπορεί να κάνει τον σκύλο να σας «την έχει στημένη» την επόμενη φορά. Ούτε όμως το να αποφεύγετε αυτή τη διαδρομή δεν αποτελεί λύση. Καταγγείλετε το γεγονός στον τοπικό Δήμο και πιέστε τους να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι το πρόβλημα.

πηγή:  mtbracekilkis.wordpress.com