Απίστευτο: για ποιο λόγο εκτρέφονταν αρχικά αυτές οι φυλές!

Rhodesian Ridgeback

Αυτοί  οι ενεργητικοί τιτάνες εκτρέφονταν αρχικά για να κυνηγούν λιοντάρια και άλλα μεγάλα αιλουροειδή στην Νότιο Αφρική. Κοινωνικοποιούνται καλά, και αν είναι εκπαιδευμένα, ως ενήλικα μπορούν να είναι απολύτως ήρεμα και με συγκροτημένη συμπεριφορά. Ως κουτάβια όμως, μέχρι να φτάσουν την ηλικία των 2 ετών, αποτελούν σαφώς μια οβίδα ενεργητικότητας, και κυνηγούν τις γάτες όπου τις βρουν, καθώς αυτή είναι η φύση τους.

Bedlington Terrier 

Μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα για τα Bedlington Terrier από την εμφάνισή τους και το "φρου φρου" χτένισμα του κεφαλιού τους. Αυτά τα σκυλιά εκτρέφονταν για να κυνηγούν αρουραίους στα αγγλικά ανθρακωρυχεία.

Αργότερα διασταυρώθηκαν με τα Wippets και έγιναν πολύ πιο γρήγορα, και κατάλληλα πλέον για κυνήγι μεγαλύτερων ζώων.

Portuguese Water Dog

Ξεκίνησαν να εκτρέφονται αρχικά από ψαράδες στα παράλια της Πορτογαλίας. Αυτά τα "νερόσκυλα" προορίζονταν για να βουτάνε από τα πλοία και να μαζεύουν τα κομμένα δίχτυα, να κυνηγούν κοπάδια ψαριών, και να μεταφέρουν μηνύματα από τη μια βάρκα στην άλλη κολυμπώντας. Τώρα πια, το πιο γνωστό Portuguese Water Dog απολαμβάνει τις ανέσεις του Λευκού Οίκου.

Dachshund

Γερμανικής καταγωγής, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως αυτά τα χαριτωμένα μικρούλικα σκυλάκια, εκτρέφονταν αρχικά για να κυνηγούν, να σκάβουν και να ανακαλύπτουν διαφόρων λογιών ζωάκια του δάσους, όπως αλεπούδες και ασβούς. Αυτά τα πεισματάρικα και ενεργητικά σκυλιά έχουν την ικανότητα να παρακολουθούν ένα πληγωμένο ζώο για μέρες.

 

Dalmatian

Παρόλο που η προέλευση αυτών των ξεχωριστών σκυλιών είναι άγνωστη, τα Δαλματίας είχαν προτιμηθεί αρχικά από την Πυροσβεστική, λόγω της πολύ καλής τους σχέσης με τα άλογα. Πολύ πριν εφευρεθούν οι μηχανές, άλογα έσερναν τα πυροσβεστικά οχήματα, και τα σκυλιά Δαλματίας είχαν την ευθύνη να φυλάνε τα άλογα όταν αυτά δεν εργάζονταν, και να τρέχουν δίπλα τους στα έκτακτα περιστατικά.

Welsh Corgi

Και οι δύο παραλλαγές των Corgi (τα Pembroke που δεν έχουν ουρά, και τα Cardigan με την ουρά) εκτρέφονταν αρχικά για να βόσκουν βοοειδή. Λόγω του χαμηλού τους ύψους και μεγέθους, τα Corgi δάγκωναν τις αγελάδες στα πόδια ώστε να τις κάνουν να προχωρούν γρήγορα και έτσι να αποφεύγεται ο συνωστισμός.

Lhasa Apso

Πλέον τα Lhasa Apso είναι μοντέρνα σκυλάκια συντροφιάς, όμως η καταγωγή τους είναι από το Θιβέτ. Διασταυρώθηκαν και με άλλες ράτσες, και αποτέλεσαν τους φρουρούς των παλατιών και των Βουδιστικών ναών. με το χαρακτηριστικό γάβγισμα τους, τα Lhasa Apso ειδοποιούσαν τους φρουρούς για οποιαδήποτε εισβολή.

Tibetan Mastiff

Τα Θιβετιανά Mastiff διασταυρώθηκαν με τα Lhasa Apso και αποτέλεσαν και αυτά τους φρουρούς των παλατιών και των Βουδιστικών ναών. Ενώ τα Lhasa Apso ειδοποιούσαν για εισβολή με το γάβγισμα τους, τα Θιβετιανά Mastiff ακινητοποιούσαν τον εισβολέα με το δάγκωμα τους, ή έστω με το να τους στριμώξουν στην γωνία.

Yorkshire Terrier

Ένα ακόμα πασίγνωστο σκυλάκι αγκαλιάς, εκτρέφονταν αρχικά για να κυνηγά αρουραίους. Οι ανθρακωρύχοι της Βρετανίας χρησιμοποιούσαν τα Yorkshire Terrier για να καθαρίσουν το μέρος από τα τρωκτικά πριν πιάσουν αυτοί δουλειά.

Airedale

Αυτά τα αξιαγάπητα σκυλιά κατάγονται από την κοιλάδα Aire της Αγγλίας, και είναι γνωστά ως τα μεγαλύτερα terrier που υπάρχουν. Αρχικά τα εξέτρεφαν οι χωρικοί για να κυνηγούν βίδρες, στην πορεία όμως τα Airedale έγιναν διάσημα ως οι καλύτεροι μεταφορείς μηνυμάτων κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

πηγή: theilovedogssite.com

Another pampered little lap dog was also originally intended to hunt rats. British coal miners relied on these scrappy dogs to clear out the rodents before they went to work.
Read more at http://theilovedogssite.com/you-might-be-surprised-what-these-10-dog-breeds-were-originally-bred-for/#Rs4MV48CKmPVCphE.99

Bred originally by fisherman in and around the coast of Portugal, these water dogs were intended to dive off the boats to retrieve broken nets, herd fish and carry messages between boats. The most prominent Portuguese Water Dog is resting comfortably in the White House.
Read more at http://theilovedogssite.com/you-might-be-surprised-what-these-10-dog-breeds-were-originally-bred-for/#WrvAZXgxB7Wizafo.99

Κάμπια του πεύκου: άκρως τοξική και επικίνδυνη για τους σκύλους.

Όλες οι κάμπιες κάνουν την εμφάνισή τους την αρχή της άνοιξης και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα μεταμορφώνονται σε πανέμορφες πεταλούδες και άλλα έντομα. Όμως στο διάστημα που παραμένουν κάμπιες, η φύση τους έχει προικίσει με μια τοξική ουσία για να μπορούν να αμύνονται αποτελεσματικά, καθώς είναι πολύ ευάλωτες στους εχθρούς. 
Όλες οι κάμπιες, αλλά ακόμα περισσότερο οι κάμπιες του πεύκου (γνωστές και ως Pine Caterpillar και Thaumetopoea pityocampa), που είναι ντυμένες με χιλιάδες μικροσκοπικές ακίδες στην ράχη τους, διαθέτουν μια πολύ τοξική ουσία, επικίνδυνη τόσο για τα ζώα όσο και για τους ανθρώπους.

Οι σκύλοι έχουν μια έμφυτη περιέργεια προς τις κάμπιες. Όταν τις συναντούν στον δρόμο θέλουν να τις μυρίσουν, να τις γλείψουν, να δουν τι είναι αυτό το μικρό ζωύφιο που σέρνεται στο χώμα, να παίξουν μαζί του. Έτσι μπορούν πολύ εύκολα να έρθουν σε μια επαφή με μια τέτοια κάμπια.
Οι γάτες αντίθετα έχουν έναν εγγενή φόβο απέναντι στις κάμπιες και όχι μόνο δεν έχουν καμιά επιθυμία να τις πλησιάσουν, αλλά τις αποφεύγουν κιόλας. Οπότε είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο για μια γάτα να πάθει κάποια βλάβη από κάμπια.

Πότε εμφανίζονται οι κάμπιες του πεύκου και ποια μέρη πρέπει να αποφεύγουμε. 
Κατά την διάρκεια του χειμώνα, οι κάμπιες αυτές σχηματίζουν πάνω στα πεύκα, μικρά κουκούλια που μοιάζουν με μπάλες βαμβακιού. Μέσα εκεί μεγαλώνουν και εξελίσσονται σε προνύμφες. Από το τέλος του Ιανουαρίου μέχρι και τις αρχές Απριλίου, οι κάμπιες αυτές είναι πλέον ενεργές, βγαίνουν από το κουκούλι και κυκλοφορούν πάνω στα δέντρα και το χώμα αναζητώντας τροφή. Στο δρόμο περπατούν η μια κολλημένη πίσω από την άλλη και μπορούν να δημιουργήσουν πομπές μέχρι και 50 μέτρων!

Αν στην αρχή του χειμώνα, κατά την διάρκεια της βόλτας με τον σκύλο μας, συναντήσουμε πεύκα, και παρατηρήσουμε πάνω τους τέτοια κουκούλια από μπαμπάκι, αν βρίσκονται σε ύψος που μπορούμε να φτάσουμε, μπορούμε φορώντας πάντα γάντια, με δύο ξυλάκια, να απομακρύνουμε το κουκούλι από το συγκεκριμένο σημείο, και να το τοποθετήσουμε πάνω σε κάποιο θάμνο, σε κάποιο άλλο σημείο της βλάστησης, πιο απομακρυσμένο από τον δρόμο. Έτσι, μπορούμε να αποτρέψουμε σε μεγάλο βαθμό, λίγους μήνες αργότερα, την εμφάνιση τους στην διαδρομή με τον σκύλο μας.

Συμπτώματα σε περίπτωση επαφής με την κάμπια
Οι σκύλοι πλησιάζουν άφοβα τις κάμπιες. Εκείνες διαθέτουν ένα όξινο δηλητήριο στις ακίδες τους, οι οποίες τσιμπούν επώδυνα το σημείο όπου έρχεται σε επαφή μαζί τους. Αυτό το σημείο μπορεί να είναι συχνά η πατούσα του σκύλου. Η πρώτη αντίδραση του σκύλου είναι να γλείψει την πατούσα του για να απαλύνει τον πόνο, με αποτέλεσμα να μεταφέρει αμέσως το δηλητήριο και στην γλώσσα του.
Άλλες πάλι φορές ο σκύλος μπορεί άμεσα να προσληφθεί στην μουσούδα και την γλώσσα, αν μυρίσει από κοντά ή αν γλείψει μια κάμπια. Σπάνιες φορές αλλά όχι απίθανα, οι μικροσκοπικές ακίδες της κάμπιας μπορούν να μεταφερθούν με τον αέρα και να ερεθίσουν τα μάτια του σκύλου κατά την διάρκεια της βόλτας.
Η τοξική ουσία της κάμπιας προκαλεί άμεσα σοβαρές βλάβες, ειδικά στην περιοχή του στόματος του σκύλου. Το πρώτο σύμπτωμα είναι η έντονη σιελόρροια. Η γλώσσα συνήθως πρήζεται έντονα.
Στην συνέχεια μπορεί να προκληθεί αλλεργικό σοκ, να πέσει η αρτηριακή πίεση του σκύλου, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.
Οι σκύλοι που ξεπερνούν το πρώτο στάδιο του σοκ, αναπτύσσουν μια μόλυνση στην γλώσσα και τον λαιμό. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δημιουργείται γάγγραινα, προκαλώντας μέχρι και την πτώση ενός μέρους της γλώσσας.


Πρώτες βοήθειες
Ξεκινώντας με μια σωστή πρόληψη, είναι καλό να αποφεύγουμε τις μέρες που εμφανίζεται η κάμπια, να κάνουμε βόλτα τον σκύλο μας σε μέρη όπου υπάρχουν πεύκα, και όπου λίγο καιρό πριν είχαμε παρατηρήσει κουκούλια από κάμπιες. Αν δεν γίνεται να αποφύγουμε την συγκεκριμένη διαδρομή, καλό θα ήταν να φοράμε στον σκύλο μας φίμωτρο στην βόλτα, για να μην του επιτρέπουμε να έρθει σε άμεση επαφή με την κάμπια.

Σε περίπτωση που ο σκύλος μας έρθει σε επαφή με κάμπια, την μυρίσει, την γλείψει, ή ακόμα περισσότερο, την φάει, πρόκειται για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ο σκύλος θα πρέπει να τεθεί υπό την επίβλεψη ενός κτηνιάτρου το συντομότερο δυνατόν.  
Αρχικά, μέχρι το σκυλί να μεταφερθεί στον κτηνίατρο, θα πρέπει να πλύνουμε πολύ καλά με άφθονο καθαρό νερό την περιοχή που μολύνθηκε ο σκύλος. Και θα πρέπει να φροντίσουμε να φοράμε και εμείς γάντια σε αυτή τη διαδικασία, γιατί η τοξική ουσία μπορεί εύκολα να περάσει και στα χέρια μας και να μας προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.

Θεραπεία
Η θεραπεία που χορηγούν συνήθως οι κτηνίατροι είναι ένας συνδυασμός κορτικοστεροειδών, αντισταμινικών και αντιβιοτικών.

Zeuterin: Κυκλοφορεί σήμερα στις ΗΠΑ η ενέσιμη στείρωση για τους αρσενικούς σκύλους.

Κυκλοφορεί σήμερα στο εμπόριο της Αμερικής αλλά και σε κάποιες άλλες χώρες, το επαναστατικό Zeuterin.
Πρόκειται για την ενέσιμη στείρωση που εφαρμόζεται μόνο στα αρσενικά σκυλιά.
Οι πρώτες κλινικές δοκιμές για ένα αντίστοιχο προϊόν ξεκίνησαν το 1999. Από τότε, και με βάση κάποιες παρενέργειες που εμφανίστηκαν, το προϊόν τροποποιήθηκε, βελτιώθηκε, και τα τελευταία 7 χρόνια έχει χρησιμοποιηθεί κανονικά στην σημερινή του μορφή σε χιλιάδες σκύλους, έχοντας 98,9% επιτυχία και χωρίς παρενέργειες.
Τα τελευταία 4 χρόνια μάλιστα, κυκλοφορεί ήδη στο Μεξικό και σε κάποιες άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής ένα αντίστοιχο προϊόν, με την ίδια δραστική ουσία αλλά με διαφορετικό όνομα.
Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή:

Τι ακριβώς είναι το Zeuterin?
Είναι μια ένεση η οποία προκαλεί μόνιμη στείρωση στα αρσενικά σκυλιά.

Τι περιέχει?
Τα βασικά συστατικά της είναι ο γλυκονικός ψευδάργυρος (ένα ιχνοστοιχείο) και η αργινίνη (ένα αμινοξύ). Και τα δύο αποτελούν απαραίτητα συστατικά ακόμα και για τον ανθρώπινο οργανισμό, και βρίσκονται σε εκατοντάδες συμπληρώματα διατροφής που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι καθημερινά.
Η ένωση του ιχνοστοιχείου και του αμινοξύ είναι τα μοναδικά συστατικά που βρίσκονται στην ένεση, μαζί με αποσταγμένο νερό, χωρίς να περιέχεται κανένα άλλο συντηρητικό.

Πως ενεργεί?

Γίνεται μια ένεση πάνω σε κάθε όρχι. Η ειδική συγκέντρωση του ψευδάργυρου σε συγκεκριμένο σημείο του όρχι (που λειτουργεί σαν στοχευμένο σπερματοκτόνο) καταστρέφει όλα τα σπερματοζωάρια που βρίσκονται στο στάδιο ωρίμανσης, καθώς και όλα τα σπερματοζωάρια που βρίσκονται στους σπερματικούς σωλήνες. Όλη η περιοχή αδειάζει, και τα νεκρά σπερματοζωάρια αποβάλλονται από τον οργανισμό.
Λίγο αργότερα, το σώμα του σκύλου αυξάνει την ροή του αίματος στην συγκεκριμένη περιοχή και δημιουργεί φλεγμονή ως διαδικασία επούλωσης. Μέσα σε λίγες μέρες, δημιουργείται ένας ουλώδης ιστός στην περιοχή, ο οποίος πλέον μπλοκάρει τους σπερματικούς σωλήνες και τους όρχεις. Έτσι κλείνουν όλοι οι δίοδοι από όπου μπορεί να περάσει το σπέρμα. Ο γλυκονικός ψευδάργυρος και η αργινίνη απορροφώνται από τον οργανισμό και πλέον το αρσενικό σκυλί είναι στειρωμένο για την υπόλοιπη ζωή του με ασφάλεια.

Σε ποια ηλικία εφαρμόζεται?
Η κατάλληλη στιγμή για να γίνει η ενέσιμη στείρωση, είναι όταν ο σκύλος είναι από 3 έως 10 μηνών.

Πόσο καιρό μετά την ένεση θεωρείται ο σκύλος στειρωμένος?
Η ένεση προκαλεί τον αποτελεσματικό αποκλεισμό των σπερματοζωαρίων μέσα σε 3 μέρες. Παρόλα αυτά, υπολείμματα σπέρματος μπορεί να παραμείνουν μέχρι και 20 μέρες μετά την ένεση. Μετά από αυτή την περίοδο, ο σκύλος είναι πλέον δια βίου στειρωμένος.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ενέσιμης στείρωσης από την κανονική στείρωση?
Η κανονική στείρωση απαιτεί κανονικό χειρουργείο, αναισθησία, αναλώσιμα, και όλα αυτά αυξάνουν και τον κίνδυνο αλλά και το κόστος.
Έχει διαπιστωθεί εδώ και χρόνια πως το 0,17% των σκύλων έχουν αλλεργία στην αναισθησία με θανάσιμα αποτελέσματα. Με την ενέσιμη στείρωση αποφεύγουμε την αναισθησία και την νοσηλεία. Γίνεται πολύ απλά με μια επίσκεψη στον κτηνίατρο, η διαδικασία κρατά μόνο λίγα λεπτά και αμέσως το σκυλί επιστρέφει σπίτι. Η τιμή της ένεσης επίσης θα είναι αρκετά χαμηλή και εκτιμάται πως θα κοστίζει το 1/5 σε σχέση με μια κανονική στείρωση. Αυτό ανοίγει τον δρόμο στο να μπορέσουν να γίνουν μαζικές στειρώσεις σε πολλά ζώα, σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα και με πολύ μικρότερο κόστος.

 Επίσης, με την ενέσιμη στείρωση, τα ποσοστά της τεστοστερόνης στον οργανισμό του ζώου μειώνονται μόνο κατά 42-51%, αφήνοντας όλο το ορμονικό σύστημα του ζώου, κατά τ' άλλα, άθικτο. Με την κανονική στείρωση τα ποσοστά τεστοστερόνης σχεδόν εξαφανίζονται, με αποτέλεσμα το ζώο συχνά να έχει κάποιες αλλαγές στην συμπεριφορά.
Τέλος, με την ενέσιμη στείρωση οι όρχεις παραμένουν άθικτοι, αν και μικραίνουν και συρρικνώνονται ελαφρώς μετά από λίγο διάστημα, και αισθητικά το σκυλί δείχνει ανέπαφο.

Είναι η ένεση επίπονη?
Η βελόνα που χρησιμοποιείται είναι πάρα πολύ λεπτή και ελαχιστοποιεί τον πόνο που μπορεί να αισθανθεί ένα σκυλί, που έτσι και αλλιώς δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα τσίμπημα βελόνας. Πιο σύνηθες είναι να προκληθεί ένας σχετικός πόνος αν οι όρχεις σφίξουν ως αντίδραση σε περίπτωση που το φάρμακο εισχωρήσει απότομα στο σημείο. Γι' αυτό και οι κτηνίατροι εκπαιδεύονται ειδικά στο πως να χορηγούν την ένεση, με πολύ αργό ρυθμό. Πάντως, το 97,5 όλων των σκύλων που στειρώθηκαν ενέσιμα, δεν έδειξαν κανένα σημάδι πόνου κατά την διαδικασία.

Υπάρχουν αντενδείξεις?
Μόνο το 1% των σκύλων είχε αντιδράσεις οι οποίες έπρεπε να αντιμετωπιστούν ιατρικά.
Πέρα από αυτό, το 6% περίπου των σκύλων εμφανίζει μικρές αντιδράσεις στο σημείο τις επόμενες μέρες, όπως ελαφρύ πρήξιμο στους όρχεις ή ελαφρύ πόνο, που τους κάνει να μην θέλουν να κάτσουν ή να κάθονται με τα πόδια ανοιχτά. Μπορούν επίσης να εμφανίσουν εμετό, διάρροια, ανορεξία ή λήθαργο.
Όλα αυτά τα συμπτώματα όμως είναι πιθανό να εμφανιστούν μόνο τις πρώτες 7 μέρες μετά την ένεση, και στο 99% των περιπτώσεων είναι εντελώς παροδικά και εξαφανίζονται από μόνα τους χωρίς καμία ιατρική παρέμβαση.
Το βέβαιο είναι πως δεν προκαλεί καμία αύξηση πιθανοτήτων για καρκίνο του προστάτη. Για το αν συμβάλλει στην μείωση του καρκίνου του προστάτη, δεν υπάρχουν ακόμα ολοκληρωμένες έρευνες.

Τι μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες παρενέργειες στο 1% των σκύλων?
Το ίδιο το συστατικό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει κίνδυνο για τον σκύλο, καθώς έχει το ίδιο Ph με το νερό και δεν μπορεί να ερεθίσει ένα κανονικό δέρμα.
Παρόλα αυτά, παρενέργειες μπορεί να προκληθούν αν:
- δεν χορηγηθεί η σωστή δόση (η οποία καθορίζεται από το βάρος του σκύλου και το μέγεθος των όρχεων)
- αν δεν αποστειρωθεί σωστά η βελόνα
- αν το συστατικό χορηγηθεί πιο γρήγορα από ότι πρέπει
- αν δεν έχει καθαριστεί σωστά από το τρίχωμα, η περιοχή όπου θα γίνει η ένεση, και έτσι δεν εισχωρήσει η ένεση στο σωστό σημείο ή υπάρξει διαρροή του φαρμάκου.
- αν υπάρχει κάποια άλλη ασθένεια του ζώου η οποία το εμποδίζει να ανεχτεί την διαδικασία

Πως μπορώ να ελαχιστοποιήσω τις παρενέργειες?
Το πιο βασικό είναι ο ιδιοκτήτης να παρακολουθεί συνεχώς το σκυλί και την περιοχή της ένεσης για τις επόμενες μέρες, ώστε να αντιληφθεί άμεσα αν υπάρξει κάποιο πρήξιμο, οίδημα ή ενόχληση. Καλό είναι να να μην κάνει ο σκύλος έντονη άσκηση τις επόμενες μέρες, αλλά να περιοριστεί σε μια απλή βόλτα με λουρί. Να φροντίζουμε να μην ξαπλώνει και να μην κάθεται πάνω σε σκληρές ή υγρές επιφάνειες και να το αποτρέπουμε από το να γλείφει την περιοχή.

Πως θα ξεχωρίζει ένας σκύλος που έχει υποβληθεί σε ενέσιμη στείρωση?
Μέχρι στιγμής χρησιμοποιείται ένα μικρό τατουάζ που γίνεται στο δέρμα του ζώου στο εσωτερικό του πίσω ποδιού του. υπάρχει και η σκέψη να δημιουργηθεί τσιπάκι που να μπαίνει στον σκύλο και να αναγνωρίζεται έτσι η ενέσιμη στείρωση, αλλά το τατουάζ μέχρι στιγμής θεωρείται πολύ πιο άμεσο και εμφανές. 

Όλοι οι κτηνίατροι μπορούν να κάνουν την ενέσιμη στείρωση Zeuterin?
Όλοι οι κτηνίατροι που θα παρακολουθήσουν ένα ειδικό σεμινάριο και θα πάρουν το ειδικό πιστοποιητικό, θα μπορούν να κάνουν την ενέσιμη στείρωση.

Η ενέσιμη στείρωση Zeuterin κυκλοφορεί σήμερα επίσημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Βολιβία και σε μερικές ακόμα χώρες της Λατινικής Αμερικής, και μέσα στο επόμενο διάστημα περιμένει να πάρει έγκριση ώστε να κυκλοφορήσει και σε άλλες χώρες του κόσμου. Στην Ελλάδα δεν κυκλοφορεί ακόμα, και είναι άγνωστο μέχρι στιγμής, αν και πότε θα κυκλοφορήσει.

Πόσο απαραίτητα είναι τα παιχνίδια για τον σκύλο μας.

Ολα τα σκυλιά, ανεξάρτητα από την φυλή ή την ηλικία, χρειάζονται παιχνίδια. Οπως και οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι βαριούνται εύκολα.
Παρόλο που μπορεί να θεωρούμε πως τα παιχνίδια δεν είναι και τόσο σημαντικά, για τον σκύλο μας αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας του. Με την χρήση των παιχνιδιών μπορούμε να ενθαρρύνουμε το θετικό παιχνίδι και να έρθουμε πιο κοντά με τον σκύλο μας. Αποτελούν επίσης μια καλή λύση για να μην βαριούνται τα σκυλιά μέσα στο σπίτι και να μην κάνουν ζημιές.

Οπως και με τα παιδιά, έτσι και με τους σκύλους, είναι καλό να έχουμε διαφορετικά παιχνίδια με τα οποία μπορούμε να τους απασχολούμε, έτσι ώστε να μην τα βαριούνται. Ενας σκύλος που βαριέται μπορεί να γίνει και καταστροφικός, καθώς σίγουρα θα βρει κάτι άλλο να μασουλήσει, τα έπιπλα, τα παπούτσια, τα βιβλία κλπ. Αν ενθαρρύνουμε τον σκύλο μας να παίζει με τα παιχνίδια του, τότε όλο και λιγότερο θα αντιλαμβάνεται την απουσία μας από το σπίτι και όλο και λιγότερο θα αγχώνεται.


Επιλογή των σωστών παιχνιδιών
Υπάρχουν πολλά παιχνίδια τα οποία μπορούμε να τα γεμίσουμε με λιχουδιές και ο σκύλος μας να πρέπει να προσπαθήσει αρκετά για να τις βγάλει και να τις φάει. Τέτοια παιχνίδια είναι ιδανικά για τα σκυλιά που βαριούνται εύκολα.
Τα ειδικά παιχνίδια για μασούλημα, από ανθεκτικό πλαστικό ή καουτσούκ που δεν καταστρέφεται εύκολα, είναι ό,τι πρέπει για τα κουτάβια αλλά και για κάποια πιο μεγάλα σκυλιά που θέλουν όλη την ώρα να μασουλάνε κάτι. 

Τα παιχνιδάκια που τα ζουλάς και κάνουν θορύβους ή κουδουνίζουν μπορούν να διασκεδάσουν τον σκύλο μας, αλλά θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτά. Πρώτον θα πρέπει να σιγουρευτούμε πως είναι καλής ποιότητας και δεν κινδυνεύει να βγει κανένα κουδουνάκι και να το καταπιεί ο σκύλος μας κατά λάθος. Δεύτερον πρέπει να δοκιμάσουμε και να δούμε αν ο σκύλος μας αντιδρά ευχάριστα στον ήχο του παιχνιδιού ή είναι κάτι που τον φοβίζει και τον απομακρύνει. Και τρίτον, θα πρέπει να αποφασίσουμε αν αντέχουμε και εμείς να ακούμε συνεχώς τον θόρυβο του συγκεκριμένου παιχνιδιού.
 
Τα αρκουδάκια και τα διάφορα λούτρινα κουκλάκια κάποιες φορές λειτουργούν ως καλά παιχνίδια, καθώς υπάρχουν σκυλιά που τους αρέσει να τα αγκαλιάζουν και να τα χρησιμοποιούν ως μαξιλαράκια. Κάποια άλλα όμως αρέσκονται στο να τα μασούν και να τα καταστρέφουν. Αν ο σκύλος μας ανήκει σε αυτή την κατηγορία καλό είναι να μην του δώσουμε ένα αρκουδάκι, γιατί κινδυνεύει να το σκίσει και να φάει όλη την γέμιση.
Παιχνίδια όπως το φρίσμπι και η μπάλα είναι ιδανικά για έναν σκύλο που βρίσκεται σε κήπο ή σε ανοιχτό χώρο, γιατί συνδυάζουν το παιχνίδι και την άσκηση.

Τέλος, η επιλογή του σωστού παιχνιδιού για τον σκύλο μας, πολλές φορές εξαρτάται από το μέγεθος και την ράτσα του. Για παράδειγμα, το να αγοράσουμε μια μεγάλη μπάλα σε ένα μικρόσωμο σκυλάκι που δεν θα μπορεί να την δαγκώνει και να την πιάνει, είναι ανώφελο.
Θα πρέπει επίσης να προσέχουμε τα παιχνίδια που δίνουμε στον σκύλο μας να είναι ειδικά κατασκευασμένα για σκύλους. Να αντέχουν στο μασούλημα, να μην διαλύονται σε κομμάτια και να μην έχουν τοξικές ουσίες.

Το να προμηθεύουμε τον σκύλο μας με παιχνίδια που του κρατούν το ενδιαφέρον, είναι μια κίνηση αγάπης και φροντίδας, την οποία σίγουρα ο σκύλος μας αντιλαμβάνεται. Τα σκυλιά μαθαίνουν εύκολα με την επιβράβευση, έτσι όταν προσφέρουμε ένα παιχνίδι ως επιβράβευση σε μια σωστή του κίνηση, το μαθαίνουμε να αγαπά το παιχνίδι και να ασχολείται μαζί του για όσο διάστημα εμείς λείπουμε από το σπίτι.

πηγή: dogsbestlife.com

Οι 10 φυλές με τα υψηλότερα ποσοστά καρκίνου.

1. Bernese Mountain Dog
Όπως είναι σύνηθες με τις μεγαλόσωμες φυλές, έτσι και τα Bernese Mountain dogs είναι επιρρεπή σε πολλούς τύπους καρκίνου. Οι έρευνες δείχνουν πως το 50% των σκυλιών αυτής της φυλής πεθαίνουν από καρκίνο!

2. Boxer
Τα Boxer έχουν το υψηλότερο ποσοστό μαστοκυττωμάτων από κάθε άλλη φυλή. Το παρήγορο είναι πως οι όγκοι αυτοί αναπτύσσονται πολύ αργά, παρόλα αυτά η ιατρική εξέταση είναι απαραίτητη με το που θα ψηλαφηθεί κάποιο εξόγκωμα στο δέρμα. Παρόλο που τέτοιοι όγκοι εμφανίζονται συνήθως σε πιο ηλικιωμένα ζώα, δεν είναι απίθανο να εμφανιστούν και σε σκυλιά νεαρής ηλικίας.

3. Cocker Spaniel
Η πιο συνηθισμένη αιτία θανάτου αυτών των χαριτωμένων σκύλων είναι ο καρκίνος. Έρευνα του 2004 έδειξε πως το 23% των κόκερ έχουν νοσήσει από καρκίνο.

4. Doberman Pinscher
Τα Dobermans όχι μόνο  βρίσκονται στην 10άδα, αλλά θα μπορούσαν να βρίσκονται μέσα στις 5 πρώτες φυλές που κινδυνεύουν από καρκίνο. Είναι επιρρεπείς σε πολλούς τύπους καρκίνου, αλλά ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συνηθισμένος που εμφανίζεται στα θηλυκά Doberman.

5. German Shepherd
Τα German Shepherds είναι επιρρεπή σε διάφορους τύπου καρκίνου, αλλά τα σαρκώματα είναι αυτά που εμφανίζονται με την μεγαλύτερη συχνότητα σε αυτή τη φυλή.

6. Giant Schnauzer
Τα  Giant Schnauzers, ειδικά αυτά που έχουν σκούρο χρώμα, κινδυνεύουν από μελανώματα και καρκίνο του δέρματος.

7. Golden Retriever
Τα Golden Retrievers έχουν ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά καρκίνου ανάμεσα στους σκύλους, και προσβάλλονται συνήθως από λεμφοσάρκωμα και αιμαγγειοσάρκωμα.

8. Great Dane
παρόλο που οι Μεγάλοι Δανοί, λόγω του τεράστιου μεγέθους τους, θα έπρεπε να κινδυνεύουν περισσότερο από συστροφή στομάχου και καρδιακές παθήσεις, ο καρκίνος είναι η συνηθέστερη αιτία θανάτου αυτών των καλοσυνάτων γιγάντων.


9. Rottweiler
Το οστεοσάρκωμα είναι αυτό που προσβάλλει περισσότερο τα rottweilers, αν και άλλοι τύποι καρκίνου εμφανίζονται συχνά σε αυτά τα σκυλιά.

10. Standard Poodle
Εκτιμάται πως το 40% των Poodles κανονικού μεγέθους, πεθαίνουν από καρκίνο, καθώς είναι επιρρεπή σε διάφορους τύπους της νόσου.

πηγή: theilovedogssite.com

As is typical for many large breeds, Bernese Mountain Dogs fall victim to many types of cancer. In fact, studies have reported that up to half of it's breed will die from the disease.
Read more at http://theilovedogssite.com/10-breeds-with-highest-cancer-rates/#6HjYeYlOLYtlLyi3.99

Οι 10 φυλές με την μεγαλύτερη ενεργητικότητα.

1. Airedale

To Airedale είναι πανέξυπνο και γεμάτο ενθουσιασμό, και μπορεί να ανταποκριθεί πολύ καλά σε διάφορους τρόπους εκπαίδευσης. Χρειάζεται έντονη εξάσκηση, τόσο σωματική όσο και ψυχική, αλλιώς θα πλήξει θανάσιμα μέσα στο σπίτι. Καθώς έχει εκτραφεί αρχικά για έντονη εργασία, κρατήστε ένα Airedale πάντα σε εγρήγορση, είτε με εξειδικευμένη εκπαίδευση είτε με τον αθλητισμό.

2. Blue Heeler
Αυτή η πολύ όμορφη φυλή είναι πολύ πιστή και εργατική. Τα Blue Heeler είναι ιδανικά για τσοπανόσκυλα, ή για να κάνουν μαθήματα agility. Η επιπλέον εκπαίδευση τους παρέχει όχι μόνο την σωματική άσκηση που τους είναι απαραίτητη, αλλά παράλληλα τους διεγείρει και το μυαλό, πράγμα που απαιτείται να να είναι αυτά τα σκυλιά ισορροπημένα.

3. Chesapeake Bay Retrievers
Έχοντας μια έμφυτη συγγένεια με το νερό, τα Chesapeake Bay Retrievers τα καταφέρνουν υπέροχα με όλα τα θαλάσσια σπορ. Έχουν έναν φυσικό ενθουσιασμό να μάθουν το οτιδήποτε, αν και η εκπαίδευσή τους μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερο χρόνο από ότι συνήθως. 

4. Dachshunds
Τα μεγάλα πράγματα έρχονται σε μικρά πακέτα! Τα Dachshunds έχουν ανάγκη από έντονη ψυχική και σωματική εκτόνωση για να μπορέσουν να παραμείνουν ήρεμα και να μην κάνουν σκανταλιές. Φτιάξτε στην αυλή σας έναν λάκκο για σκάψιμο, θάψτε εκεί μέσα έναν θησαυρό, και αφήστε το Dachshund σας να κάνει αυτό που ξέρει αυτό καλύτερα!

5. Fox Terrier
Αυτό το μικρόσωμο και παιχνιδιάρικο σκυλί αγαπά ιδιαίτερα να βρίσκεται με την αγέλη του, ειδικά όταν υπάρχουν και μικρά παιδιά που θα παίξουν και θα τρέξουν μαζί του. Εκτός από μια μεγάλη ποσότητα σωματικής άσκησης, τα Fox Terrier χρειάζονται ταυτόχρονα και έντονη ψυχική διέγερση που θα τους κρατήσει από μαι καταστροφική συμπεριφορά. Τα μαθήματα agility είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται ένα Fox Terrier.

6. Siberian Huskies  
Αυτά τα πανέμορφα σκυλιά χρειάζονται όχι μόνο αρκετή άσκηση, αλλά και μια δουλειά. Καθώς εκτρέφονται ως σκυλιά εργασίας, τα Huskies πρέπει να έχουν έναν λόγο για να σηκωθούν το πρωί. Το να τους αναθέσεις μια καθημερινή εργασία, θα έχει ως αποτέλεσμα και μια ήρεμη και αρμονική συμβίωση με αυτά τα υπέροχα πλάσματα.

7. Irish Setter
Γνωστά για το βαθύ καστανοκόκκινο χρώμα τους, τα Irish Setter είναι μια εξαιρετική επιλογή για μια δραστήρια οικογένεια. Με την μεγάλη ενεργητικότητα που διαθέτουν, τα Irish Setter αποτελούν τον ιδανικό σύντροφο για να κάνεις τζόγκινγκ ή πεζοπορία. 



8. Jack Russell Terrier  
Αυτά τα μικρά "καθαρματάκια" είναι υπερβολικά πληθωρικά, συνδυάζοντας την υψηλή ενεργητικότητα με την υψηλή νοημοσύνη. Αυτό το σκυλί θα πρέπει να κάνει μαθήματα agility ή να ασχοληθεί με οποιοδήποτε άλλο σπορ για να μπορέσει να κρατήσει το μυαλό του ενεργό και να καταναλώσει ταυτόχρονα όλη την περίσσια ενέργεια που διαθέτει. Αν ένα Jack Russell Terrier δεν ασκηθεί όσο πραγματικά χρειάζεται, τότε θα βρει από μόνο του εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης... που ο ιδιοκτήτης του δεν νομίζουμε να τους βρει και τόσο διασκεδαστικούς! 

9. Vizsla
Αυτά τα αξιαγάπητα, ιδανικά για οικογένεια, σκυλιά θα τρελαθούν χωρίς καθημερινή σωματική και πνευματική άσκηση. Γεννημένοι για κυνήγι, τα Vizsla θα τα κατάφερναν πολύ καλά σε μαθήματα ιχνηλασίας. Θα ήταν επίσης εξαιρετικοί σύντροφοι για κάποιον που κάνει τζόγκινγκ ή πεζοπορία. 

10. Weimaraner
Γνωστό και ως "Ghost Gray", το Weimaraner είναι ένα πληθωρικό, γεμάτο θέληση σκυλί. Με έντονες ηγετικές ικανότητες, χρειάζεται πολύ άσκηση για να εκτονώσει την ενέργειά του και να αισθανθεί ικανοποιημένο. Το Weimaraner είναι μια ακόμα φυλή, ιδανική για όσους κάνουν τζόγκινγκ ή ασχολούνται με την πεζοπορία.


πηγή: theilovedogssite.com