Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Κάμπια του πεύκου: άκρως τοξική και επικίνδυνη για τους σκύλους.

Όλες οι κάμπιες κάνουν την εμφάνισή τους την αρχή της άνοιξης και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα μεταμορφώνονται σε πανέμορφες πεταλούδες και άλλα έντομα. Όμως στο διάστημα που παραμένουν κάμπιες, η φύση τους έχει προικίσει με μια τοξική ουσία για να μπορούν να αμύνονται αποτελεσματικά, καθώς είναι πολύ ευάλωτες στους εχθρούς. 
Όλες οι κάμπιες, αλλά ακόμα περισσότερο οι κάμπιες του πεύκου (γνωστές και ως Pine Caterpillar και Thaumetopoea pityocampa), που είναι ντυμένες με χιλιάδες μικροσκοπικές ακίδες στην ράχη τους, διαθέτουν μια πολύ τοξική ουσία, επικίνδυνη τόσο για τα ζώα όσο και για τους ανθρώπους.

Οι σκύλοι έχουν μια έμφυτη περιέργεια προς τις κάμπιες. Όταν τις συναντούν στον δρόμο θέλουν να τις μυρίσουν, να τις γλείψουν, να δουν τι είναι αυτό το μικρό ζωύφιο που σέρνεται στο χώμα, να παίξουν μαζί του. Έτσι μπορούν πολύ εύκολα να έρθουν σε μια επαφή με μια τέτοια κάμπια.
Οι γάτες αντίθετα έχουν έναν εγγενή φόβο απέναντι στις κάμπιες και όχι μόνο δεν έχουν καμιά επιθυμία να τις πλησιάσουν, αλλά τις αποφεύγουν κιόλας. Οπότε είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο για μια γάτα να πάθει κάποια βλάβη από κάμπια.

Πότε εμφανίζονται οι κάμπιες του πεύκου και ποια μέρη πρέπει να αποφεύγουμε. 
Κατά την διάρκεια του χειμώνα, οι κάμπιες αυτές σχηματίζουν πάνω στα πεύκα, μικρά κουκούλια που μοιάζουν με μπάλες βαμβακιού. Μέσα εκεί μεγαλώνουν και εξελίσσονται σε προνύμφες. Από το τέλος του Ιανουαρίου μέχρι και τις αρχές Απριλίου, οι κάμπιες αυτές είναι πλέον ενεργές, βγαίνουν από το κουκούλι και κυκλοφορούν πάνω στα δέντρα και το χώμα αναζητώντας τροφή. Στο δρόμο περπατούν η μια κολλημένη πίσω από την άλλη και μπορούν να δημιουργήσουν πομπές μέχρι και 50 μέτρων!

Αν στην αρχή του χειμώνα, κατά την διάρκεια της βόλτας με τον σκύλο μας, συναντήσουμε πεύκα, και παρατηρήσουμε πάνω τους τέτοια κουκούλια από μπαμπάκι, αν βρίσκονται σε ύψος που μπορούμε να φτάσουμε, μπορούμε φορώντας πάντα γάντια, με δύο ξυλάκια, να απομακρύνουμε το κουκούλι από το συγκεκριμένο σημείο, και να το τοποθετήσουμε πάνω σε κάποιο θάμνο, σε κάποιο άλλο σημείο της βλάστησης, πιο απομακρυσμένο από τον δρόμο. Έτσι, μπορούμε να αποτρέψουμε σε μεγάλο βαθμό, λίγους μήνες αργότερα, την εμφάνιση τους στην διαδρομή με τον σκύλο μας.

Συμπτώματα σε περίπτωση επαφής με την κάμπια
Οι σκύλοι πλησιάζουν άφοβα τις κάμπιες. Εκείνες διαθέτουν ένα όξινο δηλητήριο στις ακίδες τους, οι οποίες τσιμπούν επώδυνα το σημείο όπου έρχεται σε επαφή μαζί τους. Αυτό το σημείο μπορεί να είναι συχνά η πατούσα του σκύλου. Η πρώτη αντίδραση του σκύλου είναι να γλείψει την πατούσα του για να απαλύνει τον πόνο, με αποτέλεσμα να μεταφέρει αμέσως το δηλητήριο και στην γλώσσα του.
Άλλες πάλι φορές ο σκύλος μπορεί άμεσα να προσληφθεί στην μουσούδα και την γλώσσα, αν μυρίσει από κοντά ή αν γλείψει μια κάμπια. Σπάνιες φορές αλλά όχι απίθανα, οι μικροσκοπικές ακίδες της κάμπιας μπορούν να μεταφερθούν με τον αέρα και να ερεθίσουν τα μάτια του σκύλου κατά την διάρκεια της βόλτας.
Η τοξική ουσία της κάμπιας προκαλεί άμεσα σοβαρές βλάβες, ειδικά στην περιοχή του στόματος του σκύλου. Το πρώτο σύμπτωμα είναι η έντονη σιελόρροια. Η γλώσσα συνήθως πρήζεται έντονα.
Στην συνέχεια μπορεί να προκληθεί αλλεργικό σοκ, να πέσει η αρτηριακή πίεση του σκύλου, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.
Οι σκύλοι που ξεπερνούν το πρώτο στάδιο του σοκ, αναπτύσσουν μια μόλυνση στην γλώσσα και τον λαιμό. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα δημιουργείται γάγγραινα, προκαλώντας μέχρι και την πτώση ενός μέρους της γλώσσας.


Πρώτες βοήθειες

Ξεκινώντας με μια σωστή πρόληψη, είναι καλό να αποφεύγουμε τις μέρες που εμφανίζεται η κάμπια, να κάνουμε βόλτα τον σκύλο μας σε μέρη όπου υπάρχουν πεύκα, και όπου λίγο καιρό πριν είχαμε παρατηρήσει κουκούλια από κάμπιες. Αν δεν γίνεται να αποφύγουμε την συγκεκριμένη διαδρομή, καλό θα ήταν να φοράμε στον σκύλο μας φίμωτρο στην βόλτα, για να μην του επιτρέπουμε να έρθει σε άμεση επαφή με την κάμπια.

Σε περίπτωση που ο σκύλος μας έρθει σε επαφή με κάμπια, την μυρίσει, την γλείψει, ή ακόμα περισσότερο, την φάει, πρόκειται για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ο σκύλος θα πρέπει να τεθεί υπό την επίβλεψη ενός κτηνιάτρου το συντομότερο δυνατόν.  
Αρχικά, μέχρι το σκυλί να μεταφερθεί στον κτηνίατρο, θα πρέπει να πλύνουμε πολύ καλά με άφθονο καθαρό νερό την περιοχή που μολύνθηκε ο σκύλος. Και θα πρέπει να φροντίσουμε να φοράμε και εμείς γάντια σε αυτή τη διαδικασία, γιατί η τοξική ουσία μπορεί εύκολα να περάσει και στα χέρια μας και να μας προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.

Θεραπεία
Η θεραπεία που χορηγούν συνήθως οι κτηνίατροι είναι ένας συνδυασμός κορτικοστεροειδών, αντισταμινικών και αντιβιοτικών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου