Γιατί το σκυλί μας ακολουθεί συνεχώς στο σπίτι?

Γιατί το σκυλί μας ακολουθεί σε όλο το σπίτι όλη την ώρα? Επειδή είμαστε ο αρχηγός και η αγέλη του, ή απλώς περιμένει μεζεδάκι και χάδια?

Από το ένα δωμάτιο στο άλλο, από το σαλόνι στη βεράντα και, φυσικά, στην τουαλέτα να μας κοιτάζουν με απορία, τα σκυλιά αισθάνονται την ανάγκη να βρίσκονται διαρκώς κολλημένα στα πόδια μας, όπου κι αν βρεθούμε, ακόμη και όταν είμαστε στο χώρο που γνωρίζουν και ορίζουν καλύτερα: το ίδιο μας το σπίτι. Γιατί; Είναι μια μορφή ανασφάλειας που καλύπτουν με τη διαρκή παρουσία μας στο οπτικό τους πεδίο; Είναι υποχρέωση προστασίας; Αγελαία συμπεριφορά; Ή λίγο από όλα τα παραπάνω;

Αν και οι ερμηνείες της συμπεριφοράς είναι, λίγο-πολύ, συγκλίνουσες, οι απόψεις διίστανται σε ό,τι έχει να κάνει με την αντιμετώπισή της. 
Κάποιοι εκπαιδευτές θα σας συμβουλεύσουν να την αποθαρρύνετε, προσφέροντας στο σκυλί σας διαφορετικά, ενδιαφέροντα ερεθίσματα, ώστε να «απογαλακτιστούν» σταδιακά από την ανάγκη της διαρκούς παρουσίας σας. Κάποιοι άλλοι θα σας πουν ότι η απόφασή σας εξαρτάται από το εάν υπάρχει σοβαρός λόγος για τον οποίο το σκυλί σας δεν πρέπει να σας ακολουθεί παντού: αν είναι πολύ γέρικο και ταλαιπωρείται με τις διαρκείς μετακινήσεις, αν ο σύντροφός σας δυσανασχετεί ή εάν οι συνθήκες επιβάλλουν την παρουσία του σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο, π.χ. για λόγους προστασίας ενός συγκεκριμένου χώρου.

Πολύ νωρίς, από τη δεκαετία του ’30 κιόλας, ο Ολλανδός ηθολόγος Νίκολας Τίνμπεργκεν είχε πειραματιστεί πάνω σ’ αυτή την ενδιαφέρουσα συνήθεια των σκύλων. Διαπίστωσε μάλιστα ότι τα σκυλιά προτιμούν να ακολουθούν το «Alpha Male» (Κυρίαρχο Αρσενικό) πρόσωπο της οικογένειας -τον αδιαφιλονίκητο «αρχηγό» της σπιτικής αγέλης-, ακόμη και όταν άλλα πρόσωπα, προσφιλή στο ζώο, έχουν κάτι καλύτερο να προτείνουν: μια λιχουδιά, παιχνίδι κ.λπ. Αυτό τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα σκυλιά θέλουν να βρίσκονται πάντα δίπλα στο αφεντικό τους όχι από συνήθεια, αλλά από γονιδιακή προδιάθεση. Όντας ζώα που νιώθουν ασφαλή μόνο μέσα στην ομάδα, θεωρούν πως, όταν ο αρχηγός μετακινείται, πρέπει να τον ακολουθήσουν για να μη διασπάσουν τη συνοχή της αγέλης. ∆εν έχει σημασία αν δεν γνωρίζουν το λόγο. Ο αρχηγός «ξέρει».

Σήμερα, η θεωρία του «Κυρίαρχου Αρσενικού» αμφισβητείται εξ ολοκλήρου και ανοιχτά από πολλούς ειδικούς, και οι ίδιοι προτείνουν μια άλλη εξήγηση: τα σκυλιά σάς ακολουθούν επειδή ξέρουν ότι κάθε στιγμή παρουσίας δίπλα σας είναι μια δυνητική ευκαιρία υλικής ανταμοιβής.
Με άλλα λόγια, επειδή εσείς είστε εκείνος που τα ταΐζει, τα βγάζει βόλτα, παίζει μαζί τους, τα σκυλιά σας σκέφτονται ότι, όσο πιο συχνά βρίσκονται κολλημένα επάνω σας, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να τους συμβεί κάτι ευχάριστο.

Προσωπικά, πιστεύω ότι η απαξίωση της θεωρίας του «Κυρίαρχου Αρσενικού» είναι μια μόδα που εκπορεύεται από την ανάγκη να εμφανίζουμε, πού και πού, μια καινούργια ιδέα που αμφισβητεί τα κατεστημένα. Τα δικά μου σκυλιά ήξεραν (μια και ήμουν πάντοτε πολύ τυπικός και αυστηρός με τις ώρες του ταΐσματός τους) πολύ καλά πότε θα φάνε και πότε θα βγουν έξω από το σπίτι. Ωστόσο, ποτέ δεν έπαψαν να με ακολουθούν κατά πόδας, ακόμη και όταν έμενα σε ένα σπίτι τόσο μικρό, ώστε από το κέντρο του είχε κανείς απόλυτη εποπτεία και της κάθε «απομακρυσμένης» γωνιάς του.

Κι αν αισθάνεστε άβολα νομίζοντας ότι κάθε φορά που αλλάζετε «πόστο» ξεβολεύετε τα σκυλιά σας (κάποιοι φτάνουν μέχρι το σημείο να αποφεύγουν τις μετακινήσεις στο σπίτι όταν τα σκυλιά τους κοιμούνται, για να μην τα ξυπνήσουν και τα αναγκάσουν να τους πάρουν στο κατόπι), θα πρέπει να αναθεωρήσετε: 
για τον τετράποδο σύντροφό σας πολύ σημαντικότερο και από έναν μακάριο ύπνο ή μια ευκαιρία ξεκούρασης είναι η επαφή μαζί σας. Ακόμη κι αν τα κίνητρά του είναι ενστικτώδη και αναπόδραστα, μη μου πείτε ότι δεν σας κάνουν να αισθάνεστε πολύ σπουδαίος!

Από τον Γιώργο Φραντζεσκάκη
πηγή: Άνθρωπος και Σκύλος

Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για την ψευδοκύηση στους σκύλους και τις γάτες.

Η ψευδοκύηση (Pseudograviditatis) είναι μια κατάσταση κατά την οποία η σκύλα χωρίς να είναι έγκυος, παρουσιάζει κάποια κλινικά συμπτώματα όμοια με αυτά που συναντούμε σε σκύλες που εγκυμονούν και πρόκειται να γεννήσουν ή που μόλις γέννησαν.
Επειδή κάποια από τα συμπτώματα αυτά μπορεί να παρουσιαστούν σε πολύ ήπια μορφή και να θεωρηθούν φυσιολογικά, πολλές φορές η ψευδοκύηση δεν μπορεί να διαγνωστεί στο πρώτο στάδιο. Ψευδοκύηση μπορούν να εμφανίσουν οι περισσότερες σκύλες ή γάτες, και μπορούν να την εμφανίσουν από μικρή ηλικία έως και 10 ετών περίπου. Τα συμπτώματα εμφανίζονται κάθε φορά, 6 έως 12 εβδομάδες μετά την εμφάνιση του οίστρου. Οι σκύλες που θα εμφανίσουν για μια φορά ψευδοκύηση, έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να το ξαναπάθουν και σε κάποιους από τους  επόμενους οίστρους.

Αιτίες εμφάνισης της ψευδοκύησης

Ψευδοκύηση εμφανίζεται όταν τα επίπεδα της προλακτίνης στον οργανισμό του ζώου αυξάνονται, και μειώνεται ταυτόχρονα η συγκέντρωση της προγεστερόνης. Αυτή η αλλαγή στις ορμόνες συμβαίνει σχεδόν πάντα μετά τον οίστρο, ανεξάρτητα αν το ζώο έχει ζευγαρώσει ή όχι.
Αυτό στην φύση ήταν φυσιολογικό φαινόμενο. Στην φύση, μέσα στις αγέλες, τα περισσότερα θηλυκά είχαν οίστρο την ίδια περίοδο. Όμως μόνο τα κυρίαρχα θηλυκά ζευγάρωναν και τεκνοποιούσαν, ενώ όλα τα υπόλοιπα εμφάνιζαν συμπτώματα ψευδοκύησης. Αυτό ήταν σχεδόν απαραίτητο να συμβεί, γιατί στην φύση συχνά η λεχώνα μαμά πέθαινε για κάποιον λόγο, και τότε έσπευδαν οι υπόλοιπες θηλυκές με συμπτώματα ψευδοκύησης να μεγαλώσουν με ασφάλεια τα ορφανά μωρά.
Στις θηλυκές γάτες εμφανίζεται πιο σπάνια ψευδοκύηση από ότι στις σκύλες. Συνήθως εμφανίζεται όταν έχουμε ωορρηξία χωρίς εγκυμοσύνη. Τα αίτια για την εμφάνιση της ψευδοκύησης στις γάτες, είναι το ζευγάρωμα με στειρωμένους γάτους, η ωορρηξία που έχει ενισχυθεί από ορμονικά σκευάσματα και τα γυναικολογικά προβλήματα.

Συμπτώματα της ψευδοκύησης
Όπως είπαμε και πιο πριν, 6 με 12 εβδομάδες μετά τον οίστρο, αν η σκύλα μας δεν έχει ζευγαρώσει και παρόλα αυτά παρουσιάσει κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα, τότε έχει εμφανώς σημάδια ψευδοκύησης.
Το βασικό χαρακτηριστικό είναι η παρουσίαση του έντονου μητρικού ενστίκτου. Μπορεί πολύ εύκολα να υιοθετήσει τα ορφανά μωρά μιας άλλης σκύλας, ή άλλου μικρόσωμου ζώου και να τα φροντίσει σαν μωρά της. Μπορεί ακόμα να προσπαθήσει να φροντίσει κουταβάκια που θα δει σε μια βόλτα στον δρόμο.
Στη συνέχεια η σκύλα προσπαθεί να φτιάξει φωλιά. Σε κάποιο μέρος του σπιτιού, συγκεντρώνει αντικείμενα, κουρελάκια, κουκλάκια ή οτιδήποτε άλλο της φανεί χρήσιμο για την δημιουργία φωλιάς.
 Στο τέλος, αφού ολοκληρώσει τη φωλιά της, θα θελήσει να φέρει μέσα τα "μωρά" της. Αν δεν βρει ορφανά κουταβάκια, γατάκια ή άλλα ζωάκια να υιοθετήσει, πολύ πιθανό να φέρει μέσα στην φωλιά της ένα άψυχο αντικείμενο, ή ένα παιχνίδι και να θελήσει να φροντίσει αυτό ως μωρό της!
Μετά τα ψυχολογικά, έρχονται και τα παθολογικά συμπτώματα. Η σκύλα εμφανίζει ανορεξία, απώλεια βάρους και προτιμά την απομόνωση. 
Συχνά μάλιστα, αναπτύσσονται οι μαστοί και αρχίζουν να παράγουν γάλα. Το γάλα μπορεί να εμφανιστεί σε έναν ή και σε όλους τους μαστούς.

Θεραπεία της ψευδοκύησης
Τα ψυχολογικά συμπτώματα συνήθως σταματούν 2 εβδομάδες μετά την εμφάνισή τους, όταν πλέον οι ορμόνες της σκύλας αρχίζουν να επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα.

Όμως το γάλα που έχει παραχθεί στους μαστούς, συχνά δεν μπορεί να απορροφηθεί από μόνο του, και για να αποφευχθεί η μαστίτιδα, πρέπει ο κτηνίατρος να χορηγήσει φάρμακα στη σκύλα ώστε να εξαφανιστεί το γάλα. Τα φάρμακα που χορηγούν οι κτηνίατροι σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι οιστρογόνα, τεστοστερόνη, προγεσταγόνα (παρουσιάζονται συχνές υποτροπές), μετεργολίνη και καβεργολίνη. Το πιο ενδεδειγμένο φάρμακο θεωρείται η καβεργολίνη η οποία είναι αναστολέας της προλακτίνης.

Πρόληψη
Όσο κρατούμε την σκύλα μας αστείρωτη και ταυτόχρονα δεν την ζευγαρώνουμε, δεν μπορούμε να έχουμε επιτυχημένη πρόληψη της ψευδοκύησης.
Η ασφαλέστερη πρόληψη είναι η στείρωση (ωοθηκυστερεκτομή) της σκύλας. 
Τότε μόνο η σκύλα δεν θα ξαναέχει οίστρο και δεν θα ξαναπαρουσιάσει σκαμπανεβάσματα στις ορμόνες, οι οποίες προκαλούν και την ψευδοκύηση.

Είναι η ψευδοκύηση επικίνδυνη?
Ο βασικός κίνδυνος με την ψευδοκύηση, είναι η εμφάνιση πυομήτρας.
Σκύλες που ξεκινούν και εμφανίζουν ψευδοκύηση περισσότερες από μια φορές, στην πορεία έχουν μεγάλες πιθανότητες να εμφανίσουν πυομήτρα, μια πάρα πολύ σοβαρή και επικίνδυνη πάθηση.

Μπορεί να εμφανιστεί ψευδοκύηση ακόμα και μετά την στείρωση?
Αν προβούμε σε στείρωση του θηλυκού το πρώτο δίμηνο αμέσως μετά τον οίστρο, τότε υπάρχει πιθανότητα να εμφανιστούν ήπια συμπτώματα ψευδοκύησης για 3-4 μέρες μετά την στείρωση. 
Δεν πρόκειται για μια επιπλοκή, αλλά για μια φυσιολογική επίπτωση, και γι' αυτό είναι καλό να αποφεύγουμε την στείρωση αμέσως μετά το τέλος του οίστρου.
Επίσης, ζώα στα οποία χορηγούνται προγεσταγόνα, όταν η χορήγησή τους σταματήσει, είναι πιθανό να έχουν κάποια συμπτώματα ψευδοκύησης.
Τέλος, τα θηλυκά που πάσχουν από υποθυρεοειδισµό µπορεί να έχουν αυξηµένη πιθανότητα να εµφανίσουν ψευδοκύηση, αν δεν λαµβάνουν κατάλληλη αγωγή, και εφόσον έχουν αυξηµένες συγκεντρώσεις προλακτίνης.

Ποιές είναι οι απαγορευμένες τροφές για την γάτα.

Πολλές από τις τροφές που θα διαβάσετε παρακάτω,είναι εξίσου απαγορευμένες και για τους σκύλους. Υπάρχουν όμως και κάποιες ιδιαιτερότητες σχετικά με την διατροφή της γάτας, τις οποίες καλό είναι να γνωρίζουμε:
 
Αβοκάντο: Μπορεί να προκαλέσει πεπτικές διαταραχές, ακόμη και παγκρεατίτιδα.
Αλκοολούχα ποτά: Μπορεί να προκαλέσουν καρδιακή προσβολή, κώμα ή ακόμα και θάνατο.
Αλλαντικά: Είναι πολύ αλμυρά και οδηγούν σε υπερκατανάλωση νερού με αποτέλεσμα στομαχικά προβλήματα.
Γάλα: Μερικές γάτες έχουν δυσανεξία στη λακτόζη οπότε το γάλα τους προκαλεί διάρροιες.
Ζύμη με μαγιά: Μπορεί να διασταλεί στο στομάχι της γατούλας προκαλώντας ρήξη στο στομάχι ή τα έντερα.
Καφεΐνη: Η καφεΐνη (καθώς και η θεοβρωμίνη και η θεοφυλλίνη) μπορούν να επηρεάσουν την καρδιά και το νευρικό σύστημα.
Κόκαλα: Μπορούν να φράξουν ή να τραυματίσουν το στομάχι και τα έντερα
 
Κονσερβοποιημένος τόνος για ανθρώπινη κατανάλωση: Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει υποσιτισμό διότι δεν έχει τις σωστές αναλογίες βιταμινών και μετάλλων που χρειάζεται η γάτα. Επίσης έχει ενοχοποιηθεί για δηλητηρίαση από υδράργυρο.
Κουκούτσια μήλου: Μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό των εντέρων, κακό προσανατολισμό, δυσκολία στην αναπνοή ή ακόμα και σοκ, κώμα και θάνατο.
 
Κρεμμύδια, σκόρδα και παρεμφερή λαχανικά: Τα λαχανικά αυτού του είδους είναι τοξικά και για γάτες και για σκύλους διότι περιέχουν μια ουσία που καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια της γάτας και μπορεί να προκαλέσει αιμολυτική αναιμία. Το σκόρδο περιέχει την ουσία αυτή σε μικρότερη ποσότητα από το κρεμμύδι.
Μανιτάρια: Τα μανιτάρια περιέχουν τοξίνες που επηρεάζουν πολλά συστήματα του σώματος της γάτας, και μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και θάνατο.
Ντομάτες και ωμές πατάτες: Αυτές οι τροφές περιέχουν ουσίες που επηρεάζουν αρνητικά την πέψη της γάτας, το νευρικό της σύστημα αλλά και την ούρηση ενώ μπορεί να προκαλέσουν κρίσεις στομάχου.
Ξηροί καρποί: Περιέχουν μια τοξίνη που επηρεάζει το πεπτικό και το νευρικό σύστημα.
Σκυλοτροφή: Αν ταΐζετε τη γάτα σας αποκλειστικά (ή σχεδόν) με σκυλοτροφή μπορεί να της προκαλέσετε υποσιτισμό και καρδιοπάθειες.
Σοκολάτα: Περιέχει μια τοξική για τα ζώα ουσία, τη θειοβρωμίνη, η οποία σε μεγάλες δόσεις προκαλεί εμετούς, διάρροιες, σοβαρά προβλήματα στην καρδιά και το νευρικό σύστημα και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.
Σταφύλια (και σταφίδες): Περιέχουν μια τοξίνη που μπορεί να βλάψει τα νεφρά.
 

Συκώτι σε μεγάλες ποσότητες: Μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα βιταμίνης Α, η οποία επηρεάζει τους μύες και τα κόκαλα.
Συμπληρώματα διατροφής για ανθρώπους που περιέχουν σίδηρο: Μπορούν να βλάψουν το πεπτικό σύστημα και να αποβούν τοξικά για άλλα όργανα όπως το συκώτι και τα νεφρά.
Ωμά αυγά (αν δίνονται τακτικά): Μειώνουν την απορρόφηση της βιοτίνης (μία από τις βιταμίνες Β), γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα της επιδερμίδας και του τριχώματος.
Ωμά ψάρια (αν δίνονται τακτικά): Μπορούν να προκαλέσουν ανεπάρκεια θειαμίνης, οδηγώντας σε απώλεια της όρεξης, αποπληξία και σε σπάνιες περιπτώσεις ακόμα και θάνατο.
Καραμέλες και τσίχλες: Καραμελίτσες, τσίχλες, οδοντόκρεμα και αρκετά διαιτητικά προϊόντα περιέχουν ξυλιτόλη η οποία προκαλεί υπερδραστηριότητα της ισνουλίνης του οργανισμού της γάτας και της προκαλεί πτώση ζαχάρου. Οδηγεί και σε νεφρική ανεπάρκεια.

πηγή: ratses.gr

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για την οστεοχόνδρωση στους σκύλους.

Τι είναι η οστεοχόνδρωση?
Είναι μια πάθηση που προσβάλλει συχνά τις αρθρώσεις των νεαρών σκύλων που αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Ο αρχικός χόνδρος που βρίσκεται στην άρθρωση αποτυγχάνει να μετατραπεί σε οστό σε κάποιες συγκεκριμένες περιοχές, και σε αυτά τα σημεία δημιουργείται ένα δεύτερο παχύ στρώμα χόνδρου.
Αυτά τα σημεία είναι πολύ αδύναμα και ευαίσθητα ώστε να αποκολληθούν από τον φυσιολογικό χόνδρο της άρθρωσης και να δημιουργήσουν ένα πτερύγιο. Αυτή η διαδικασία της αποκόλλησης ονομάζεται διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα (ή OCD).
Η οστεοχόνδρωση προκαλεί την ανάπτυξη της δευτεροβάθμιας οστεοαρθρίτιδας.
Η πάθηση αυτή επηρεάζει κυρίως τον ώμο, την αγκώνα, το γόνατο και τον αστράγαλο. 

Από τι προκαλείται η οστεοχόνδρωση?
Η κληρονομικότητα, και σε μικρότερο βαθμό η διατροφή, θεωρούνται οι κύριες αιτίες της οστεοχόνδρωσης. Η μεγαλύτερη έρευνα έχει γίνει στην οστεοχόνδρωση του αγκώνα, και τα αποτελέσματα δείχνουν πως τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο. Ο τρόπος βέβαια με τον οποίο κληρονομούνται τα γονίδια από τους γονείς στα παιδιά, δεν είναι απόλυτα κατανοητός. 
Υπάρχει επίσης υποψία πως η άνιση κατανομή του βάρους του ζώου στα άκρα του, ευθύνεται για την εμφάνιση οστεοχόνδρωσης.

Ποιες φυλές σκύλων προσβάλλονται πιο συχνά?
Η οστεοχόνδρωση πλήττει κυρίως τις μεγάλες και γιγαντόσωμες φυλές, όπως τα Labradors, τα Rottweilers και τους μεγάλους Δανούς. Με δεδομένο πως η πάθηση εμφανίζεται κατά την διάρκεια της ανάπτυξης του σκελετού του σκύλου, τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται μέσα στο πρώτο έτος της ηλικίας του, και πιο συχνά ανάμεσα στους πέντε και οκτώ μήνες.
Υπάρχουν φυσικά και περιπτώσεις, όπου δεν υπάρχουν συμπτώματα παρά μόνο όταν έχει ήδη δημιουργηθεί δευτεροβάθμια οστεοαρθρίτιδα, και αυτό συμβαίνει συνήθως σε μεσήλικες και ηλικιωμένους σκύλους.

Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης?
Από την στιγμή που οστεοχόνδρωση προσβάλλει τις αρθρώσεις, τα πρώτα συμπτώματα είναι η απροθυμία κίνησης και η δυσκαμψία. Η δυσκαμψία είναι πιο εμφανής αμέσως μετά από άσκηση, και όταν πια ο σκύλος κάτσει για λίγο να ξεκουραστεί. Ανάλογα με το ποια άρθρωση έχει προσβληθεί, ο σκύλος αρχίζει να κουτσαίνει σε κάποιο μπροστινό ή πίσω πόδι.
Αν η πάθηση είναι εκτεταμένη σε πολλές αρθρώσεις, ο σκύλος εμφανίζει απροθυμία να περπατήσει και να κινηθεί, και προτιμά να είναι ξαπλωμένος.
 
 Πώς γίνεται η διάγνωση της οστεοχόνδρωσης?
 Η κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει ατροφία σε κάποιο άκρο. Η ψηλάφηση των άκρων μπορεί να δείξει πόνο σε κάποια σημεία, και μπορεί να εμφανιστούν πριξίματα και περιορισμός της κίνησης σε κάποιες αρθρώσεις.
Σε κάποια σκυλιά, η κλινική εξέταση δεν εμφανίζει κάτι, γι' αυτό και η ακτινογραφία είναι η πιο κοινή μέθοδος διάγνωσης και επιτρέπει την αξιολόγηση της κατάστασης.

Πως αντιμετωπίζεται η οστεοχόδρωση?
Ανάλογα με το σημείο που εμφανίζεται η οστεοχόνδρωση, υπάρχει και διαφορετική αντιμετώπιση.
Οστεοχόδρωση στον ώμο: Σε αυτή την περίπτωση, η χειρουργική επέμβαση είναι η καλύτερη λύση ώστε να αφαιρεθεί το πτερύγιο του δεύτερου χόνδρου που έχει δημιουργηθεί. Η συντηρητική αντιμετώπιση με φάρμακα δεν είναι τόσο αποτελεσματική, γιατί ο πόνος και η δυσκαμψία θα συνεχίζει να υπάρχει, όσο υπάρχει και το πτερύγιο στον χόνδρο.
Οστεοχόδρωση στον αγκώνα: Αρχικά, σε αυτή την περίπτωση η εγχείρηση μπορεί να αποφευχθεί. Η καλή άσκηση και η σωστή και ισορροπημένη διατροφή ώστε ο σκύλος να μην πάρει κιλά που θα τον επιβαρύνουν σκελετικά, βοηθούν στην συντήρηση μιας καλής ζωής. Σε συνδυασμό με κάποια παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη, το σκυλί μπορεί να έχει μια άνετη δραστηριότητα.
Αν όμως το πρόβλημα επιδεινωθεί, τότε η εγχείρηση επιβάλλεται.
Οστεοχόδρωση στο γόνατο: Συνίσταται  το χειρουργείο για τη αφαίρεση του πτερυγίου και την ανακούφιση της περιοχής. Σε μεγάλες ηλικίες, προτιμάται η φαρμακευτική αγωγή.
Οστεοχόδρωση στον αστράγαλο: Αν διαγνωσθεί σε νεαρή ηλικία, μέχρι 6 μηνών, το χειρουργείο ενδείκνυται ως το πιο αποτελεσματικό. Σε μεγάλες ηλικίες προτιμάται η θεραπευτική αγωγή. Όμως όταν αυτή δεν αποδίδει σωστά, ή αναπτύσσεται οστεοαρθρίτιδα, τότε κρίνεται και πάλι απαραίτητο το χειρουργείο, όπου και γίνεται αρθροδεσία, και σταθεροποίηση του χόνδρου με βίδες.


Ποια είναι η προοπτική της πάθησης?

Οστεοχόδρωση ώμου: Ο σκύλος συνήθως ανακάμπτει πολύ καλά μετά το χειρουργείο, και περιστασιακά μόνο μπορεί να εμφανίσει κάποια δυσκαμψία ή ενόχληση μετά από έντονη άσκηση.
Οστεοχόδρωση του αγκώνα: Αρκετά σκυλιά με ελεγχόμενο βάρος και συντηρητική θεραπεία με φάρμακα, αντιμετωπίζουν την πάθηση με επιτυχία. Ακόμα και αν χρειαστεί χειρουργείο, μετά αν παρακολουθούν το βάρος τους και ασκούνται σωστά, έχουν μια ικανοποιητική ζωή.
Οστεοχόδρωση γόνατου: Μερικά σκυλιά απαλλάσσονται από την οστεοχόνδρωση μετά το χειρουργείο, και άλλα πάλι παραμένουν κουτσά. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, δεν είναι δυνατή η πρόβλεψη της έκβασης της πάθησης.
Οστεοχόδρωση του αστραγάλου: Η προοπτική σε αυτή την περίπτωση είναι αρκετά επιφυλακτική, και αρκετά σκυλιά συνεχίζουν να έχουν σε έναν βαθμό δυσκαμψία και δυσκολία στην κίνηση.