Η μυρωδιά μας λειτουργεί σαν "άρωμα" για τον σκύλο μας.

Η μυρωδιά των οικείων ανθρώπων κεντρίζει τον εγκέφαλο των σκύλων και τους δημιουργεί συναισθηματική ανταπόκριση.  
Η μυρωδιά μας είναι συνδυασμένη στον εγκέφαλο του σκύλου μας ως "ανταμοιβή".
 

Αν ο σκύλος σας, δείχνει χαρούμενος κάθε φορά που σας βλέπει, είναι προφανώς επειδή του αρέσει η μυρωδιά σας. Η μυρωδιά που έχει ο κάθε άνθρωπος στο οικείο περιβάλλον του σκύλου, λειτουργεί σαν διεγερτικό και του προκαλεί συναισθηματική ανταπόκριση, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα. 

Η μυρωδιά μας, είναι συνδυασμένη στο μυαλό του σκύλου μας με "ανταμοιβή", και οι πιο έντονες αντιδράσεις προκαλούνται από τους ανθρώπους που είναι πιο κοντά στον σκύλο, λένε οι ερευνητές.

O Gregory Berns από το Emory University της Atlanta, λέει χαρακτηριστικά: 

«Παρόλο που θα θεωρούσαμε πως η μυρωδιά των άλλων σκύλων θα ήταν αυτή που θα προκαλούσε πιο έντονα συναισθήματα, τελικά από ό,τι φαίνεται, η «επιβραβευτική ανταπόκριση» προέρχεται από την μυρωδιά των ανθρώπων.

Όταν οι άνθρωποι μυρίζουν το άρωμα που συνηθίζει να φορά ένας άνθρωπος που αγαπούν, έχουν αυτόματα μια ασυναίσθητη συναισθματική αντίδραση. Με το πείραμά μας, προσπαθήσαμε να βάλουμε στην ίδια διαδικασία τους σκύλους. Αλλά από την στιγμή που οι σκύλοι λειτουργούν πολύ περισσότερο με την μύτη από ότι οι άνθρωποι, η αντίδρασή τους προφανώς θα είναι πολύ πιο έντονη από την δική μας, απέναντι σε μια μυρωδιά.

Είναι άλλο πράγμα να μπαίνεις μέσα στο σπίτι και ο σκύλος σου να πηδάει από χαρά πάνω σου γιατί ξέρει πως μια σειρά από καλά πράγματα πρόκειται να συμβούν. Σε αυτό βοηθά και η οπτική επαφή. Στο πείραμα που κάναμε εμείς όμως, οι άνθρωποι των οποίων η μυρωδιά μας ενδιέφερε, δεν ήταν παρόντες.

Αυτό σημαίνει πως ο εγκέφαλος του σκύλου κεντρίζεται και αντιδρά από κάτι που βρίσκεται σε απόσταση. Μας δείχνει πως στο μυαλό των σκύλων υπάρχει ήδη μια διανοητική απεικόνιση μας, η οποία ενεργοποιείται ακόμα και αν εμείς δεν είμαστε εκεί.»

Το πείραμα του πανεπιστημίου, που είναι και το πρώτο αυτού του τύπου, αφορούσε 12 σκύλους από διαφορετικές φυλές, τους εγκέφαλους των οποίων σκάναραν, την στιγμή που τους έβαζαν μπροστά τους να μυρίσουν πέντε διαφορετικές μυρωδιές.

Οι διαφορετικές μυρωδιές που μύρισαν οι σκύλοι ήταν οι εξής:

•  Ένα αντικείμενο το ίδιου του σκύλου
•  Ένα αντικείμενο ενός σκύλου που δεν είχαν δει ποτέ
•  Ένα αντικείμενο ενός σκύλου που ζει στο ίδιο ή στο γειτονικό σπίτι με αυτούς
•  Ένα αντικείμενο ενός ανθρώπου που δεν τον γνωρίζουν καθόλου
•  Ένα αντικείμενο ενός ανθρώπου που ζει μέσα στο σπίτι τους

    Σχετικά με το αντικείμενο του οικείου ανθρώπου, επιλέχτηκε από τους ερευνητές να προέρχεται από κάποιο άτομο που ζει μέσα στο σπίτι, αλλά να μην είναι του χειριστή του σκύλου, έτσι ώστε καμμία από τις μυρωδιές να μην βρισκόταν και σαν φυσική παρουσία στον χώρο του πειράματος.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως και οι πέντε μυρωδιές προκάλεσαν αντίστοιχες αντιδράσεις στον εγκέφαλο του σκύλου. Η πιο έντονη αντίδραση με διαφορά ήταν αυτή στο άρωμα του οικείου ανθρώπου, ενώ επόμενη σε ένταση ήταν η αντίδραση στο άρωμα του οικείου σκύλου.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Behavioural Processes, και επιβεβαίωσαν πως ο σκύλος είχε την πιο δυνατή αντίδραση στο άρωμα του οικείου ανθρώπου του, ακόμα και αν το άτομο δεν βρισκόταν μέσα στον χώρο.

Τα ζώα τα οποία εκπαιδεύονται για να γίνουν σκύλοι θεραπείας, έδειξαν ακόμα πιο έντονη αντίδραση και πολύ πιο έντονη κινητικότητα του εγκεφάλου, σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα που πήραν μέρος στο πείραμα.

Πηγή: dailymail.co.uk