Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Τι κάνουμε αν τσιμπήσει μέλισσα ή σφήκα τον σκύλο μας.

Η άνοιξη έχει ξεκινήσει, και το καλοκαίρι είναι πολύ κοντά. Έτσι μπαίνουν ξανά στην ζωή μας αλλά και στην ζωή των τετράποδων φίλων μας, οι μέλισσες, οι σφήκες και τα διάφορα άλλα έντομα που μπορεί να μας τσιμπήσουν και να μας δημιουργήσουν πρόβλημα. 

Στους ανθρώπους το τσίμπημα μιας μέλισσας ή μια σφήκας (εκτός και αν ο άνθρωπος είναι αλλεργικός), είναι απλά κάτι ενοχλητικό, που πονάει για λίγο και μετά περνάει. Οι σκύλοι είναι φτιαγμένοι λίγο διαφορετικά από τους ανθρώπους, και αν τσιμπηθούν πολλές φορές ταυτόχρονα μπορούν να πάθουν σοβαρές βλάβες στα νεφρά τους.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε τέτοιες επιπλοκές, είναι η πρόληψη και η προσπάθεια αποφυγής των εντόμων. 

Πως μπορούμε να αποφύγουμε τα έντομα? 
Καταρχάς θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τις μέλισσες από τις σφήκες, να μάθουμε να τις ξεχωρίζουμε οπτικά και να γνωρίζουμε τις συνήθειές τους. Οι μέλισσες, δεν είναι επιθετικές, δεν τσιμπούν ποτέ αν δεν απειληθούν, και βρίσκονται συνήθως στα λουλούδια και τα φυτά από όπου τρώνε γύρη.
Οι σφήκες από την άλλη, μπορούν να γίνουν επιθετικές και να τσιμπήσουν πολύ πιο εύκολα, και πολλές φορές ταυτόχρονα. Τις συναντάμε συνήθως σε μέρη με αποφάγια, σκουπίδια, σάπια φρούτα, γλυκά ή ακόμα και στην ψησταριά του μπάρμπεκιου.
Κρατάμε τον χώρο μας καθαρό. Με το να καθαρίζουμε τους χώρους που κινούμαστε εμείς και το κατοικίδιο μας, να σκουπίζουμε τα αποφάγια όταν μαγειρεύουμε ή όταν κάνουμε μπάρμπεκιου, και να πετάμε συχνά τα σκουπίδια, καταφέρνουμε να κρατάμε μακριά και τα ενοχλητικά έντομα.
Βγαίνουμε βόλτα τις σωστές ώρες. Οι μέλισσες είναι περισσότερο ενεργητικές την αυγή και το σούρουπο, ενώ οι σφήκες είναι περισσότερο δραστήριες τις πιο ζεστές ώρες της μέρας. Αν μπορούμε λοιπόν, είναι καλό να βγαίνουμε βόλτα με το σκυλάκι μας το υπόλοιπο χρονικό διάστημα, ώστε να αποφεύγουμε δυσάρεστες συναντήσεις. Αν πάλι βγούμε αυτές τις ώρες, καλό είναι να αποφεύγουμε τα μέρη με τα πολλά λουλούδια και φυτά, καθώς και τα σκουπίδια.
Αποφεύγουμε τα έντονα αρώματα. Αυτό είναι καλό και για εμάς αλλά και για τα κατοικίδια που βγαίνουν μαζί μας βόλτα. Είναι γνωστό πως οι μέλισσες έλκονται από τα έντονα λουλουδάτα αρώματα που φοράμε πολλές φορές. Γι' αυτό όταν βγαίνουμε βόλτα με τον σκύλο μας, αν θέλουμε να αποφύγουμε όσο γίνεται την ενόχληση από τις μέλισσες, καλό είναι να μην φοράμε καθόλου άρωμα, ή έστω κάτι πολύ διακριτικό.

Όμως επειδή πρακτικά δεν είναι εφικτό να αποφύγουμε εξ' ολοκλήρου τα έντομα, είναι καλό να γνωρίζουμε και τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που ο σκύλος μας τσιμπηθεί από μια μέλισσα ή μια σφήκα.

Τι κάνουμε αν τσιμπηθεί ο σκύλος μας από μέλισσα ή σφήκα:

Παραμένουμε ψύχραιμοι. Όσο σοβαρό και να είναι το τσίμπημα για τον σκύλο μας, δεν θα τον βοηθήσουμε καθόλου αν πανικοβληθούμε. Καταρχάς απομακρύνουμε τον σκύλο μας από το σημείο που τσιμπήθηκε, γιατί πολύ πιθανά να βρίσκονται εκεί και άλλα έντομα
Ελέγχουμε το τσίμπημα. Βλέπουμε την περιοχή προσεκτικά και προσπαθούμε να εντοπίσουμε το τσίμπημα και ίσως να βρούμε και το ίδιο το κεντρί. Αν είναι σε εμφανές και εύκολα προσβάσιμο σημείο, καλό είναι να προσπαθήσουμε να το βγάλουμε, γιατί έτσι θα ελαχιστοποιήσουμε το δηλητήριο που θα εισχωρήσει στον οργανισμό του σκύλου. Δεν θα πρέπει να το ζουλήξουμε και να προσπαθήσουμε να το βγάλουμε όπως θα κάναμε με μια ακίδα, γιατί έτσι μπορεί να προκαλέσουμε το ενεργό ακόμα κεντρί να βγάλει ακόμα περισσότερο δηλητήριο. Μπορούμε όμως να το πιάσουμε απαλά από την άκρη με ένα τσιμπιδάκι ή με τα νύχια μας και να το τραβήξουμε προς τα έξω.
Εφαρμόζουμε τις πρώτες βοήθειες. Αρχικά μπορούμε να βάλουμε λίγη σόδα και νερό πάνω στο τσίμπημα, και να περιμένουμε να δούμε αν θα αρχίσει να πρήζεται η περιοχή, ειδικά αν το τσίμπημα έχει γίνει κάπου στο κεφάλι ή το στόμα. Μπορούμε επίσης να βάλουμε πάνω στο σημείο και λίγο πάγο έτσι ώστε να μειώσουμε το πρήξιμο.
Πάμε άμεσα στον κτηνίατρο. Αν δούμε πως το τσίμπημα αρχίζει να πρήζεται μέσα σε λίγα λεπτά, τότε πάμε άμεσα τον σκύλο μας στον γιατρό. Επίσης αν ο σκύλος δεν έχει δεχτεί μόνο ένα τσίμπημα αλλά πολλαπλά, τότε δεν περιμένουμε ούτε λεπτό για πρώτες βοήθειες, αλλά τρέχουμε κατευθείαν στον κτηνίατρο.
Η αγωγή που θα παρέχει ο κτηνίατρος διαφέρει ανάλογα με την περίπτωση και την σοβαρότητα του τσιμπήματος. Συνήθως χορηγούνται αντισταμινικά και κορτιζόνη. Αν όμως υπάρχουν πολλαπλά τσιμπήματα και η κατάσταση είναι πιο σοβαρή, είναι πιθανό να γίνει ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και αντιβίωσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου