Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

5 σημάδια που δείχνουν πως ο σκύλος πονάει.

Το να βλέπουμε τον σκύλο μας να πονά, σίγουρα δεν είναι ευχάριστο, και όλοι μας στεναχωριόμαστε όταν συμβαίνει αυτό. 
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως οι σκύλοι δεν είναι άνθρωποι, δεν μιλούν την γλώσσα μας και δεν κλαίνε πάντα όταν πονάνε ή έχουν την ανάγκη μας. Γι' αυτό το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε για να καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει με τον σκύλο μας και να μπορούμε πάντα να του προσφέρουμε ό,τι χρειάζεται, είναι να μάθουμε εμείς την δική του γλώσσα του σώματος.

Δεν χρειάζεται φυσικά να γίνουμε όλοι ειδικοί, μπορούμε όμως να μάθουμε να αναγνωρίζουμε 5 βασικά συμπτώματα που υποδηλώνουν πως ο σκύλος υποφέρει.

1. Υπερβολικός καλλωπισμός: Είναι φυσιολογικό τα σκυλιά να γλείφονται, να καθαρίζονται και να περιποιούνται διάφορα σημεία του σώματός τους, όταν όμως αυτό γίνεται με υπερβολικό τρόπο, τότε σίγουρα υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Αν παρατηρήσετε πως ο σκύλος σας γλείφει ή ασχολείται έντονα και με επιμονή με ένα σημείο του σώματός του που μέχρι στιγμής δεν τον απασχολούσε, αυτό είναι ένα σημάδι πως στο συγκεκριμένο σημείο αισθάνεται πόνο,  ενόχληση ή έχει κάποια πληγή.

2. Έντονο λαχάνιασμα: Το έντονο λαχάνιασμα είναι επίσης κάτι φυσιολογικό που το κάνουν συχνά τα σκυλιά, ειδικά τις πιο ζεστές μέρες ή μετά από έντονη άσκηση. Όμως όταν ο σκύλος αρχίζει να λαχανιάζει ξαφνικά χωρίς αφορμή, αυτό συνήθως συνδυάζεται με στρες. Και το στρες του προκαλείται πιθανά από κάποιον εσωτερικό πόνο που αισθάνεται. Το αδικαιολόγητο και ξαφνικό λαχάνιασμα του σκύλου, θα πρέπει να μας οδηγήσει γρήγορα στον κτηνίατρο.

3.Ανορεξία: Το χάσιμο της όρεξης για φαγητό είναι συνήθως αποτέλεσμα κάποιας ενόχλησης. Όπως και εμείς όταν δεν αισθανόμαστε καλά δεν έχουμε και διάθεση να φάμε, έτσι και ο σκύλος μας. Δεν έχει διάθεση να φάει, ειδικά αν του προκαλεί πόνο το να σηκωθεί και να πλησιάσει το μπολ του. Αν παρατηρήσετε ανορεξία, ο σκύλος θα πρέπει να εξεταστεί από κτηνίατρο, καθώς αυτό είναι ένα σύμπτωμα πολλών σοβαρών ασθενειών.

4. Συστολή και επιθετικότητα: Μπορεί να παρατηρήσετε πως ο σκύλος σας αρχίζει να γίνεται αντικοινωνικός. 
Να μην τρέχει προς την πόρτα να χαιρετήσει τους καλεσμένους, και να μην θέλει να τον χαϊδεύουν. Μπορεί να μην θέλει να τον παίρνουν αγκαλιά ή να κλαίει όταν το κάνετε. Αν αυτό συμβεί ξαφνικά χωρίς προηγούμενο, είναι ένα σημάδι πως ο σκύλος αισθάνεται κάπου πόνο.
Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, ο σκύλος από εκεί που είναι φιλικός εμφανίζει ξαφνικά σημάδια επιθετικότητας. 
Επίσης, αν δείτε πως ο σκύλος σας κρύβεται σε διάφορα σημεία και προσπαθεί να μην γίνεται αντιληπτός, τότε σίγουρα πρέπει να τον ελέγξετε και να δείτε που πονάει.
Προτιμότερο είναι ο έλεγχος να γίνει από κτηνίατρο, και σε οποιαδήποτε περίπτωση καλό θα είναι να γνωρίζουμε πως σε περίπτωση πόνου, είναι φυσιολογικό ένα σκυλί να αρπάξει και να επιτεθεί στο χέρι που θα το πλησιάζει, γιατί έτσι αντιδρά άμεσα στον πόνο που αισθάνεται. Δεν θέλει να κάνει κακό σε κανέναν, απλά αυτός είναι ο τρόπος του για να δείξει πως δεν θέλει να το αγγίζουν.

5. Γενικότερη αλλαγή συμπεριφοράς: Εκτός από την συστολή και την επιθετικότητα, μπορεί να παρατηρήσετε άλλες επιμέρους αλλαγές στην συμπεριφορά του ζώου σας. Μπορεί ξαφνικά να μην θέλει να ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες ή να αποφεύγει να πηδά ή να σκαρφαλώνει. Να μην θέλει να κυνηγήσει το αγαπημένο του μπαλάκι.
Μπορεί να υπάρχουν εμφανή σημάδια πως το σκυλί κουτσαίνει, ή η πλάτη του κάνει καμπύλη και είναι σφιγμένη και όχι χαλαρή.
Τα σκυλιά που πονούν ξαπλώνουν μόνο στο πλάι, και όχι κουλουριαστά στο κρεβάτι τους. Μπορεί να κινούνται πιο αργά, να κοιμούνται περισσότερο και να χάσουν το ενδιαφέρον τους για τα αγαπημένα τους παιχνίδια.
Ένα ακόμα σημάδι, είναι τα ανεξήγητα ατυχήματα μέσα στο σπίτι. Κάποιες φορές μπορεί το σκυλί να πονά και να μην μπορεί να σηκωθεί εύκολα ή να πάει γρήγορα έξω για να κάνει την ανάγκη του, έτσι αν παρατηρήσουμε ξαφνικά ατυχήματα τουαλέτας είναι και αυτό ένα πιθανό σημάδι πόνου ή ενόχλησης.

Όλα αυτά είναι σημάδια που υποδηλώνουν πόνο, και είναι πιο συνηθισμένα στα πιο ηλικιωμένα σκυλιά. Όμως και τα νεότερα μπορεί σε κάποια στιγμή της ζωής τους να αισθανθούν πόνο και να αντιδράσουν κάπως έτσι.

Το να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε αυτά τα σημάδια, είναι σημαντικό, γιατί έτσι προχωρούμε γρήγορα στις σωστές ενέργειες ώστε το σκυλί μας να αισθανθεί και πάλι άνετα και καλά. Η έγκαιρη ιατρική παρακολούθηση, και η άμεση θεραπευτική αγωγή κρατά το οποιοδήποτε πρόβλημα σε πρώιμο στάδιο χωρίς να το αφήσει να επεκταθεί και να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα στον σκύλο μας.
Και όσο ο σκύλος μας μεγαλώνει και γερνά, θα πρέπει να είμαστε περισσότερο γνώστες, ώστε να μπορούμε να του προσφέρουμε άνεση και ευζωία στα τελευταία χρόνια της ζωής του.

πηγή: theilovedogssite.com

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

10 πρώτα βήματα εκπαίδευσης για τους νέους σκυλογονείς!

Μόλις αποκτήσατε το πολυπόθητο χνουδωτό κουτάβι που τόσο θέλατε! Συγχαρητήρια ανήκετε στην κατηγορία των νέων «κουταβογονέων», οι οποίοι με ενθουσιασμό και όρεξη αγκαλιάζουν το νέο μέλος της οικογένειας τους. Και τώρα τι κάνουμε;

Από τη στιγμή που έχετε στα χέρια σας το γλυκό σας κουταβάκι, ως σωστός "κουταβογονιός" θα πρέπει να αναλάβετε να το μεγαλώσετε σωστά, ώστε να είναι υπάκουο από την αρχή. Εμείς σας δίνουμε μερικές απλές, αλλά πολύτιμες, συμβουλές ώστε να ξεκινήσει σωστά η σχέση σας μαζί του!

1) ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ του κουταβιού ακόμα, πρέπει να έχουμε ορίσει έναν χώρο μέσα στο σπίτι όπου θα είναι «το σπίτι» του. Αυτό γίνεται είτε με αγορά ειδικού πάρκου για σκυλιά ή kennel (κλουβί μεταφοράς) ή κάποιο μικρό δωμάτιο. Είναι πολύ σημαντικό ο σκύλος να έχει και αυτός «την φωλιά» του μέσα στο σπίτι μας για να αποφευχθεί ένας κύκλος λερωμάτων, καταστροφών και να μπορεί να νιώθει ασφάλεια και να χαλαρώνει κάπου.

2) ...και ο κούταβος ονομάζεται; ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ μας είναι φυσικά το πρώτο που θέλουμε να του μάθουμε! Λογικό και όχι μόνο.. Για να αρχίσουμε να τον εκπαιδεύουμε μέσα στο σπίτι, αρχικά, θα πρέπει για να τονίζεται περισσότερο η εντολή και για να του τραβάμε την προσοχή να λέμε και το όνομα του πριν. Οπότε αρχίζουμε να φωνάζουμε το κουτάβι να έρθει κοντά μας με γλυκιά και ενθουσιώδη φωνή και όταν έρχεται τον επιβραβεύουμε πολύ!

3) Αφού έχει μάθει το όνομα του λοιπόν, μπορούμε να το χρησιμοποιούμε και για να προλαβαίνουμε όλες τις μη αποδεκτές συμπεριφορές... πριν γίνουν συνήθειες! Λέγοντας το όνομα του και ένα απόλυτο και αδιαπραγμάτευτο "ΜΗ", δείχνουμε στο κουτάβι μας τι δεν μπορεί να κάνει. (π.χ να ανεβαίνει στον καναπέ, να δαγκώνει άλλα πράγματα πέρα απ τα παιχνίδια του κ.τ.λ.)

4) Σταθεροποιούμε ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ το κουτάβι μας. Σημαντικό είναι να μάθει να τρώει τις ώρες που πρέπει και όχι ακατάστατα. Ένα κουτάβι που έχει διαρκώς φαγητό στο πιάτο του είναι επόμενο να λερώνει και ανεξέλεγκτα.

5) Η ΠΑΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΚΙΑ. 

Απ τις πρώτες μέρες που έρχεται το κουτάβι σπίτι μας ξεκινάει ο γολγοθάς της τουαλέτας. Τα ατυχήματα είναι αναμενόμενα. Δεν μαλώνουμε ποτέ το κουτάβι μας όταν βρούμε ένα "ατύχημα" αφού το έχει κάνει, καθώς απλά χαλάμε την σχέση μας μαζί του και το σκυλί δεν μαθαίνει τίποτα. Πρέπει το πρώτο καιρό να είναι υπό συνεχή παρακολούθηση και όταν το πιάνουμε να κάνει κάτι του λέμε "ΜΗ" και το πάμε στο μέρος που θέλουμε να του μάθουμε να τα κάνει. Μην επαφίεστε στις πάνες για σκύλους, εκτός αν θέλετε ο σκύλος να τα κάνει όλη του την ζωή εκεί και εσείς να μαζεύετε μετά...

6) ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΛΟΥΡΙΟΥ.
Για να μάθει το κουτάβι μας ότι αυτό το μακρύ περίεργο πράγμα είναι το λουρί με το οποίο θα βγαίνει βόλτα και για να μην αντιδράει, πρέπει απ' τις πρώτες κιόλας μέρες να βάζουμε τον οδηγό πάνω στο κολάρο του για λίγα λεπτά και να το αφήνουμε ελεύθερο μέσα στο σπίτι.

7) ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ=MUST! Αφού το κουτάβι μας έχει κάνει όλα τα εμβόλιά του και ο κτηνίατρος έχει δώσει το οκ για μακρινές βόλτες, ξεκινάμε να γνωρίζουμε στο κουτάβι μας τον κόσμο! Το πηγαίνουμε βόλτες σε διαφορετικά μέρη για να αποκτά πολλές εμπειρίες από καινούριες μυρωδιές και ήχους. Με αυτό τον τρόπο το συνηθίζουμε σε καταστάσεις ώστε να μην φοβάται αργότερα αλλά να γνωρίζει. Σημαντικό επίσης είναι να συναναστραφεί και με άλλα σκυλιά για να αποκτήσει έναν υγιή και κοινωνικό χαρακτήρα.

8) ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ. Σταδιακά πρέπει να συνηθίσουμε το κουτάβι μας στην απουσία μας. Ξεκινάμε με το να αποχωρούμε από το σπίτι για λίγα λεπτά και σταδιακά αυξάνουμε το χρόνο που λείπουμε. Με αυτό το τρόπο μειώνουμε τις πιθανότητες άσχημων συμπεριφορών τις ώρες που δεν είμαστε μαζί του.

9) «ΤΙ ΕΦΑΓΕΣ ΕΚΕΙ;!» Ένα απ τα πιο συνηθισμένα προβλήματα πολλών ιδιοκτητών σκύλων είναι το αλόγιστο φάγωμα πραγμάτων. 

Είναι πολύ σημαντικό από την αρχή να εκπαιδεύσουμε το κουτάβι μας ενάντια σε αυτή την συμπεριφορά. Όταν το βλέπουμε να δαγκώνει κάτι που δεν πρέπει του λέμε "ΜΗ" και του δίνουμε ένα παιχνίδι. Δεν πρέπει να έχουμε πάνω από 2 παιχνίδια ελεύθερα στον χώρο γιατί αν έχουμε πολλά το κουτάβι μας θα τα βαριέται γρήγορα και θα θέλει άλλα. Εάν συνεχίσει το μάσημα μπορούμε να πάρουμε ειδικά σπρέι με αποκρουστική γεύση και καλό θα ήταν αν οι καταστροφές γίνονται όσο λείπουμε να περιορίζουμε το σκυλί στον χώρο του.

tip: Σε ένα κουτάβι μπορούμε να δώσουμε ένα βρεγμένο πανί που το έχουμε βάλει στην κατάψυξη για 1 ώρα.

10) ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΗΝ ΒΟΛΤΑ. Για να μην μας πηγαίνει βόλτα αργότερα ο σκύλος μας αλλά να τον πηγαίνουμε εμείς, πρέπει από κουτάβι να ξεκινήσουμε να του μαθαίνουμε να μην τραβάει όταν το βγάζουμε με το λουρί βόλτα. Προσπαθούμε να το έχουμε από τα αριστερά μας λέγοντάς του ΜΑΖΙ και να το επιβραβεύουμε όταν περπατάει δίπλα μας. Έτσι θα απολαμβάνουμε και εμείς και ο σκύλος μας την βόλτα.

Αρχίστε να εκπαιδεύετε το κουτάβι σας μόλις το φέρετε σπίτι. Μάθετέ του τους κανόνες σας, πριν προλάβει να φτιάξει τους δικούς του!



Της Μαριλένας Σαρίδη, εκπαιδεύτριας σκύλων
http://www.happydogtrainer.gr/


πηγή: Ανθρωπος και Σκύλος

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Η πραγματική ηλικία του σκύλου σας.

Υπάρχει μια δημοφιλής παρανόηση όσο αναφορά την ηλικία ενός σκύλου σε σύγκριση με την ανθρώπινη.

Γενικά, πολύ πιστεύουν ότι 7 ανθρώπινα χρόνια, αντιστοιχούν σε ένα χρόνο για τον σκύλο. 
Στην πραγματικότητα η διαδικασία γήρανσης είναι πολύ ταχύτερη κατά τα πρώτα 2 χρόνια της ζωής ενός σκυλιού. 
Και μετά από τα πρώτα 2 χρόνια, η αναλογία είναι μικρότερη του 5 προς 1 για τις μικρές και μεσαίες ράτσες. Για τις ράτσες των μεγαλόσωμων σκύλων η αναλογία είναι 6 προς 1, ενώ το 7 προς 1, ισχύει μόνο για τις ράτσες των γιγαντόσωμων σκύλων.
Έτσι ενώ ένας 10χρονος μεγαλόσωμος σκύλος είναι σε ανθρώπινα χρόνια 80, ένας μικρόσωμος είναι μόλις 64.
  
Στον παρακάτω πίνακα, μπορείτε να βρείτε την ηλικία του σκύλου σας, ανάλογα το μέγεθος του.

 πηγή: limnosreport.gr

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Τα απαραίτητα εμβόλια του σκύλου.


Από την στιγμή που αποκτούμε ένα κουτάβι, πρέπει να φροντίσουμε άμεσα για τον εμβολιασμό του ώστε να εξασφαλίσουμε την υγεία του, και να προλάβουμε σοβαρές και θανατηφόρες ασθένειες.

Εμβόλια υπάρχουν πολλά και για διάφορες ασθένειες, όμως δεν είναι απαραίτητο όλα τα ζώα να κάνουν όλα τα εμβόλια που υπάρχουν. Σε πολλές περιπτώσεις εξαρτάται από το μέρος που ζει το ζώο, ή τον τρόπο ζωής του, για το αν θα πρέπει να κάνει κάποια συγκεκριμένα εμβόλια ή όχι. 
Ο κτηνίατρος είναι ο μόνος υπεύθυνος που θα κρίνει ποια είναι τα απαραίτητα εμβόλια για το ζωάκι σας.

Εκτός όμως από τα διάφορα εμβόλια που υπάρχουν για συγκεκριμένες περιπτώσεις, υπάρχει μια σειρά εμβολίων, που είναι απαραίτητη και υποχρεωτική για όλα τα σκυλιά. Για να είναι αποτελεσματικός ο εμβολιασμός πρέπει να ξεκινήσει από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του ζώου, και να επαναλαμβάνεται ετησίως.

Τα απαραίτητα εμβόλια που πρέπει να κάνουν όλοι οι σκύλοι είναι τα εξής:


Στις 6 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ
Παρβοίωση (τύφος): πρόκειται για τον "φονιά των κουταβιών". Μια πολύ επικίνδυνη και μολυσματική νόσος που προσβάλει το γαστρεντερικό σύστημα και προκαλεί αιματηρές διάρροιες με σκούρο χρώμα και κάποιες φορές εμετό με απαίσια μυρωδιά. Το ζώο αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα και δεν του χορηγηθεί άμεσα ορός και αντιβιωτικά, μπορεί να πεθάνει μέσα σε 48 ώρες.

Στις 8 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ
Νόσος Carre (Μόρβα): Μολυσματική νόσος που εμφανίζεται κυρίως την άνοιξη και προσβάλει περισσότερο τα κουτάβια. Το κουτάβι έχει συμπτώματα κρυολογήματος, αδυναμίας, και εμφανίζει πυώδη εξανθήματα στο δέρμα της κοιλιάς. Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, η ασθένεια προσβάλει τον εγκέφαλο και μπορεί να αποβεί μοιραία.
Λοιμώδης ηπατίτιδα: Ιός που μεταδίδεται με τα κόπρανα και το σάλιο και έχει τα ίδια σχεδόν συμπτώματα με την μόρβα. Ο σκύλος ανεβάζει πυρετό, αρνείται να φάει, αποκτά ευαισθησία στο φως και μπορεί να πέσει σε λήθαργο. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι πολύ μεγάλο. 
Λεπτοσπείρωση: Εξαιρετικά μολυσματική ασθένεια που μεταδίδεται και στους ανθρώπους. Το βακτήριο βρίσκεται στα ούρα του ζώου, και μεταδίδεται αν ο σκύλος μυρίσει στην βόλτα δέντρα όπου έχουν ουρήσει πριν μολυσμένα ζώα. Τα συμπτώματα της νόσου είναι η απώλεια όρεξης, ο πυρετός και η διάρροια. Καταπολεμάται πολύ δύσκολα με αντιβιοτικά.

Στις 12 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ
Επαναληπτικός εμβολιασμός για τις προηγούμενες νόσους.

Στις 16 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ
Λύσσα: Μια εξαιρετικά μεταδοτική και θανατηφόρα ασθένεια που μεταδίδεται και στον άνθρωπο. Προσβάλει το νευρικό σύστημα. Μεταδίδεται από το σάλιο των άγριων ζώων. Αν ο σκύλος δεν είναι εμβολιασμένος και μολυνθεί, μετά  από μερικές εβδομάδες εμφανίζει επιθετικότητα, βγάζει σάλια και χαζολογάει. Ακολουθούν σπασμοί και παράληση και καταλήγει στον θάνατο.


ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ
Ο εμβολιασμός για όλες τις παραπάνω ασθένειες πρέπει να γίνεται μια φορά τον χρόνο για να είναι αποτελεσματικός. 
Ειδικά για την Λύσσα, ο ετήσιος εμβολιασμός είναι και υποχρεωτικός από τον νόμο.

Ολα τα εμβόλια έχουν κάποιες μικρές παρενέργειες, με πιο συνηθισμένη την ατονία και την αδιαθεσία του ζώου για τα επόμενα δύο εικοσιτετράωρα. 

Επειδή όλες οι παραπάνω ασθένειες είναι εξαιρετικά μεταδοτικές και επικίνδυνες, είναι προτιμότερο να μην βγάζουμε το κουτάβι μας έξω στο δρόμο, και να μην το αφήνουμε να περπατάει στα χώματα ή σε μέρη όπου έχουν περάσει πριν άλλα ζώα, μέχρι να κάνει το πρώτο του εμβόλιο στην ηλικία των 8 εβδομάδων.

Ο εμβολιασμός του σκύλου είναι απαραίτητος σε όλη την διάρκεια της ζωής του, για να είμαστε σίγουροι πως δεν θα προσβληθεί από κάποια σοβαρή και θανατηφόρα ασθένεια που μπορεί να μεταδόσει ακόμα και σε εμάς.
Γι' αυτό φροντίστε να έχετε πάντα ενημερωμένο το βιβλιάριο υγείας του ζώου σας, που θα σας το προμηθεύσει ο κτηνίατρος από την πρώτη επίσκεψη.

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Τρόποι πρόληψης επίθεσης σκύλου.

Όσο καλά και να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε την φύση των σκύλων, δεν μπορούμε ποτέ να αποκλείσουμε την πιθανότητα μιας επιθετικής στάσης ενός σκύλου που θα βρεθεί στον δρόμο μας. Υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες που όσο και να πιστεύουμε ότι δεν θα μας τύχει εμάς, οφείλουμε να τους γνωρίζουμε για «παν ενδεχόμενο»…

Αρχικά υπάρχουν κάποια σήματα που θα πρέπει να προσέξουμε τα οποία πιθανολογούν μια επίθεση από έναν σκύλο και σχετίζονται με την γλώσσα του σώματος του! Ειδικότερα, μια στάση όπου η ουρά είναι όρθια, η τρίχα της πλάτης όρθια και ο σκύλος παρουσιάζει τα δόντια του και γρυλίζει, σημαίνει ότι πρέπει να τεθούμε κατευθείαν σε επιφυλακή.


Αν τα αυτιά του σκύλου είναι γερμένα προς τα πίσω και η ουρά είναι ανάμεσα στα σκέλια τότε το σκυλί είναι τρομαγμένο και ή θα προσπαθήσει να φύγει ή αν δεν έχει αυτή την επιλογή τότε μπορεί και να επιτεθεί.

Ένα επιθετικό σκυλί έχει σε γενικές γραμμές :
Τα αυτιά όρθια, το σώμα σφιχτό, την ουρά ψηλά και το τρίχωμα όρθιο.

Ένα τρομαγμένο σκυλί
έχει σε γενικές γραμμές:

Τα αυτιά πίσω, το σώμα χαμηλωμένο, και την ουρά στα σκέλια.

Σημαντικά σημάδια αποτελούν επίσης το γρύλισμα, το γάβγισμα (ο τρόπος που γαβγίζουν) και το σήκωμα των χειλιών.

1) Άπαξ και έχουμε έρθει αντιμέτωποι με έναν σκύλο που δείχνει ότι θα επιτεθεί οπωσδήποτε αποφεύγουμε να τον κοιτάμε στα μάτια! Είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε γιατί είναι σαν να τον προκαλούμε να μας επιτεθεί. Στην γλώσσα των σκύλων το απευθείας βλέμμα στα μάτια ειδικά σε πρώτη συνάντηση αποτελεί το “κόκκινο πανί”..

2) Δεν τρέχουμε!!! Θεωρώ ότι αποκλείεται να παραβγούμε σε ταχύτητα έναν σκύλο.. και το χειρότερο είναι ότι κάνουμε τον εαυτό μας ακόμα πιο «ελκυστικό» στόχο για επίθεση! Αντ’ αυτού, μένουμε ακίνητοι και όσο γίνεται ψύχραιμοι… Σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε γρήγορες κινήσεις και δεν κουνάμε χέρια πόδια πανικόβλητοι!

3) Προσπαθούμε να μην δείχνουμε ότι φοβόμαστε! Σε όποιο βαθμό αυτό είναι εφικτό.. Τα σκυλιά μπορούν να «μυρίσουν» τον φόβο μας και αυτό τα κάνει να νιώθουν ότι έχουν την υπεροχή στην μεταξύ μας αναμέτρηση. Γι αυτά είμαστε εισβολείς του χώρου τους!

4) Αρχίζουμε τα πίσω βήματα. Όσο πιο αργά και σταθερά γίνεται αρχίζουμε να αποκτούμε απόσταση από το σκυλί.. Παράλληλα αν υπάρχει κάτι κοντά, χωρίς να χρειάζεται να κουνηθούμε πολύ για να το φτάσουμε, το φέρνουμε σιγά σιγά μπροστά μας ώστε να μπει ανάμεσα σε μας και το σκύλο. Αυτό το κάνουμε ώστε σε περίπτωση που γίνει η επίθεση, να δώσουμε στο σκυλί αυτό το «κάτι» να δαγκώσει αντί για κάποιο χέρι ή πόδι μας..

5) Εμβρυακή στάση! Αν δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε κάτι να προστατευτούμε τότε ξαπλώνουμε στο έδαφος, μαζεύουμε όσο πιο πολύ μπορούμε τα περισσευούμενα άκρα μας, χέρια διπλωμένα μπροστά μας ώστε να προφυλάσσουμε το στήθος μας, λαιμός μέσα όσο γίνεται και διπλωμένα γόνατα. Σκοπός είναι να προστατέψουμε τα ζωτικά μας όργανα και σημεία του σώματος τα οποία μπορούν να θέσουν ακόμα και την ζωή μας σε κίνδυνο αν τραυματιστούν. Επίσης η στάση αυτή στέλνει σήματα «υποταγής» στον σκύλο και πιθανόν να μην προχωρήσει στην επίθεση.

6) Αν όλες οι από πάνω ενέργειες μας φαίνονται ότι αφορούν ανθρώπους «τέρατα ψυχραιμίας» τότε ψάχνουμε με το μάτι μας γύρω ένα ψηλό μέρος το οποίο να είναι αρκετά κοντά μας, γιατί όπως είπα δεν πρόκειται να τρέξουμε πιο γρήγορα από έναν σκύλο, και το οποίο να μας είναι σχετικά εύκολο να ανέβουμε αλλά δύσκολο για τον σκύλο. Από εκεί φωνάζουμε για βοήθεια!

Τα παραπάνω είναι κάποιες ρεαλιστικές κινήσεις που μπορούν να γίνουν σε περίπτωση επίθεσης και που σέβονται απόλυτα τη φύση του σκύλου. Σίγουρα υπάρχουν και άλλες αποδεκτές (ή μη) αντιδράσεις αλλά πιστεύω ότι αν ακολουθήσετε σωστά τα παραπάνω θα καταφέρετε να βγείτε από τη δύσκολη θέση χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Της Μαριλένας Σαρίδη, εκπαιδεύτριας σκύλων
www.happydogtrainer.gr

πηγή: Ανθρωπος και Σκύλος

Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Οδηγίες διατροφής για την εγκυμονούσα σκύλα και τα νεογνά κουτάβια.

Ο σκύλος σε κάθε στάδιο της ζωής του χρειάζεται πλήρη και ισορροπημένη διατροφή κι αυτό αποτελεί τη βάση για την καλή υγεία του. Η διατροφή του κάθε σκύλου, ποικίλλει ανάλογα με το βάρος, το μέγεθος, τις δραστηριότητες, την ηλικία, την κατάσταση της υγείας του.

Ιδιαίτερη φροντίδα χρειάζεται η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της αλλά και τα νεογέννητα. Ακατάλληλη διατροφή κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό, μπορεί  να κλονίσει σοβαρά την υγεία της μητέρας και των κουταβιών, καθώς και στον αριθμό της τοκετομάδας. Και αυτό, γιατί συμβαίνει να πεθαίνουν κουτάβια από λανθασμένη διατροφή!

Οι διατροφικές ανάγκες της εγκύου Κατά τη διάρκεια της κύησης, πρέπει να δίνουμε στη σκύλα τροφή υψηλή σε ενέργεια και πρωτεΐνες. Τις πρώτες 5 εβδομάδες, η διατροφή παραμένει απαράλλαχτη και από την 6η κι έπειτα, αυξάνεται μισή δόση επιπλέον!
Το κάθε γεύμα πρέπει να είναι ελαφρύ και να δίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τις τελευταίες ημέρες πριν τον τοκετό, όταν πια τα έμβρυα καταλαμβάνουν αρκετό χώρο στην κοιλιά της, θα πρέπει να ταΐζεται σε μικρές και αρκετές μερίδες, υψηλής θρεπτικής αξίας.
Κατά το θηλασμό χρειάζεται την τριπλασια ποσότητα φαγητού! Δώστε όσο φαγητό θέλει, υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, ασβέστιο, πρωτεΐνες, βιταμίνες και φώσφορο! Μετά τον τοκετό μπαίνουμε στην πιο σημαντική περίοδο του ταΐσματος. Αφορά χρονική περίοδο μεταξύ 3-5 εβδομάδων, κατά την οποία ο θηλασμός φθάνει στο ζενίθ. Μην ξεχνάτε να παρέχετε πάντα διαθέσιμο καθαρό και αρκετό νερό! Σε περίπτωση που η μητέρα δεν μπορεί να ταΐσει τα κουτάβια, λόγω έλλειψης επαρκούς ποσότητας γάλακτος, τότε, πρέπει να αναλάβετε να βοηθήσετε εσείς με μπιμπερό και υποκατάστατο μητρικού γάλακτος.

Πρακτικές συμβουλές
Αρκετές μητέρες είναι επιθετικές όταν νοιώθουν ξένη παρουσία στα μωρά τους. Γι’ αυτό πριν το τάισμα, πλύνετε καλά τα χέρια σας με σαπούνι και χαϊδέψτε μαλακά τη μητέρα, ώστε να έχετε τη μυρωδιά της. Ταΐζουμε τα νεογνά αρχικά ανά 2ωρο και σταδιακά καθυστερούμε 1 ώρα.

Η ποσότητα φαγητού είναι ανάλογη με την όρεξη των κουταβιών. Βασική προϋπόθεση, είναι όλα τα μωρά να έχουν πιει, έστω και λίγο από το πρωτόγαλα της μάνας, το οποίο τους παρέχει όλα τα αντισώματα για τη σωστή ανάπτυξή τους. Αυτό γίνεται τις πρώτες 24-36 ώρες!

Τρόπος ταΐσματος
Κρατάμε απαλά και ευθεία το κουτάβι, βάζουμε την πιπίλα στο στόμα του προσεχτικά, του επιτρέπουμε ενώ πίνει να κινεί τα πόδια του όπως θα έκανε στο στήθος της μητέρας του.


Απογαλακτισμός
Στην 3η -4η εβδομάδα της ζωής τους αρχίζει σταδιακά ο απογαλακτισμός! Αρχικά δίνουμε τροφή σε μορφή χυλού 3-5 φορές την  ημέρα, με αρκετή περιεκτικότητα σε νερό. Έπειτα αρχίζουμε να δείχνουμε στα κουτάβια πώς πρέπει να τρώνε. Συνήθως μπαίνουν μέσα στο φαγητό και δεν έχουν όλα τα κουτάβια εύκολη πρόσβαση.

Σταδιακά, αυξάνουμε την ποσότητα της τροφής για να καταλήξουμε στα 3 γεύματα ημερησίως. Στην ηλικία  από 3 μηνών, μπορούμε να περιορίσουμε τα γεύματα σε 2 την ημέρα! Να ξέρετε ότι τα κουτάβια από 40 ημερών κι έπειτα, αρχίζουν τον κύκλο των εμβολίων τους. Η αποπαρασίτωση ξεκινά με εξειδικευμένα προϊόντα για τα κουτάβια στις 10 ημέρες, στις 20 και στις 30 ημέρες!
Φροντίζουμε η διατροφή των μωρών να είναι υψηλή σε θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες, πρωτεΐνες κ.λπ. Η μητέρα μετά τον πλήρη απογαλακτισμό των μικρών, πρέπει να ακολουθεί διατροφή και άσκηση, ώστε να επανέλθει σε σύντομο χρονικό διάστημα σε πολύ καλή φυσική κατάσταση!

Της Αnna Tomaszewska  εκτροφέα Dogo Canario «BALUARTE DE LOS PERROS»
 
πηγή: skilia.gr

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί το σκάνε τα σκυλιά από το σπίτι?

Πολλά σκυλιά το σκάνε απ το σπίτι τους και κάνουν βόλτες με τις ώρες στο δρόμο. Ακόμα και αν ο ιδιοικτήτης λάβει μέτρα μπορούν ακόμα και να ανοίξουν τρύπα στο φράχτη για να την "κοπανήσουν".
 
Μερικές φορές το ένστικτο των ζώων υπερισχύει και έτσι ο σκύλος δεν μπορεί να μείνει στην αυλή μας καθώς θέλει να εξερευνήσει.
 

Οι βασικότεροι λόγοι που μπορεί να κάνουν ένα σκύλο να το σκάει συχνά είναι οι εξής:
α) οι σεξουαλικές ορμόνες που δίνουν κίνητρο για να βρει ταίρι, γι αυτό θα πρέπει να στειρώνουμε το ζώο μας και
 
β) η βαρεμάρα, γι αυτό πρέπει να ασχολούμαστε με το σκύλο μας ακόμα και αν ο κήπος μας είναι μεγάλος και να τον πηγαίνουμε κάθε μέρα βόλτα.
 
Το να το σκάει ο σκύλος απ το σπίτι είναι κάτι πολύ επικίνδυνο για τον ίδιο.
Τα ζώα που περιφέρονται στο δρόμο, ειδικά όταν δεν έχουν ζήσει εκεί (αδέσποτα) κινδυνεύουν να χτυπηθούν από αυτοκίνητο ή να μπλέξουν σε καυγά με άλλα σκυλιά.
 
Φροντίστε να έχετε ασφαλή περίφραξη για το σκύλο σας και να μην μπορεί να φύγει από κανένα σημείο του κήπου. Μην παραλείπετε την ταυτότητα στο κολλάρο του και το microchip ώστε αν χαθεί να έχετε πιθανότητες να σας εντοπίσουν.
 
Πηγή: adespoto.gr

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Ισορροπημένη και ποιοτική διατροφή: απαραίτητη και σημαντική για την υγεία του σκύλου μας.

Μπορεί οι σκύλοι να μην είναι ιδιαίτερα εκλεκτικοί με την τροφή τους, όμως προσοχή, δεν είναι… σκουπιδοφάγοι. Το πιάτο του δεν μπορεί να περιέχει τα υπολείμματα από το οικογενειακό μας τραπέζι! Στους σκύλους πρέπει να δίνεται μία ισορροπημένη μερίδα τροφής, ανάλογη με τις ανάγκες τους και όχι υπολείμματα φαγητών των ιδιοκτητών τους. Οι διατροφικές ανάγκες του σκύλου διαφέρουν ανάλογα με τη σωματική του διάπλαση, την ηλικία, τη φυσιολογική του κατάσταση-συντήρηση, την ανάπτυξή του, την εγκυμοσύνη, το θηλασμό, την εργασία και την κατάσταση της υγείας του.
 
Σαρκοφάγος ο σκύλος, είναι εκ φύσεως ένας κυνηγός και ως εκ τούτου, ένας ευκαιριακός καταναλωτής, εξαρτώμενος από τη λεία που θα αρπάξει. Το μεγάλο μέγεθος του στομάχου του τού επιτρέπει μια παρατεταμένη διακράτηση της στερεάς τροφής. Έτσι, τα καθημερινά γεύματα μπορούν να περιοριστούν μόνο σε ένα βραδινό γεύμα, αρκετό για έναν ενήλικο σκύλο, για να μην αισθάνεται πεινασμένος. Οι σκύλοι σε ηλικία ανάπτυξης, τα θηλυκά προς το τέλος της κυοφορίας, τα άρρωστα ή αυτά που καταλαμβάνουν μεγάλη μυϊκή προσπάθεια, πρέπει αντίθετα να καταναλώνουν πολλά ημερήσια γεύματα.

Εκτιμήστε την ποιότητα της τροφής
Δεν χρειάζεται να είστε ειδικός σε θέματα διατροφής για να κρίνετε πώς πρέπει να είναι η ποιότητα της μερίδας τροφής (εάν είναι μαγειρευτή). Οι παρακάτω παρατηρήσεις θα μας επιτρέψουν να κάνουμε τη σωστή εκτίμηση της όρεξής του. Η όρεξη του σκύλου είναι πάντοτε καλή όταν το ζώο είναι υγιέστατο.

Καλή για την υγεία του είναι και η παρατήρηση των κοπράνων του (ούτε διάρροια, ούτε δυσκοιλιότητα). Πρέπει να παρατηρούμε τη σταθερότητα του βάρους (να ελέγχεται στη ζυγαριά). Το δέρμα και η στιλπνότητα του τριχώματος είναι καθρέπτης της υγείας του.

Βιομηχανικές ή οικιακές τροφές
Οι βιομηχανικές τροφές συντίθενται από επιστήμονες διαιτολόγους. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα της επιστήμης, εγγυώνται μια τέλεια διατροφική ισορροπία. Ο σκύλος, εντούτοις, δεν είναι μόνον ένα σαρκοφάγο. Χωνεύει καλά τις φυτικές πρωτεΐνες και πρέπει να περιλαμβάνονται λαχανικά και δημητριακά στην τροφή του. Αντίθετα με τον άνθρωπο, μπορεί να αφομοιώσει μεγάλες ποσότητες λίπους, που θα του δώσουν ενέργεια.


Όχι στις αλλαγές Ένας σκύλος δεν έχει ανάγκη ποικιλίας στη διατροφή του. Αντιθέτως, όταν προσδιορίσετε με τον κτηνίατρό σας τη διατροφή που του αρμόζει, το ιδεώδες είναι να μην την αλλάξετε, εκτός αν οι ανάγκες του τροποποιηθούν. Περιορίζετε κατ” αυτόν τον τρόπο τα περισσότερα προβλήματα χώνευσης (εμετός, διάρροια). Η σπιτική τροφή συνιστάται όταν είναι καλής ποιότητας, ισορροπημένη και προσαρμοσμένη στο σκύλο.
Ωστόσο, να σημειωθεί ότι οι βιομηχανικές τροφές είναι πιο οικονομικές και πιο πρακτικές, αφού οι διαιτολόγοι χρησιμοποιούν τα πλέον πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα και εγγυώνται μία ισορροπημένη διατροφή που δύσκολα μπορεί να πραγματοποιηθεί όταν εμείς προετοιμάζουμε το γεύμα του. Υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις γύρω από το θέμα της ποσοτικής κατανάλωσης πρωτεϊνών. Οι περισσότερες συγκλίνουν στο γεγονός ότι από την ηλικία των 6-7 χρόνων και μετά, τα σαρκοφάγα θα πρέπει να τρώνε χαμηλοπρωτεϊνικές τροφές, για να μην έχουμε νεφρική επιβάρυνση.

Τα απαραίτητα διατροφικά στοιχεία
Η διατροφή του σκύλου πρέπει να περιλαμβάνει καθημερινά πενήντα διατροφικά στοιχεία, απαραίτητα για τη συντήρηση της υγείας του. 

 Αναφέρουμε τα κυριότερα: Νερό, πρωτεΐνες –συνδυασμένες με διάφορα αμινοξέα–, αμυλώδη ή ζαχαρώδη για την ενέργεια, ίνες για την ισορροπία των εντέρων, λιπαρά ή λίπη, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.

Σας παραθέτουμε τις πηγές τροφών από τις οποίες προέρχονται:

Πρωτεΐνες: κρέας, ψάρια, αβγά, τυρί, γάλα (πολλά απογαλακτισμένα σκυλιά δεν το αντέχουν πια). Λιπαρά: φυτικά έλαια (σόγια, καλαμπόκι), ζωικά λίπη. Άμυλο: ζυμαρικά, δημητριακά (ρύζι, σιτάρι, καλαμπόκι), πολύ βρασμένα. Αποφύγετε το ψωμί και τις πατάτες. Ίνες: πράσινα λαχανικά, φασολάκια, καρότα, βρασμένη σαλάτα, πίτουρα (σε μικρή ποσότητα). Μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες: διατροφικά συμπληρώματα, μαγιά της μπύρας, προϊόντα γάλακτος.

Νηστεία: μία μέθοδος προς αποφυγή
Πολλαπλά γεύματα ημερησίως είναι απαραίτητα για τα κουτάβια. Μία ημέρα νηστείας –που προτείνεται από ορισμένους– την εβδομάδα, δεν δικαιολογείται καθόλου: ο σκύλος πρέπει να τρώει κάθε μέρα. Η λανθασμένη αλλά επίμονη ιδέα κατά την οποία ένας σκύλος θα δούλευε καλύτερα νηστικός, διαψεύδεται από τις έρευνες των διαιτολόγων. Αντιθέτως, συνιστάται να δοθεί ένα ελαφρύ γεύμα στο σκύλο, τουλάχιστον δύο ώρες πριν την προσπάθεια.


Δέκα εντολές για την καλή διατροφή
Οι διαιτολόγοι δημιούργησαν δέκα κανόνες που θα επιτρέψουν στον κύριο του σκύλου να αποφύγει μεγάλα λάθη στη διατροφή.
• Το νερό που πίνει πρέπει να είναι αρκετό.
• Πρέπει πάντα να τηρείται μία προοδευτική μεταβατική περίοδος μεταξύ δύο τροφών.
• Ο ρυθμός των γευμάτων να είναι κανονικός.
• Οι ποσότητες των τροφών που καταναλώνονται πρέπει να ελέγχονται.
• Ο σκύλος πρέπει να λαμβάνει ένα γεύμα ισορροπημένο (μετά την περίοδο ανάπτυξης).
• Πρέπει να διαλέγουμε με φροντίδα την τροφή του σκύλου μας.
• Η τροφή πρέπει να διανέμεται ορθολογικά, σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσεως του κατασκευαστή ή τις συμβουλές του κτηνιάτρου.
• Η τροφική υγιεινή πρέπει να γίνεται σεβαστή: καθαρίζετε το μπολ του κάθε μέρα, πετάτε τα αποφάγια και το υπόλοιπο το φυλάτε στο ψυγείο.
• Όσον αφορά στις κροκέτες, να κλείνετε τη συσκευασία και να την τοποθετείτε σε στεγνό μέρος.
• Η υγεία, η όψη και οι αποδόσεις του σκύλου πρέπει να ελέγχονται. Μη διστάζετε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο.


Μπουρνούς Πέτρος
Κτηνίατρος

πηγή: skilia.gr

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

"Αστο": εκπαίδευση μιας πολύ χρήσιμης εντολής.

Μια από τις πιο χρήσιμες εντολές που θα πρέπει να μάθει ο σκύλος μας, είναι το "άστο".
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις όπου ο σκύλος μας είναι έτοιμος να έρθει σε επαφή με κάποιο αντικείμενο, ζώο, φαγητό ή φυτό με το οποίο  δεν θέλουμε να έρθει σε επαφή.

Πρόκειται επίσης για την σημαντικότερη εντολή που αφορά στην ασφάλεια του ζώου μας.

Είτε αν μας πέσει στο πάτωμα ένα χαπάκι μας, και ο σκύλος το θεωρήσει "νόστιμο μεζέ" και πάει να το φάει, είτε στην βόλτα μας, όταν πλησιάσει κάτι που μοιάζει με φαγητό αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για φόλα, η εντολή "άστο" μπορεί να του σώσει την ζωή. 
Επίσης είναι πολύ χρήσιμη εντολή σε περιπτώσεις που ο σκύλος μας κυνηγάει μια γάτα ή έναν άλλο σκύλο, είτε ακόμα και αν μας πέσουν χρήματα στο πάτωμα και τον προλάβουμε μια στιγμή πριν τα μασουλήσει!

Επομένως, πως θα διδάξουμε την εντολή "άστο" στον σκύλο μας?

Ο ευκολότερος τρόπος για να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας σε κάτι, είναι σίγουρα μέσα από το παιχνίδι και την απόλαυση.

Μπορούμε να κρατήσουμε μια λιχουδιά ανάμεσα στα δάχτυλά μας, και να αφήσουμε τον σκύλο μας να την μυρίσει, ακόμα και να την γλύψει. Στην συνέχεια θα πούμε "άστο" και θα μετακινήσουμε το χέρι μας μακριά από το πρόσωπο του σκύλου. Αν ο σκύλος προσπαθήσει να ακολουθήσει το χέρι μας, κλείνουμε σφιχτά την λιχουδιά μέσα στο χέρι και δεν του επιτρέπουμε να την πάρει. Από την στιγμή που ο σκύλος θα ηρεμήσει και θα ξανακαθήσει μπροστά μας, επαναλαμβάνουμε το ίδιο με την λιχουδιά στο χέρι. Αν προσπαθήσει και πάλι να ακολουθήσει το χέρι μας, μπορούμε να του φορέσουμε το λουρί, και με αυτό να τον κρατήσουμε μακριά από το χέρι μας, ώστε να του δείξουμε καλύτερα πως θέλουμε να απομακρυνθεί.

Επαναλαμβάνουμε την ίδια εντολή αρκετές φορές, και όταν θα δούμε τον σκύλο μας να απομακρύνεται ένα βηματάκι πίσω από το αντικείμενο όταν ακούσει την εντολή "'άστο", τότε τον επιβραβεύουμε αμέσως με το να του δώσουμε την λιχουδιά, διότι έχει καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει με το άκουσμα της εντολής. Αντί για λιχουδιά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ένα παιχνίδι του, αν έχει κάποιο αγαπημένο που του αρέσει να κουβαλάει μαζί. 
Κάποιοι εκπαιδευτές μάλιστα, χρησιμοποιούν δύο ειδών λιχουδιές. Την μια την κρατούν στο χέρι από το οποίο θέλουν να απομακρυνθεί ο σκύλος, και την άλλη (μια πολύ καλύτερη λιχουδιά), στο άλλο χέρι, την οποία την δίνουν αμέσως στον σκύλο ως επιβράβευση, με το που θα αντιδράσει σωστά στην εντολή. Ετσι δίνουμε ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο στον σκύλο να εκτελέσει σωστά την εντολή, γιατί η επιβράβευσή του θα είναι ακόμα καλύτερη!

Οποιον τρόπο και αν διαλέξουμε για την εκπαίδευση της εντολής, θα πρέπει να θυμόμαστε πως τελικός στόχος, είναι να καταφέρουμε ο σκύλος μας να εκτελεί σωστά την εντολή χωρίς την χρήση καμμιάς λιχουδιάς, και να το κάνει αυτόματα όποτε ακούει την λέξη "άστο" μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει το αφεντικό του. 

Το επόμενο βήμα, είναι να βάλουμε λουρί στον σκύλο μας, να αφήσουμε μια λιχουδιά στο πάτωμα, και να τον αφήσουμε να την πλησιάσει. Κρατάμε το λουρί σε τέτοια απόσταση, ώστε ο σκύλος να μπορεί να πλησιάσει και να μυρίσει την λιχουδιά, αλλά να μην φτάνει να την αρπάξει. Στην συνέχεια λέμε την εντολή "άστο" και απομακρύνουμε τον σκύλο μας από αυτό το σημείο, ακόμα και αν χρειαστεί να τον τραβήξουμε ελαφρά με το λουρί για να τον απομακρύνουμε. Καθόμαστε μαζί με τον σκύλο λίγο πιο πέρα από την λιχουδιά. Στην συνέχεια βάζουμε τον σκύλο να κάτσει και πηγαίνουμε εμείς, παίρνουμε την λιχουδιά με το χέρι μας και του την προσφέρουμε.
Ο σκύλος μας, πρέπει να έχει στραμμένη την προσοχή σε εμάς, και να καταλάβει πως επιτρέπεται να πάρει μόνο αυτό που του δίνουμε εμείς με το χέρι μας, και τίποτε άλλο.

Σε περίπτωση που ο σκύλος μας κουβαλάει στο στόμα του ένα παιχνίδι του ή αγαπημένο αντικείμενο, και στην διάρκεια της βόλτας του πέσει κάτω, πείτε την εντολή "''άστο" και απομακρυνθείτε από το παιχνίδι. Οταν ο σκύλος, σας ακολουθήσει αρκετά για μερικά βήματα και δεν προσπαθήσει να πάρει το παιχνίδι του, τότε γυρίστε, πηγαίνετε μπροστά στο παιχνίδι, βάλτε τον σκύλο σας να κάτσει, και στην συνέχεια αφού ο σκύλος προσέχει μόνο εσάς, πείτε του την εντολή "πιάστο" και αφήστε τον να πάει να το πάρει.
Αυτή είναι μια άσκηση που μπορούμε να επαναλαμβάνουμε συχνά στην βόλτα, και κάθε φορά να μεγαλώνουμε ελαφρά την απόσταση που διανύουμε από το παιχνίδι, μέχρι να πάμε να το ξαναπάρουμε. Στο τέλος θα μπορούμε να κάνουμε την ίδια άσκηση ακόμα και χωρίς λουρί.

Μερικά σκυλιά δυστυχώς, παρόλο που μπορεί να γνωρίζουν καλά την εντολή "άστο", όταν είναι χωρίς λουρί, το ένστικτο του κυνηγού ή για παιχνίδι είναι τόσο μεγάλο, που δεν τους αφήνει να λειτουργήσουν σωστά, και δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους ώστε να μην πλησιάσουν το αντικείμενο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, γυρίζουμε και πάλι στην εκπαίδευση με το λουρί, ώστε να μην έχει την δυνατότητα να παρασυρθεί.
Επίσης την στιγμή που βλέπουμε πως ο σκύλος μας πάει να παρασυρθεί και να πλησιάσει το απαγορευμένο αντικείμενο, μπορούμε να του αποσπάσουμε την προσοχή από το αντικείμενο, με μια απότομη κίνηση, με το να ρίξουμε κάτι κάτω, να κάνουμε έναν απότομο θόρυβο κλπ.

Οταν πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο όπου μπορούμε να έχουμε τον σκύλο μας χωρίς λουρί στον δρόμο, και να ακούει άψογα την εντολή "άστο", να μην πλησιάζει κανένα αντικείμενο που μπορεί να ρίξουμε, και να φεύγει πάντα μακριά από ένα παιχνίδι του ή τις κάλτσες μας απλά ακούγοντας την λέξη "άστο", τότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως έχουμε πετύχει απόλυτα τον στόχο μας, και πως το σκυλί μας έχει μάθει πολύ καλά την εντολή. 


Θα πρέπει φυσικά να θυμόμαστε, πως ακόμα και αν ο σκύλος μας έχει μάθει άψογα την εντολή, δεν πρέπει ποτέ να παρατήσει την εξάσκηση, γιατί εύκολα μπορεί να ξεχάσει ό,τι έμαθε. Και η συγκεκριμένη εξάσκηση μπορεί να αποτελέσει ένα διασκεδαστικό παιχνίδι με τον σκύλο μας, και μπορεί να του τονώσει και να του κρατήσει σε εγρήγορση το μυαλό και το σώμα!

πηγή: cesarsway.com

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Χρήσιμα tips για μια αποτελεσματική εκπαίδευση του σκύλου σας.

Έχετε δοκιμάσει να μάθετε κάτι στο σκύλο σας, αλλά αυτός δείχνει να είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως;
Αν δεν συντρέχει κάποιος ιατρικός λόγος, αν ο σκύλος είναι μαζί σας ήρεμος και χαλαρός, όμως παρόλα αυτά αδυνατείτε να του μάθετε οτιδήποτε, τότε μάλλον πρέπει να ξαναδοκιμάσετε έχοντας υπόψιν σας τα εξής:

1. Πρέπει να έχετε υπομονή. 
Συνήθως εκεί χάνετε το παιχνίδι της εκπαίδευσης. Δεν πρέπει να απογοητεύεστε και να εγκαταλείπετε. Ο σκύλος δεν μπορεί να μάθει μέσα σε μία μέρα. Ακόμα κι αν δείχνει ότι κατάλαβε, μόνο με τις επαναλήψεις θα δείτε αν πραγματικά έπιασε το νόημα ή ήταν κάτι που έκανε μηχανικά εκείνη την στιγμή.

2. Κάντε τις συνεδρίες σας ευχάριστες και να μοιάζουν με παιχνίδι. 

Ο σκύλος όπως και ο άνθρωπος εξάλλου, αποδίδει καλύτερα όταν κάνει κάτι για το οποίο ανταμείβεται και του είναι ευχάριστο, παρά όταν λειτουργεί υπό καθεστώς φόβου και πίεσης.

3. Χρησιμοποιείτε πάντα οπτικό σήμα και την ίδια λέξη (όχι ολόκληρη φράση). 

Ο σκύλος αρχικά θα μάθει στο οπτικό σήμα που σταδιακά μπορείτε να το κάνετε πιο ''αδύναμο'' ώστε στο τέλος να αντικατασταθεί από την λέξη. Αν δεν εκτελεί, μπορείτε να το χρησιμοποιείτε βοηθητικά.

4. Μην επιμένετε για πολύ ώρα. 

Ειδικά τα κουτάβια βαριούνται πολύ γρήγορα, χρειάζεται μόνο μερικά λεπτά και συχνές επαναλήψεις.

5. Ξεκινήστε μέσα στο σπίτι

όπου δεν υπάρχουν αντιπερισπασμοί και είναι πιο εύκολο να παραμείνει συγκεντρωμένος σε εσάς. Μετά μπορείτε σταδιακά πάντα, να εισάγετε αντιπερισπασμούς.

6. Προσέχετε τον τόνο της φωνής σας. 

Αν είναι πολύ αυταρχικός και δυνατός, είναι πολύ πιθανό το σκυλί να ''σφυράει αδιάφορα''. Όχι δεν πρόκειται για ανυπακοή. Απλά σας κάνει σήματα ηρεμίας γιατί νιώθει ότι το μαλώνετε.

7. Να βάζετε πάντα πραγματοποιήσιμους στόχους. 

Όταν προσπαθείτε να διδάξετε κάτι στο σκυλί σας, πρέπει να έχετε κατά νου, την ηλικία, την ανατομία και τον χαρακτήρα του. Δεν μπορείτε για παράδειγμα να απαιτείτε από ένα τσόου τσόου να εκτελεί εντολές σαν γερμανικός ποιμενικός.

8. Εντάξτε ότι του μαθαίνετε στην καθημερινότητα σας. 

Έτσι θα είναι σε θέση να σας ακούει πάντα κι όχι σε ένα συγκεκριμένο μέρος και μια συγκεκριμένη ώρα.

Έχουμε την κακή συνήθεια να δίνουμε στα σκυλιά μας σημασία μόνο όταν κάνουν κάτι κακό και να τα αγνοούμε όταν συμπεριφέρονται σωστά. Τι πιστεύετε ότι τους διδάσκει αυτό; Να μην ξεχνάτε ποτέ να δείχνετε στον σκύλο σας πόσο ευχαριστημένοι είστε μαζί του, έτσι δεν θα πάψει κι αυτός να θέλει να σας ευχαριστεί.


Από την εκπαιδεύτρια σκύλων Sofia Train - High5training 
Eπικοινωνία: high5training@yahoo.gr 

 
Πηγή: dogw0rld.blogspot.gr 

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Τα αλεξανδρινά και οι κρίνοι βλάπτουν σοβαρά τα κατοικίδια.

Είναι όμορφα και παντελώς αθώα για εμάς τους ανθρώπους, όμως πολλά κοινά λουλούδια που ανθίζουν στους κήπους και τις γλάστρες μας μπορεί να αποβούν μοιραία για τα κατοικίδια ζώα μας. Το ίδιο ισχύει και για αρκετά λαχανικά τα οποία, αν και εμείς καλλιεργούμε και καταναλώνουμε άφοβα, μπορούν να δηλητηριάσουν τους τετράποδους φίλους μας. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει μελέτη ιταλών επιστημόνων που εξέτασε τις περιπτώσεις δηλητηρίασης και τους θανάτους κατοικιδίων ζώων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επικίνδυνοι κρίνοι και σκόρδα
Τα αλεξανδρινά ή ποϊνσέτιες, που στολίζουν κατά κόρον τα σπίτια μας τα Χριστούγεννα αλλά καλλιεργούνται από πολλούς ως διακοσμητικά καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, μπορούν να βλάψουν σοβαρά τους σκύλους και τις γάτες: αν τα ζώα τα δαγκώσουν και τα καταπιούν μπορεί να τους προκαλέσουν δηλητηρίαση η οποία εκδηλώνεται με διάρροια, κράμπες και παραλήρημα, ενώ ο οπός, δηλαδή ο χυμός του κορμού τους, ενδέχεται να προκαλέσει ερεθισμό στα μάτια και τύφλωση.
 
Οι κρίνοι μπορούν να αποβούν μοιραίοι για τις γάτες καθώς η έκθεση των ζώων στη γύρη τους ίσως οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια. Τα ροδόδενδρα και οι αζαλέες «εξολοθρεύουν» σκύλους και γάτες, καθώς επίσης άλογα, πρόβατα και αγελάδες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Προκαλούν εμέτους και διάρροια, σιελόρροια, υπόταση ενώ τα ζώα ενδέχεται να πέσουν σε κώμα. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν καρδιαγγειακά επεισόδια ή και θάνατο. Επίσης οι βολβοί των νάρκισσων, αν καταναλωθούν από σκύλους ή γάτες, προκαλούν εμέτους, διάρροια και δερματίτιδα ενώ μια «μπουκιά» βολβού μόλις των 15 γραμμαρίων μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.

Προσοχή στον λαχανόκηπο
Οπως σημειώνουν η Φραντσέσκα Καλόνι και η Κριστίνα Κορτινόβις του Πανεπιστημίου του Μιλάνου στη σχετική μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Veterinary Journal», άλλα φυτά που παρατηρήθηκε ότι ευθύνονται για τις περισσότερες περιπτώσεις δηλητηρίασης κατοικιδίων ζώων στην Ευρώπη είναι ο φοίνικας τσίκας ή κύκας, ο ρίκινος ή ρετσινολαδιά ή κρότωνας, το μυγκέ, οι πυράκανθοι, η μελία ή αγριοπασχαλιά, ο τάξος ή ήμερο έλατο (στη χώρα μας λέγεται και «δέντρο του θανάτου») και η πικροδάφνη. 
Ο κίνδυνος όμως ελλοχεύει και στον λαχανόκηπο: όλα τα είδη του γένους άλλιον, από το σκόρδο ως το κρεμμύδι και το πράσο, είναι τοξικά για σκύλους και γάτες. Η μελέτη κατέγραψε 69 περιπτώσεις δηλητηρίασης σκύλων, εκ των οποίων δύο θανατηφόρες, από το εν λόγω φυτικό γένος από το 1994 ως το 2008, καθώς και τέσσερις που αφορούσαν γάτες. Αντίστοιχα οι κρίνοι, οι οποίοι συγγενεύουν με τα σκόρδα, προκάλεσαν δηλητηρίαση σε 261 γάτες στο ίδιο διάστημα.

Οι ερευνήτριες συνιστούν στους ιδιοκτήτες ζώων προσοχή και προτείνουν τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής βάσης δεδομένων σχετικά με τους θανάτους ζώων από δηλητηρίαση, έτσι ώστε να λαμβάνονται μέτρα προστασίας. Από την πλευρά τους γεωπόνοι και κτηνίατροι που μίλησαν σε βρετανικά μέσα ενημέρωσης υπογραμμίζουν ότι η καλύτερη προστασία είναι η σωστή εκπαίδευση.

«Επειδή ο κίνδυνος είναι εξαπλωμένος τόσο πολύ, η καλύτερη προσέγγιση για τους ιδιοκτήτες είναι να διδάξουν τα ζώα τους να μην τρώνε τα φυτά του κήπου ή τα λουλούδια του εμπορίου» ανέφερε στην «Daily Mail» ο Γκάι Μπάρτερ της Βασιλικής Κηπευτικής Εταιρείας. «Αν έχετε ένα ζώο το οποίο κινείται κυρίως μέσα στο σπίτι, αποφύγετε τους κρίνους και τα αλεξανδρινά».

Ανάλογη είναι και η θέση της Βρετανικής Ενωσης Κτηνιάτρων. «Το σημαντικό είναι να γνωρίζετε το ζώο σας» δήλωσε εκπρόσωπός της στην ίδια εφημερίδα. «Αν εξερευνά τον κόσμο με το στόμα του, αποφύγετε να φυτέψετε οποιοδήποτε φυτό μπορεί να είναι δηλητηριώδες. Αν υποπτευθείτε ότι έφαγε κάτι τοξικό, τηλεφωνήστε αμέσως στον κτηνίατρό σας».
 
πηγή: agrotikabook.gr