Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Μικρές συμβουλές για να αντιμετωπίσετε έναν λυτό σκύλο κατά την διάρκεια της βόλτας.

Συχνά, υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους δεν θέλουμε ο σκύλος να παρενοχληθεί στην βόλτα από κάποιον άλλο σκύλο που είναι χωρίς λουρί.
Μπορεί ο σκύλος μας να αναρρώνει από κάποιο χειρουργείο, να είναι ηλικιωμένος ή πολύ ντροπαλός. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν ένα άγνωστο σκυλί που τρέχει χωρις λουρί, πλησιάσει το δικό μας με απότομο και επιβλητικό τρόπο, μπορεί ο δικός μας σκύλος να στρεσαριστεί, να αισθανθεί άσχημα και να αντιδράσει απρόβλεπτα.
Ακόμα και αν ο σκύλος μας είναι απόλυτα φιλικός και κοινωνικός με ανθρώπους και σκυλιά, μια απότομη συνάντηση με ένα σκυλί λυτό (δηλαδή που βρίσκεται σε άλλη κατάσταση από αυτό που είναι δεμένο) μπορεί να τον ξαφνιάσει.

Οταν λοιπόν συναντήσουμε έναν σκύλο χωρίς λουρί, μπορούμε να έχουμε στο μυαλό μας κάποιες μικρές συμβουλές και τρικ που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε το περιστατικό ομαλά, χωρίς παρατράγουδα.

- Καταρχάς να έχετε στο μυαλό σας, πως είναι απόλυτα φυσιολογικό να θέλετε να προστατέψετε τον σκύλο σας. Στις περισσότερες δυτικές χώρες, και στην Ελλάδα, υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει την βόλτα των σκύλων χωρίς λουρί, εκτός και αν αυτοί βρίσκονται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο για σκύλους. Δεν είναι λοιπόν παράλογο να απαιτείτε οι σκύλοι να κυκλοφορούν στον δρόμο με λουρί.

- Προσπαθείστε να εκτιμήσετε την κατάσταση. Ψάξτε με το μάτι σας τον ιδιοκτήτη του σκύλου, και μόλις τον εντοπίσετε, πείτε του να φωνάξει τον σκύλο προς το μέρος του και να του βάλει λουρί. Το πιο πιθανό είναι ο ιδιοκτήτης να σας διαβεβαιώσει πως ο σκύλος του είναι φιλικός, παρόλα αυτά μπορείτε να ζητήσετε να δεθεί ο άλλος σκύλος για να μην στρεσαριστεί ο δικός σας.

- Εχετε κατά νου, πως είναι στο χέρι σας αν ο σκύλος σας τελικά θα συναντήσει τον άλλο σκύλο ή όχι. Αν θεωρήσετε την κατάσταση άβολη, μπορείτε με το που θα δείτε τον λυτό σκύλο από μακριά, να αλλάξετε διαδρομή και να φύγετε άμεσα από το οπτικό πεδίο του λυτού σκύλου.


- Αν παρόλα αυτά, ο λυτός σκύλος σας πλησιάσει, μπορείτε αμέσως να του πείτε την εντολή "κάτσε". Οι περισσότεροι σκύλοι γνωρίζουν αυτή την εντολή, και όσο ενθουσιασμένοι και αν είναι, συνήθως μπορούν να αντιδράσουν άμεσα σε αυτή και να κάτσουν ήρεμα. Τότε θα μπορέσετε να δώσετε στον σκύλο 2-3 λιχουδιές που μπορείτε να έχετε πάντα στην τσέπη σας κατά την διάρκεια της βόλτας. Αυτό θα τον απασχολήσει αρκετά δευτερόλεπτα, ώστε να μπορέσετε εσείς να απομακρυνθείτε από το σημείο.


- Αν το κόλπο με την λιχουδιά δεν πιάσει, προσπαθήστε να δημιουργήσετε ένα τείχος με το σώμα σας μπροστά από τον σκύλο σας. Υψώστε το παράστημα σας, σταθείτε επιβλητικά μπροστά στον λυτό σκύλο, σαν "τροχονόμος" και πείτε του κοφτά "στοπ" ή "μείνε" ή "όχι".
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε ένα φυσικό τείχος ανάμεσα στον λυτό σκύλο και τον σκύλο μας, και τον κάνουμε να καταλάβει πως πέρα από εκεί δεν του επιτρέπεται να πλησιάσει. Οι περισσότεροι σκύλοι είναι εξοικειωμένοι με αυτή την συμπεριφορά.

- Το να ξαφνιάσεις τον άλλο σκύλο είναι ακόμα ένας έξυπνος τρόπος για να τον αποφύγεις. Μια ομπρέλα ή μια τσάντα με έντονο σχέδιο, αν την βάλεις απότομα μπροστά στο πρόσωπο του σκύλου, μπορεί να τον ξαφνιαστεί και να σαστίσει με το θέαμα. Το να έχεις μαζί σου ένα καλλωπιστικό σπρέι για σκύλους, με άρωμα σιτρονέλλα για παράδειγμα, και να ψεκάσεις με αυτό προς το μέρος του σκύλου, είναι σίγουρο πως και αυτό θα τον ξαφνιάσει.

- Αν κρίνετε πως η κατάσταση είναι δύσκολη, τότε αν έχετε μικρόσωμο σκύλο, μπορείτε να τον πάρετε αγκαλιά για να τον προστατέψετε καλύτερα. Αν ο σκύλος σας είναι μεγαλόσωμος και δεν μπορείτε να τον πάρετε αγκαλιά, σκεφτείτε ως λύση το να τον λύσετε και αυτόν από το λουρί του, ώστε να μπορέσει να ξεφύγει ή να προστατέψει καλύτερα μόνος του τον εαυτό του.

- Αν ο λυτός σκύλος  πλησιάσει επιθετικά εσάς και όχι τον σκύλο σας (πράγμα πολύ σπάνιο, αλλά μπορεί και να συμβεί), προστατέψτε το κεφάλι και τον λαιμό σας. Σε αυτή την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης του άλλου σκύλου πρέπει να σπεύσει άμεσα και να τραβήξει τον σκύλο του μακριά. Το να κρατάτε ένα μπαστούνι ή μια ομπρέλα κατά την διάρκεια της βόλτας, μπορεί σε τέτοιες περιπτώσεις να φανεί πολύ χρήσιμο. Κουνώντας απότομα το μπαστούνι ή την ομπρέλα προς το μέρος το σκύλου, συνήθως τον κρατάμε σε απόσταση.

Είναι σίγουρο πως καμία από αυτές τις συμβουλές δεν θα είναι αποτελεσματική σε κάθε περίπτωση. Είναι καλό όμως να γνωρίζουμε όσο γίνεται περισσότερα για να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία οτιδήποτε μπορεί να μας συμβεί στην διάρκεια της βόλτας.

πηγή: dogster.com

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Γιατί γρυλίζουν τα σκυλιά.

Το γρύλισμα στην γλώσσα των σκύλων είναι μία συνηθισμένη μορφή επικοινωνίας. Στο μυαλό μας είναι βαθιά ριζωμένη η άποψη πως το γρύλισμα έχει να κάνει με την "επιθετικότητα", κάτι που υπεραπλοποιεί τα πράγματα.

Τα σκυλιά γρυλίζουν προς σκύλους και ανθρώπους θέλοντας να στείλουν ένα μήνυμα όπως: 

"Αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει. Σταμάτα." ή 
"Μη πλησιάζεις άλλο, φοβάμαι"

Συνήθως το πρώτο γρύλισμα είναι χαμηλότερης έντασης και όταν ο σκύλος συνειδητοποιεί πως το μήνυμα δεν έχει γίνει κατανοητό ακολουθεί γρύλισμα μεγαλύτερης έντασης.

Το γρύλισμα προηγείται οποιασδήποτε μορφής "επιθετικότητας" ως προειδοποίηση.

Τα σκυλιά μαθαίνουν το γρύλισμα -είναι μέρος της γλώσσας των σκύλων- από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες της ζωής τους. Οι μητέρες πολλές φορές γρυλίζουν στα κουτάβια για να τα μαλώσουν. Αυτός είναι ο λόγος που σκυλιά που έχουν απομακρυνθεί από την μάνα και τα αδέρφια τους πολύ μικρά δεν γνωρίζουν να επικοινωνούν με άλλα σκυλιά. Γεγονός που οδηγεί συχνά σε σκυλοκαβγάδες.

Δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί που όταν τους γρυλίζει ο σκύλος τους τον τιμωρούν. Το σκυλί με αυτό τον τρόπο μαθαίνει από πολύ μικρό πως γρύλισμα = τιμωρία με αποτέλεσμα να "χάνει" από πολύ μικρό μία πάρα πολύ σημαντική "λέξη" από το λεξιλόγιο του. Έχετε ακούσει συχνά να λένε "Με δάγκωσε χωρίς προειδοποίηση!";

ΟΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΓΡΥΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΕΙΝΑΙ:

• Όταν φοβούνται.
• Όταν πας να τους πάρεις το φαγητό ή το παιχνίδι.
• Όταν προστατεύουν την περιοχή τους.
• Όταν πονούν.
• Υπάρχει και το γρύλισμα που τα σκυλιά κάνουν όταν είναι ενθουσιασμένα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.

ΕΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΑΣ ΓΡΥΛΙΣΕΙ:

• Σταματήστε αμέσως την πράξη που τον οδήγησε σε αυτήν την συμπεριφορά.
• Απομακρυνθείτε (δώστε του χώρο) και αφήστε τον να ηρεμήσει. Είναι πολύ σημαντικό να απομακρύνετε όλους τους στρεσογόνους παράγοντες.
• Προσπαθήστε να καταλάβετε τους λόγους που οδήγησαν το σκύλο σας σε αυτήν την συμπεριφορά.

Εάν η συμπεριφορά συνεχιστεί ή "επιδεινωθεί" καλό θα ήταν να ζητήσετε την βοήθεια ενός ειδικού συμπεριφοράς ή ενός έμπειρου εκπαιδευτή. Επίσης εάν διαπιστώσετε πως οι λόγοι είναι παθολογικοί επισκεφτείτε αμέσως τον κτηνίατρο σας.

Του Δημήτρη Κοτάκου


Πηγή: livingwithdogs.gr

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Έξυπνο: πως να βρεις τον σκύλο που χάθηκε.

Συνέβη σε μια κοπέλα στην Βόρεια Αμερική. Εκείνη, μετά την περιπέτειά της, περιγράφει τι έμαθε και προσπαθεί να βοηθήσει τον κόσμο που μπορεί να βρεθεί σε αντίστοιχη κατάσταση. 
Δείτε τι λέει:

"Είχα χάσει τον σκύλο μου, και τον έψαχνα απελπισμένη για μέρες. Την δωδέκατη μέρα ερευνών μου, ενώ βρισκόμουν σε μια περιοχή ερημική και με πολλά δέντρα, συναντώ δύο κυνηγούς. Τους είπα τι μου είχε συμβεί, και εκείνοι μου είπαν, πως και στους ίδιους συμβαίνει καμμιά φορά κατά την διάρκεια του κυνηγιού να χαθεί κάποιος σκύλος, αλλά καταφέρνουν πάντα να τον ξαναβρίσκουν. Και αυτό που μου είπαν, νομίζω πως θα βοηθήσει πολλές οικογένειες να ξαναβρούν τα χαμένα σκυλάκια τους!"

Τι πρέπει να κάνετε:
Ο ιδιοκτήτης του σκύλου, θα πρέπει να βρει ένα ρούχο του το οποίο να το φοράει για τουλάχιστον μια μέρα (όσο περισσότερο το έχει φορέσει, τόσο το καλύτερο), για να μπορέσει ο σκύλος να αναγνωρίσει την μυρωδιά.
Τοποθετείστε το ρούχο σε κάποια γωνιά, στην περιοχή όπου εθεάθη τελευταία ο σκύλος. Επίσης, αν ο σκύλος έχει κάποιο κρεβατάκι, ή παιχνιδάκι δικό του, θα μπορούσατε να αφήσετε και αυτά στο ίδιο σημείο, εκτός και αν θεωρείτε πως το μέρος δεν είναι κατάλληλο για να αφήσετε εκεί ένα κρεβατάκι.
Αφήστε πάνω ή δίπλα στο ρούχο ή το παιχνιδάκι, και ένα σημείωμα, που να παροτρύνει τους περαστικούς να μην πετάξουν ή απομακρύνουν τα αντικείμενα αυτά από το σημείο.
Αφήστε επίσης και ένα μπωλάκι με νερό στο σημείο, καθώς το πιο πιθανό είναι ο σκύλος σας να μην έχει μπορέσει να βρει πόσιμο νερό και να διψάει.
Μην τοποθετήσετε όμως φαγητό, γιατί αυτό θα προσελκήσει διάφορα άλλα ζώα της περιοχής, και δεν θα βοηθήσει το ίδιο το σκυλί να πλησιάσει τα πράγματά του.
Γυρίστε να τσεκάρετε το σημείο την επόμενη μέρα, ή και μια φορά ενδιάμεσα αν μπορείτε. Το πιο πιθανό είναι να βρείτε τον σκύλο σας να σας περιμένει εκεί.

"Ήμουν πολύ επιφυλακτική όταν το άκουσα, και δεν θεωρούσα πως ο σκύλος μου θα μπορούσε να μυρίσει την μυρωδιά του ρούχου μου και να έρθει, ενώ εγώ για 12 συνεχείς μέρες τον ψάχνω και φωνάζω δυνατά το όνομά του παντού, και αυτός δεν με έχει ακούσει, αλλά παρόλα αυτά το έκανα, γιατι δεν είχα να χάσω τίποτα.
Πραγματικά την άλλη μέρα επέστρεψα και βρήκα τον σκύλο μου να κάθεται πάνω στο ρούχο μου!
Ελπίζω αυτή η συμβουλή να βοηθήσει κάποιους να ξαναβρεθούν με τους χαμένους φιλαράκους τους!
Καλή τύχη!"

πηγή: quickmeme.com

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Συμβουλές για μια αρμονική συμβιώση μεταξύ παιδιού και σκύλου.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αρκετοί γονείς ή νεαρά ζευγάρια μου τηλεφωνούν και μου λένε την ίδια ιστορία: "Έχουμε πρόβλημα με το σκύλο μας!!! Γρυλίζει ή γαβγίζει στο παιδί μας, μωρό μας". 
Και πριν προλάβω καν να ρωτήσω κάτι, συνεχίζουν πανικόβλητοι οι περισσότεροι από αυτούς, "Να διώξουμε το σκύλο από το σπίτι!!!" 
Φυσικά αν υπολογίσουμε και τις παρεμβάσεις από το οικογενειακό περιβάλλον, παππούδες γιαγιάδες κ.τ.λ, ο σκύλος είναι ήδη με τα τρία του πόδια έξω από το σπίτι. 
Όταν τους ρωτάω πως ήταν η συμπεριφορά του σκύλου πριν έρθει το μωρό όλοι έχουν την ίδια απάντηση: "Μια χαρά τέλεια".

Τι συνέβη όμως και άλλαξε η συμπεριφορά του σκύλου;
Για το ζευγάρι το πιο ευχάριστο και χαρμόσυνο γεγονός είναι ο ερχομός του μωρού. Για το σκύλο όμως αυτή η νέα είσοδος στη ζωή του ίσως δεν είναι και ότι καλύτερο.
Τα παιδιά δεν γεννιούνται γνωρίζοντας το πως πρέπει να φέρονται σ' ένα σκύλο. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να πλησιάσουν τον σκύλο.
Δεν μπορούν να καταλάβουν πότε είναι στρεσαρισμένος ή ταλαιπωρημένος και φυσικά δεν γνωρίζουν το πότε πρέπει να τον αφήσουν να ξεκουραστεί.
Πολλά παιδιά πιστεύουν ότι οι μπαταρίες του σκύλου είναι ανεξάντλητες και μπορούν να παίζουν μαζί του για ώρες όπως ακριβώς κάνουν με τα ηλεκτρονικά τους παιχνίδια.

Άλλες φορές πάλι οι μικροί μας φίλοι παίζουν τόσο άγαρμπα με τον σκύλο που πλέον το παιχνίδι γίνεται μαρτύριο και φτάνει τον σκύλο στα όρια της κατάρρευσης.

Θα με ρωτήσετε: "Φταίνε τα παιδιά;" και βέβαια όχι. "Μήπως φταίει ο σκύλος;" και πάλι όχι.

Ποίος είναι όμως αυτός που πρέπει να βάλει τα πράγματα σε μια σωστή σειρά;
Ποιος είναι αυτός που πρέπει να μάθει στο παιδί να σέβεται το σκύλο;
Ποιος πρέπει να αναλάβει να διδάξει στο παιδί το πώς πρέπει να φέρεται στο σκύλο;
Ποιος είναι αυτός που πρέπει να "διορθώσει" το παιδί του όταν αυτό τραβάει την ουρά ή τα αυτιά ή κλωτσάει το σκύλο;
Ποιος είναι αυτός που πρέπει να μάθει στο παιδί του ότι δεν μπορεί να "ιππεύει" το σκύλο όπως το αλογάκι του ζωολογικού κήπου;

Η απάντηση είναι μία. Εσείς οι γονείς.

Φυσικά όπως πρέπει να διδάξετε στο παιδί σας όλα αυτά το ίδιο πρέπει να κάνετε και με το σκύλο σας. 

Θα πρέπει να του μάθετε να σέβεται το παιδί.
Θα τον προετοιμάσετε για τον ερχομό του παιδιού αν ο σκύλος προϋπάρχει.
Θα κάνετε όλες τις αλλαγές στην ζωή του σταδιακά και με τέτοιο τρόπο που να μην του δημιουργήσουν στρες και αρνητική εντύπωση για τον καινούργιο λιλιπούτειο συγκάτοικο. Εσείς είστε αυτοί που πρέπει να αναλάβετε αυτό το ρόλο.
Το πόσο καλές θα είναι οι σχέσεις του παιδιού με το σκύλο θα εξαρτηθεί από την δική σας σωστή επίβλεψη, στάση και χειρισμό όταν παιδί και σκύλος θα συνυπάρχουν.
Επίσης σημαντικό ρόλο στην καλύτερη συμβίωση θα παίξει η εκπαίδευση του σκύλου σας καθώς και η ύπαρξη αλληλοσεβασμού στην σχέση άνθρωπου - σκύλου.

Γιατί όμως τα σκυλιά δαγκώνουν τα παιδιά; 
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους ένας σκύλος μπορεί να επιτεθεί ή δαγκώσει ένα παιδί. Πρώτα από όλα πρέπει να γνωρίζετε ότι ένα παιδί στις αισθήσεις (ακοή όραση όσφρηση) ενός σκύλου είναι κάτι αξιοπερίεργο.
Η μυρωδιά του παιδιού δεν του θυμίζει την μυρωδιά ενός ενήλικα.
Ο τρόπος έκφρασης και κίνησης ενός παιδιού είναι εντελώς διαφορετικός από τον δικό σας.
Ίσως αυτά σας ακούγονται απλά για τον σκύλο όμως δεν είναι. Ζητάμε να ανταποκριθεί σε καταστάσεις τις οποίες όχι μόνο δεν τις έχει αντιμετωπίσει ποτέ ξανά αλλά και που δεν του μάθαμε πώς να τα βγάζει πέρα.

Πόσοι από εσάς θα προσπαθήσετε να τραβήξετε την ουρά ή τα αυτιά ενός σκύλου στην πρώτη σας επαφή μαζί του;
Κανείς. Το παιδί όμως θα το κάνει!

Πόσοι από εσάς θα τσιρίζετε και θα χοροπηδάτε μπροστά σε ένα σκύλο;
Κανείς. Ένα παιδί όμως θα το κάνει!

Πόσοι από εσάς θα ανεβείτε στην πλάτη ενός σκύλου;
Κανείς. Ένα παιδί όμως θα το κάνει!

Όλα αυτά μπορούν πολύ εύκολα να παρεξηγηθούν από το σκύλο, να του προξενήσουν φόβο και να δείξει σημάδια άμυνας γρυλίζοντας και γαβγίζοντας. Αυτά που του συμβαίνουν δεν του θυμίζουν με τίποτα κάποιον που θέλει να γίνει "φίλος του".

Σίγουρα πέρα από αυτά υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους ο σκύλος μπορεί να επιτεθεί σε παιδί. Θα πρέπει όμως να σας τονίσω ότι, αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ούτε ότι ο σκύλος μισεί το παιδί σας, ούτε ότι το ζηλεύει γιατί απόκτησε τόσο γρήγορα προνόμια και ειδική μεταχείριση, ούτε ότι θέλει να του κάνει κακό.
Ο σκύλος θα δαγκώσει ως έσχατη λύση ώστε να βγει από την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει έρθει. 
Και βέβαια θα φτάσει σε αυτήν την λύση όταν θα έχει εξαντλήσει όλα τα όρια αντοχής και ανοχής προς το παιδί.

Απρόβλεπτα και αντικοινωνικά σκυλιά εξαιρούνται από αυτή την κατηγορία.

Υπάρχουν τρία σενάρια τα οποία μπορεί να συμβαίνουν όταν χάνεται η αρμονία στην σχέση παιδιού - σκύλου:

Πρώτο σενάριοΟ σκύλος να υπάρχει πριν έρθει το παιδί.
Δεύτερο σενάριοΌταν το παιδί δεν σέβεται τον σκύλο
Τρίτο σενάριοΌταν τα παιχνίδια παιδιού και σκύλου δεν έχουν ούτε δομή ούτε όρια.



Τι συμβαίνει στο πρώτο σενάριο:
Είναι πολύ δύσκολο για το σκύλο να καταλάβει γιατί το πρόγραμμα της ζωής του ξαφνικά άλλαξε. Ο χρόνος που ασχολείστε μαζί του έχει μειωθεί, το παιχνίδι έχει γίνει είδος προς εξαφάνιση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά πρέπει να βγαίνει έξω ή να περιορίζεται την ώρα που όλοι στο σπίτι ασχολούνται με το μικρό ανθρωπάκι. Κανείς πλέον δεν του δίνει σημασία και αν τελικά κάποιος του δώσει μάλλον για να τον μαλώσει θα είναι. Τότε είναι η στιγμή που συνδυάζει όλα αυτά τα παράξενα και άσχημα που του συμβαίνουν με το μωρό, τον νέο εισβολέα. Η αιτία του κακού για όλα τα δεινά!!! Κάπου εδώ συνήθως αρχίζουν τα πρώτα γρυλίσματα.


Τι συμβαίνει στο δεύτερο σενάριο:
Το παιδί δεν σέβεται τα δικαιώματα του σκύλου στην ξεκούραση, ηρεμία, φαγητό, παιχνίδι. Πολλές φορές τα παιδιά δεν αφήνουν σε ησυχία το σκύλο. Τον πειράζουν όταν θέλει να κοιμηθεί ή να φαει ή να ηρεμήσει. Αυτό αν γίνεται συχνά καταντά βασανιστικό για το σκύλο και αργά ή γρήγορα θα αρχίζει να δοκιμάζει "άλλους τρόπους" για να βρει την ησυχία του.

Τι συμβαίνει στο τρίτο σενάριο:
Το παιχνίδι μεταξύ παιδιού και σκύλου τις περισσότερες φορές δεν έχει αρχή, μέση και τέλος, δεν έχει κάποια δομή, δεν έχει αν θέλετε κάποια εκπαιδευτική αξία. Παίζοντας το παιδί με άναρχο και προκλητικό τρόπο το σκύλο του ξυπνά γενετικά ένστικτα, όπως του κυνηγού ή της εργασίας. Φαντασθείτε σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται ένας σκύλος όταν ένα παιδάκι τσιρίζει και τρέχει ανεμίζοντας μια πετσέτα στο χέρι!! Φαντασθείτε την αναστάτωση και την σύγχυση του σκύλου όταν πιάνοντας την πετσέτα το παιδί θα τον αρπάξει θα τον ξαπλώσει στο πάτωμα και θα προσπαθεί να του την ξαναπάρει!!
Καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά τα παιχνίδια οδηγούν το σκύλο στα όρια αντοχής του. Πολύ συχνά λοιπόν η μορφή του παιχνιδιού "βγάζει" στον σκύλο επιθετικότητα που μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και με δάγκωμα.

Πως να αποφύγετε τα προβλήματα στην σχέση παιδιού - σκύλου 
Αν είστε νέο ζευγάρι και σκοπεύετε να γίνετε γονείς αποκτήστε το σκύλο αφού έχετε προσαρμόσει τη ζωή σας στα καινούργια δεδομένα. Έτσι αν αποκτήσετε το σκύλο μετά τον ερχομό του μωρού θα μπορείτε να μοιράσετε σωστά το χρόνο σας.

Εάν ο σκύλος προηγείται του μωρού μπορείτε μερικούς μήνες πριν να αγοράσετε μια κούκλα που να κάνει ήχους, ( κλάμα γέλιο κ.τ.λ.). Παρουσία του σκύλου φερθείτε σαν να είναι αληθινό, δώστε του την ευκαιρία να το πλησιάσει, να το μυρίσει. Χαϊδέψτε τον και επιβραβεύστε τον με λιχουδιές για την καλή συμπεριφορά του.
Σε περίπτωση που οι αντιδράσεις και τα μηνύματα δεν είναι και τόσο καλά μην απογοητευτείτε. Δώστε τον απαιτούμενο χρόνο, κάντε την ίδια διαδικασία 3-4 φορές την ημέρα με το "μωρό"αγκαλιά και ταΐζοντας τον με μεζεδάκια ( μικρά κομματάκια από ζαμπόν,ή τυρί ). Έτσι θα συνδυάσει την ύπαρξη του "μωρού" με κάτι καλό για εκείνον. Αν γρυλίσει ή γαβγίσει μην αντιδράσετε μην του φωνάξετε μην το μαλώσετε μην απομακρυνθείτε εκείνη τη στιγμή από το χώρο. Στην περίπτωση που αντιδράσετε τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα γιατί η ύπαρξη του "μωρού" θα συνδυαστεί με κάτι κακό, την τιμωρία.
Στην περίπτωση που φύγετε από το χώρο επειδή γάβγισε θα πάρει λάθος μήνυμα:
"Γαβγίζω και αυτό που με κάνει να νιώθω άβολα φεύγει".

Δεν νομίζω ότι στην πραγματικότητα θα μπορούσατε να αντέξετε μια κατάσταση όπου ένα σκυλί κρεμασμένο πάνω σας θα γαβγίζει και ένα μωρό στην αγκαλιά σας τρομαγμένο θα κλαιει.
Σε περίπτωση που δεν βλέπετε κάποια βελτίωση στην συμπεριφορά του σκύλου απέναντι στο "μωρό" ζητήστε την συμβουλή θετικού εκπαιδευτή.
Αν η συμπεριφορά του σκύλου είναι η επιθυμητή τότε συνεχίστε χωρίς να παραμελείτε τις ανάγκες του, βόλτες παιχνίδι εκπαίδευση.


Προσαρμόστε το χρόνο πραγματοποίησης αυτών των αναγκών σταδιακά στα καινούργια δεδομένα. Αν κάποιες καταστάσεις απαιτούν να περιοριστεί ο σκύλος αυτό να γίνει σταδιακά, για μικρά διαστήματα στην αρχή. Όλες αυτές οι αλλαγές βέβαια θα γίνουν πολύ πριν τον ερχομού του μωρού. Διαμορφώστε το χώρο όπου θα κοιμάται και θα τρωει ο σκύλος σε απόσταση από το δωμάτιο του μωρού.

Μάθετε τα παιδιά πως να παίζουν με το σκύλο. 

Αποτρέψτε τα από τα σκληρά και βιαία παιγνίδια μαζί του.

Διδάξτε τα παιδιά να σέβονται το σκύλο.

Διδάξτε τα παιδιά να αναγνωρίζουν το τρόπο επικοινωνίας του σκύλου και τα μηνύματα κούρασης στρες κ.τ.λ. 

Μάθετε τα παιδιά ότι αυτό που μπορεί να τους προσφέρει ο σκύλος είναι χαρά, αφοσίωση, πίστη.

Αφήστε τα παιδιά συμβιώνοντας με το καλύτερο φίλο του ανθρώπου να διδαχθούν, να πάρουν μαθήματα, γνώσεις και εμπειρίες πολύτιμες για την ζωή τους.

πηγή: iatronet.gr

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Το γουργούρισμα της γάτας σημαίνει περισσότερα από όσα νομίζετε.

Όταν ακούμε μια γάτα να γουργουρίζει, το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι πως πρόκειται για μια έκφραση ευχαρίστησης και επικοινωνίας. Έχετε ποτέ σκεφτεί την πιθανότητα, πως οι γάτες γουργουρίζουν, και με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να εκφράσουν το άγχος που αισθάνονται? 

Όπως και οι άνθρωποι, παίρνουν βαθιές ανάσες όταν στρεσάρονται, έτσι και οι γάτες χρησιμοποιούν το γουργούρισμα ως αγχολυτικό, και σαν ένα μηχανισμό που αναζωογονεί το σώμα τους. 

Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει πως οι γάτες γουργουρίζουν χρησιμοποιώντας «τους μύες του λάρυγγα και της διαφραγματοκήλης», όπως αναφέρεται στο Scientific American. Αυτό σημαίνει πως όταν εισπνέουν και εκπνέουν με ένα συγκεκριμένο μοτίβο, και σε μια συχνότητα ανάμεσα στα 25-150 hertz, τότε βελτιώνουν την πυκνότητα των οστών τους και προωθούν την «αυτό-ίαση». 

Οι γάτες επίσης, χρησιμοποιούν μεγάλες περιόδου ύπνου για να εξοικονομήσουν ενέργεια, ενώ ταυτόχρονα γουργουρίζουν για να τονώσουν τους μύες και τα κόκαλά τους. 

Οι ερευνητές βρήκαν πως οι γάτες, σε αντίθεση με τους σκύλους, ακριβώς επειδή γουργουρίζουν, εμφανίζουν λιγότερες ανωμαλίες στα οστά και τους μυς. Υποθέτουν πως το γουργούρισμα συμβάλλει επίσης και στην μείωση εμφάνισης δυσπλασίας και οστεοπόρωσης. 

Πάρτε και εσείς το μήνυμα από το χνουδωτό γατάκι σας, και την επόμενη φορά που θα είστε στρεσαρισμένοι, πάρτε μερικές βαθιές ανάσες που θα σας βοηθήσουν στην αυτοανανέωση του σώματος και στην καλή ποιότητα ζωής.

πηγή: love.theanimalrescuesite.com

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

The Yellow Dog Project: το κίτρινο κορδελάκι στο λουρί.

Κάνετε βόλτα με την οικογένειά σας στο πάρκο, πίνετε καφέ στην πλατεία της γειτονιάς, ή κάνετε πικνίκ στην εξοχή παρέα με τα παιδιά και τον σκύλο σας, όταν βλέπετε να σας πλησιάζει ένας σκύλος με τον ιδιοκτήτη του. Όσο ο σκύλος πλησιάζει, παρατηρείτε πως μια κίτρινη κορδέλα κρέμεται από το λουρί του. Τι σκέφτεστε αμέσως?

Αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε βλέποντας το κίτρινο κορδελάκι, είναι πως αυτός ο σκύλος χρειάζεται τον χώρο του, και καλό θα ήταν να μην τον πλησιάσετε, ή αν θέλετε να τον πλησιάσετε, θα πρέπει να είστε είτε ειδικά εκπαιδευμένος, είτε να το κάνετε με πολύ προσοχή, ηρεμία και υπομονή.

Πρόκειται για το γνωστό "Yellow Dog Project", που ξεκίνησε την χρονιά που μας πέρασε. Είναι μια διεθνής κίνηση, και σκοπό έχει, με την συνεχή ενημέρωση προς τους ιδιοκτήτες των σκύλων, αλλά και προς όλη την κοινωνία γενικότερα, να κάνει ευρέως γνωστό το Πρόγραμμα της Κίτρινης Κορδέλας.

Όταν βλέπουμε στον δρόμο ένα κίτρινο κορδελάκι να κρέμεται από το λουρί ενός σκύλου, δεν σημαίνει αυτόματα πως αυτός ο σκύλος είναι επιθετικός ή άγριος. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένας σκύλος μπορεί να χρειάζεται τον χώρο του και να μην εμπιστεύεται αμέσως τους ανθρώπους.

- μπορεί να είναι ακόμα υπό εκπαίδευση, και τώρα να μαθαίνει να κοινωνικοποιείται
- μπορεί να αναρρώνει από ένα χειρουργείο ή μια ασθένεια
- μπορεί να είναι θηλυκό σε οίστρο
- μπορεί η παρουσία ενός άλλου σκύλου να του δημιουργεί άγχος 
- μπορεί να είναι φοβικό και το απότομο και ενθουσιώδες πλησίασμα από ένα παιδί να το τρομάζει

Σε κάθε περίπτωση, όταν βλέπουμε το κίτρινο κορδελάκι στο λουρί, θα πρέπει να καταλαβαίνουμε αμέσως πως αυτός ο σκύλος δεν αισθάνεται άνετα με τους διαχυτισμούς και με την πιθανότητα να το πλησιάσουμε χαρούμενα και φωναχτά και να αρχίσουμε να το χαϊδεύουμε και να το αγγίζουμε.
Καλό θα ήταν να κρατάμε μια απόσταση, να του μιλήσουμε γλυκά από μακριά, και να προχωρήσουμε χωρίς να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία.

Το πρόγραμμα αυτό και η αρχική ιδέα ξεκίνησε από το ίντερνετ πριν λίγο καιρό, και γίνεται μεγάλη προσπάθεια να εφαρμοστεί αυτό σιγά σιγά σε όλες τις χώρες.
Θα ήταν υπέροχο να μαθευτεί το πρόγραμμα και στην Ελλάδα, και σύντομα να υπάρχουν σκυλιά που να κυκλοφορούν με το κίτρινο λουράκι κρεμασμένο από το λουράκι τους, δηλώνοντας από μακριά την ιδιοσυγκρασία του σκύλου.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, επισκεφτείτε τις σελίδες του Yellow Dog Project:


Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Γιατί ο σκύλος δεν μας ακούει στην βόλτα ή όταν δεν του δίνουμε λιχουδιά?

"Ξέρει όλες τις εντολές, αλλά με ακούει μόνο μέσα στο σπίτι ή μόνο όταν κρατάω λιχουδιά.''


Πολλοί άνθρωποι όταν αποκτούν έναν σκύλο, επενδύουν χρόνο για να του μάθουν να εκτελεί εντολές και το καταφέρνουν πολύ καλά ως ένα σημείο. Το σύνηθες παράπονο, είναι ότι ο σκύλος εκτελεί μόνο μέσα στο σπίτι και μόνο όταν του δείχνουν λιχουδιές. Γιατί συμβαίνει αυτό;
 
Αρκεί να σκεφτούμε τι διδάσκουμε στον σκύλο από την πρώτη κιόλας μέρα που ζει μαζί μας.

Ένα συνηθισμένο λάθος γίνεται στον τρόπο που χρησιμοποιείται η λιχουδιά. Δείχνουμε την λιχουδιά προκειμένου να εκτελέσει κάτι ο σκύλος, ή τσαλακώνουμε θορυβώδη σακουλάκια προκειμένου να ακούσει τον ήχο και να επιστρέψει κτλ. Δηλαδή μαθαίνουμε στον σκύλο να εκτελεί μόνο όταν είναι βέβαιος ότι έχουμε λιχουδιά.

Όταν επιλέγουμε να δείχνουμε την λιχουδιά στον σκύλο, πρέπει να είναι μόνο για να τον δελεάσουμε να πάρει μία συγκεκριμένη θέση. Από την στιγμή που θα το μάθει, παύουμε να χρησιμοποιούμε την τροφή σαν δέλεαρ και την εμφανίζουμε μόνο σαν επιβράβευση. Αρχικά η επιβράβευση είναι συνεχής, αλλά με τον καιρό ζητάμε ταχύτητα, καλύτερη εκτέλεση και ο σκύλος εκτελεί χωρίς να είναι σίγουρος πότε θα επιβραβευθεί, με ποιόν τρόπο και μετά το τέλος ποιας ενέργειας.

Ένα ακόμα τυπικό λάθος είναι να αφήνεται ελεύθερος ο σκύλος, χωρίς να υπάρχει έλεγχος. Όταν ο σκύλος είναι ελεύθερος, τον φωνάξουμε και δεν έρθει, μαθαίνει ότι δεν χρειάζεται να επιστρέψει αμέσως μόλις τον καλέσουμε κι εμείς εκείνη την στιγμή δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο απ΄το να περιμένουμε να επιστρέψει ή να τον κυνηγήσουμε....

Ο σκύλος θα πρέπει να είναι με ιμάντα, μέχρι να έχει ένα αξιόπιστο ''έλα'', το οποίο θα χτιστεί σταδιακά μέσα στο σπίτι και μετά έξω, σε ήσυχα μέρη και κατόπιν με πιο πολλούς αντιπερισπασμούς. Ακόμα και τα κουτάβια που αρχικά ακολουθούν, κάποια στιγμή θα διανύσουν την περίοδο ανεξαρτησίας και θα απομακρυνθούν. Όταν ο σκύλος φεύγει και διασκεδάζει, του μαθαίνουμε ότι όταν αγνοεί την εντολή επαναφοράς, περνάει πολύ καλύτερα απ΄οτι όταν την ακούει.

Επίσης όταν καθόμαστε σε ένα παγκάκι και συζητάμε, ενώ ο σκύλος παίζει με τις ώρες χωρίς να έχουμε καμία επαφή με τον σκύλο μας, ο σκύλος μαθαίνει ότι βόλτα σημαίνει μόνο να μυρίζει, να παίζει με άλλα σκυλιά, να κυνηγάει μικρά ζώα και κάποια στιγμή θα πρέπει να μας αποφύγει γιατί θα θέλουμε να τον πάρουμε μακριά απ' όλα αυτά. Δεν υπάρχουμε πουθενά μέσα στον μυαλό του. Μέχρι να φτάσουμε στο σημείο, μας σέρνει ή τρέχει μόνος του μπροστά κι εμείς δεν έχουμε κανένα ενδιαφέρον γι' αυτόν, αφού δεν συμμετέχουμε σε τίποτα, παρά μόνο τον φωνάζουμε μόνο για να διακόψει την διασκέδαση του. Μαθαίνουμε στον σκύλο ότι στην βόλτα ο καθένας έχει την προσωπική του ώρα και τίποτα κοινό δεν μας δένει...

Η βόλτα λοιπόν θα πρέπει να είναι μία ακόμα κοινή ώρα με τον σκύλο μας. Θα πρέπει να ασχολούμαστε, να παίζουμε και να κρατάμε την επαφή αν θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο. Το παιχνίδι με άλλα σκυλιά θα πρέπει να είναι μία ευχάριστη νότα που θα ελέγχετε πότε θα ξεκινήσει και πότε θα τελειώσει κι όχι ο αυτοσκοπός του σκύλου.  

Η μεγαλύτερη διασκέδαση και επιβράβευση πρέπει να είμαστε εμείς, για να θέλει ο σκύλος να μείνει κοντά μας.

Τέλος είναι παράλογο να ζητάμε από τον σκύλο να εκτελέσει κάτι που έμαθε στο σπίτι, κατευθείαν έξω στην βόλτα κι ανάμεσα σε άλλους σκύλους. Οι αντιπερισπασμοί είναι πάρα πολλοί. Θα πρέπει να ξεκινήσετε αρχικά σε ένα πολύ ήσυχο μέρος και σταδιακά να αυξάνετε τους αντιπερισπασμούς. Η επιβράβευση θα πρέπει να είναι διαφορετική από ότι μέσα στο σπίτι, δηλαδή πολύ πιο σημαντική για τον σκύλο, γιατί έχετε πάρα πολλά να ανταγωνιστείτε.

Μερικοί σκύλοι δεν εκτελούν σε εξωτερικό περιβάλλον γιατί στρεσάρονται πάρα πολύ. Όταν ο σκύλος κλαψουρίζει στην βόλτα και αρνείται μία πολύ λαχταριστή λιχουδιά, τότε το πιο πιθανό είναι να είναι στρεσαρισμένος. Δώστε του λίγο χρόνο να ηρεμήσει πριν ζητήσετε οτιδήποτε, κρατείστε σταθερή επαφή με το λουρί και δοκιμάστε να παίξετε λίγο με το μπαλάκι στο σπίτι πριν βγείτε βόλτα.

Για πιο νευρικά σκυλιά, βοηθάει να είστε σε συνεχή κίνηση κι όχι στατικοί και το παιχνίδι θα είναι ο καλύτερός σας σύμμαχος, αφού τα βοηθάει να αποβάλλουν το περίσσευμα ενέργειας και το στρες που τους προκαλεί.

Να έχετε πάντα κατά νου ότι ο σκύλος μαθαίνει μόνο μέσα από τις εμπειρίες του κι εμείς καθημερινά, συνειδητά ή ασυνείδητα, του μαθαίνουμε συμπεριφορές, από την πρώτη κιόλας μέρα που έρχεται σπίτι μας. Δεν είναι τυχαίο που δεν χρειάζεται καν να τον καλέσουμε όταν είναι η ώρα να τον ταίσουμε, αλλά μοιάζει να είναι κουφός όταν τον καλούμε για να επιστρέψουμε σπίτι.  

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ενός σκύλου που εκτελεί ένα τρικ, με έναν σκύλο που είναι πραγματικά ελεγχόμενος.

Από την εκπαιδεύτρια σκύλων Sofia Train - High5training  

Eπικοινωνία: high5training@yahoo.gr 


Πηγή: dogw0rld.blogspot.gr

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Εκτροφέας και κτηνίατρος εξηγούν γιατί είναι βάναυσο να κόβουμε αυτιά και ουρές στους σκύλους.

Οι φιλόζωοι τάσσονται κατά του ακρωτηριασμού ζώων για εμφανισιακούς λόγους. Η νομοθεσία το απαγορεύει κι όμως κυνηγοί & εκτροφείς επιμένουν να την ανατρέψουν στις νέες τροπολογίες του νόμου!
 
Εκτροφέας Ροτβαϊλερ και κτηνίατρος ρωτήθηκαν από δημοσιογράφο για την κοπή αυτιών & ουρών και τις συνέπειες τους στα σκυλιά.
 
Η εκτροφέας ροτβάϊλερ Amanda Weber στη Νεβάδα των ΗΠΑ ρωτήθηκε γιατί είναι αντίθετη στην κοπή ουρών των Ροτβαϊλερ. Απάντησε:
 
''Από την αρχή ήμουν αρνητική αλλά ένιωθα πίεση από αγοραστές που τα προτιμούν έτσι και από συναδέλφους εκτροφείς. Έτσι στις πρώτες γέννες μου το έκανα. Ένα κουτάβι έπαθε σοβαρή μόλυνση και καταστράφηκε ένα νεύρο του
ως αποτέλεσμα του ακρωτηριασμού''. Αυτό στάθηκε για εκείνη η απόδειξη για να αποφασίσει να μην ξανα κόψει ουρές στα σκυλιά της.
 
Στη συνέχεια ρωτήθηκε γιατί άλλοι εκτροφείς επιμένουν στον ακρωτηριασμό.
 
Απάντησε: ''Τα σκυλιά με ουρά κάνουν εντύπωση στις εκθέσεις του κυνολογικού ομίλου αλλά είναι δύσκολο να συναγωνιστoύν για ορισμένους κριτές. Ένα άλλο κίνητρο είναι οι πωλήσεις κουταβιών. Πολλοί εκτροφείς πιστεύουν ότι
οι πωλήσεις τους θα μειωθούν αν επιλέξουν να μην κόβουν τις ουρές.''
 
(Δηλαδή ο ακρωτηριασμός ενός ζώου αποφασίζεται ... για να μην απορριφθεί από κριτές και αγοραστές! Τόσο σημαντικοί για τη ζωή του ζώου λόγοι... Ολα για το χρήμα.)
 
Επηρρέασε την δουλειά της, η απόφαση της να μην κόβει ουρές;
 
Επιβεβαίωσε ότι την επηρρέασε, και θεωρεί ότι 1 στους 10 αγοραστές κουταβιών είναι τόσο πεισματάρης για να πάρει κουτάβι με κομμένη ουρά ώστε να μην επιλέξει να πάρει από εκείνη.
 
Η λογική της Weber για να μην κόβει ουρές συνοψίζεται στα εξής:
 
-Η αφαίρεση σημαντικής ποσότητας χόνδρου, σάρκας και νεύρων σε ένα νεογέννητο κουτάβι προκαλεί ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ και σημαντική ένταση στο αναπτυσσόμενο ανοσοποιητικό του σύστημα που είναι πολύ σημαντικό, ειδικά σε ράτσες επιρρεπείς σε τύφο και καρκίνο.
 
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ ισχυρότερο και ικανό αν δεν υποφέρει τόσο σημαντικό τραύμα κατά την ανάπτυξή του.
 
-Τα σκυλιά χρησιμοποιούν τις ουρές τους για να διατηρούν την ισορροπία τους με τον ίδιο τρόπο που εμείς χρησιμοποιούμε τα χέρια μας όταν πάμε να πέσουμε, για να προστατευθούμε.
 
Είναι καλύτεροι αθλητές, πιο δυνατοί και πιο σταθεροί οι σκύλοι με τις ουρές τους.
 
-Η ίδια αγαπάει την εμφάνιση τους με ουρά και όχι χωρίς. Είναι πιο αναλογική και εκφραστική.
 
Σημειώνεται ότι η πρακτική κοπής αυτιών & ουρών είναι εμμονή στις ΗΠΑ παρότι είναι παράνομη σε πολλές χώρες και απαγορευμένη πρακτική στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα της ανομίας παρά τους νόμους κάποιοι εκτροφείς, κτηνίατροι και ιδιοκτήτες κόβουν τα άκρα των ζώων τους ενώ άλλοι έχουν συμμορφωθεί και παρουσιάζουν σκυλιά με πλήρη άκρα!
 
Στη συνέχεια, η κτηνίατρος Dr. Karen Becker που έχει γράψει πολλά βιβλία, έχει ιδρύσει το Therapaw Rehabilitation & Pain Management Clinic στο Ιλινόις και είναι μέλος σε 11 επαγγελματικές οργανώσεις, όπως και στην Διεθνή Κτηνιατρική
Ακαδημία Διαχείρισης Πόνου ρωτήθηκε αν υπάρχει ΛΟΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ να κόβεται η ουρά ή τα αυτιά ενός σκύλου. Για παράδειγμα, εκτροφέας Μολοσσών είχε δηλώσει ότι τα αυτιά τους κόβονται για λόγους υγείας που όμως δεν μπορούσε να πει.
 
Η κτηνίατρος απάντησε:
 
''Οι κυνοφιλικοί σύλλογοι μας λένε (!!) ότι υπήρχαν ιατρικοί ή σχετιζόμενοι με εργασία-καθήκοντα λόγοι για να κοπούν μέρη του σώματος πριν κάποια χρόνια και καταλήγουν να θεωρούν ''χαρακτηριστικό της φυλής'' (breed standard) την πρακτική του ακρωτηριασμού, επειδή οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να βλέπουν αυτή την εμφάνιση.
 
Δεν υπάρχει απόδειξη που να αφορά σε ΚΑΝΕΝΑ ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ από τον ακρωτηριασμό μελών του σώματος ή ακόμα και λογικές εξηγήσεις γιατί η πρακτική αυτή συνεχίζεται, εκτός της φρικτής αλήθειας των ΚΥΝΟΜΑΧΙΩΝ.''
 
(Σ.Σ.: Για να μην πιάνει το ένα σκυλί τα αυτιά του άλλου και τα τραυματίζει καθώς η αιμορραγία είναι ασταμάτητη).
 
Στη συνέχεια ρωτήθηκε για τους βοσκούς που λένε ότι οι ουρές εμποδίζουν τα σκυλιά στην ικανότητα τους να μαζεύουν το κοπάδι (Στην Ελλάδα οι βοσκοί ακρωτηριάζουν και τα αυτιά των τσοπανόσκυλων, πολλές φορές μόνοι τους με ψαλίδια και με το σύνθημα ''Αν κλάψει και πονέσει θα το σκοτώσω, δεν είναι καλό για φύλακας'').
 
Η κτηνίατρος απαντά:
 
ΔΕν κάνω αισθητικές ή αμφιλεγόμενες επεμβάσεις στην δουλειά μου. Πιστεύω ότι ένα χειρουργείο πρέπει να γίνεται μόνο ΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, για να μειωθεί κάποια πιθανότητα ασθένειας και να διευρυνθεί η ζωή του ζώου.
 
Έχω αφαιρέσει μολυσμένα νύχια σε κάποια ζώα γιατί θα τους καλυτέρευε τη ζωή (μείωση πόνου) και θα εξουδετερωνόταν η πιθανότητα χρόνιας μόλυνσης. Αυτές οι περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες.  
Το να κόβεις μέρη των αυτιών και της ουράς ώστε ''τα ζώα να ακούνε και να κυνηγάνε καλύτερα'' δεν είναι σωστή ιατρική πρακτική και δεν συμμετέχω σε αυτό, όπως και άλλοι συνάδελφοι μου που αρνούνται να ακρωτηριάσουν ζώα και ενημερώνουν τους πελάτες τους για την επώδυνη αυτή πρακτική. (Σημειώστε: πολλοί κτηνίατροι στις ΗΠΑ αρνούνται να κόψουν ενώ δεν υπάρχει νόμος απαγόρευσης! Στην Ελλάδα ορισμένοι κτηνίατροι κόβουν, παρότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ!).
 
Πόσο πολύ πονάει όμως ο ακρωτηριασμός αυτιών και ουράς (tail docking & ear cropping);
 
Η κτηνίατρος απαντά:
 
Η κοπή της ουράς αποτελεί ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ της ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ μεταξύ του οσφυϊκού σπόνδυλου.
Το να κόψεις μέσα από όλο αυτό το τεράστιο δίκτυο νεύρων είναι απίστευτα ΕΠΩΔΥΝΟ και μπορεί να οδηγήσει ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΥΡΑΛΓΙΑ (phantom pain) σε μερικά ζώα.
 
Οι λοβοί των αυτιών (τα πτερύγια, κοινώς τα αυτιά, εξωτερικά) είναι απίστευτα αγγειώδη. Η παροχή αίματος στα αυτιά είναι τεράστια και αν έχετε δει ποτέ το ΠΟΤΑΜΙ ΑΙΜΑΤΟΣ που συνοδεύεται από κόψιμο αυτιού δεν θα το ξεχάσετε ποτέ στη ζωή σας.
 
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΑ ΖΩΑ ΑΡΚΕΤΟ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ κάτι που κάνει τελικά αυτές τις περιοχές στο σώμα τους (ουρά, αυτιά) ιδιαίτερα ευαίσθητα σε κάθε άγγιγμα.
 
Στη συνέχεια η κτηνίατρος ρωτήθηκε τι πιστεύει ότι προκαλεί αυτή η διαδικασία στη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ σκύλων & ανθρώπων.
 
Τα κουτάβια περνάνε από πολύ σημαντικά στάδια ανάπτυξης της συμπεριφοράς και των συναισθημάτων τους, τους 4 πρώτους μήνες της ζωής τους, ακριβώς όταν γίνονται αυτά τα χειρουργεία. Πιστεύω ότι ΤΟ ΝΑ ΤΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙΣ ΣΕ ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΦΟΒΙΑΣ & ΑΓΧΟΥΣ ΤΟΥΣ.
 
Η κτηνίατρος συμφώνησε ότι η κομμένη ουρά και τα πετσοκομμένα αυτιά επηρρεάζουν την ικανότητα επικοινωνίας του σκύλου με άλλα σκυλιά αλλά και με τους ανθρώπους.
 
''Τα Μποξερ, τα Ντόμπερμαν και όλα τα σκυλιά βασίζονται σε μη λεκτική επικοινωνία: οπτική επαφή, θέση κεφαλιού, θέση αυτιών, στάση σώματος και θέση ουράς είναι ΚΡΙΣΙΜΑ για τα σκυλιά όταν επικοινωνούν φυσιολογικά και αποτελεσματικά. ΟΤΑΝ ΚΟΒΟΥΜΕ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥΣ αλλάζουμε το πώς μπορούν να στέλνουν μηνύματα και ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΗ ΘΕΣΗ.''
 
Η κτηνίατρος καταλήγει:
 
Αν θέλετε να κόψετε την ουρά ή τα αυτιά του σκύλου σας θα πρέπει να ξέρετε ότι ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΤΕ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΖΩΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΣΑΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ''ΟΜΟΡΦΙΑ''.
 
Αναλογιστείτε όλους τους παράγοντες πριν το κάνετε αυτό στο σκύλο σας. Θα σας ευχαριστεί για όλη του τη ζωή αν τον αφήσετε να έχει την φυσική του εμφάνιση, λέει για τους πολίτες των ΗΠΑ όπου επιτρέπεται η κοπή. 
Ελλάδα που δεν επιτρέπεται, δεν θα πρεπε να χουμε καν την πολυτέλεια ως ιδιοκτήτες να σκεφτόμαστε αν θα τα κόψουμε ή όχι!!!

πηγή: adespoto.gr

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

Το παθητικό κάπνισμα βλάπτει και τα κατοικίδια.

Το παθητικό κάπνισμα δεν είναι επιβλαβές μόνο για τους ανθρώπους, καθώς σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα τα κατοικίδια των καπνιστών διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου.

«Μολονότι οι κίνδυνοι του παθητικού καπνίσματος είναι πλέον γνωστοί στους ανθρώπους, αρκετοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων δεν καταλαβαίνουν ότι τις ίδιες επιβλαβείς συνέπειες διατρέχουν και οι τετράποδοι φίλοι τους» αναφέρει ο Βαλ Μιλς, υπεύθυνος της Υπηρεσίας Κατά του Καπνίσματος στη Βρετανία, όπως σημειώνουν «Τα Νέα».


Σύμφωνα με την έρευνα, τα σκυλιά που εκτίθενται στον καπνό του τσιγάρου εκδηλώνουν συχνότερα καρκίνο της μουσούδας και του πνεύμονα. Το ίδιο ισχύει και για μικρότερα ζώα, όπως είναι τα πουλιά.


Έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Ταφτς στις ΗΠΑ έχει καταδείξει ότι οι γάτες που συγκατοικούν με καπνιστές έχουν διπλάσια πιθανότητα να αναπτύξουν λέμφωμα, σοβαρό καρκίνο του ανοσοποιητικού και συστήματος και του αίματος.


πηγή: zougla.gr

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Δείτε πως ένας αιώνας επιλεκτικής αναπαραγωγής, κατέστρεψε αυτά τα υπέροχα ζώα!

Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις πως μέσα σε εκατό χρόνια επιλεκτικής αναπαραγωγής, με την πρόφαση της "βελτίωσης", στην πραγματικότητα καταστράφηκαν κάποιες ράτσες που ήταν πανέμορφες, αθλητικές και χρήσιμες, και μετατράπηκαν σε καρικατούρες του εαυτού τους, γεμάτες προβλήματα υγείας.
Το "Science of dogs" συγκέντρωσε παλιές φωτογραφίες από το βιβλίο "Breeds of all Nations" του W.E. Mason, που κυκλοφόρησε το 1915, και τις συνέκρινε με φωτογραφίες των σύγχρονων καθαρόαιμων. 


Φαίνεται απίστευτο πως υπήρχε κάποτε μια εποχή που το Bull Terrier ήταν ένας όμορφος, αθλητικός σκύλος. Κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού προς το μεταλλαγμένο κρανίο και την παχιά κοιλιά, το Bull Terrier απέκτησε επίσης και μια σειρά ασθενειών, όπως τα υπεράριθμα δόντια και το ψυχαναγκαστικό σύνδρομο να κυνηγά την ουρά του. 


Κάποτε ήταν ένα ευγενές σκυλί εργασίας, η σύγχρονη έκδοση όμως του Αγίου Βερνάρδου είναι ένα τεράστιο σκυλί, με πιεσμένη μουσούδα, που εκτρέφεται για να έχει περίσσιο δέρμα. Δεν μπορούν πλέον να είναι σκυλιά εργασίας, καθώς υπερθερμαίνονται και κουράζονται πολύ εύκολα. Μερικές από τις ασθένειες που τους ακολουθούν είναι, η αιμοφιλία, το οστεοσάρκωμα, η παράλυση Stockard, η ανεπάρκεια ινωδογόνου, και αρκετές άλλες.


 Το Αγγλικό Bulldog έχει φτάσει να συμβολίζει το απόλυτο "λάθος" του σκυλίσιου κάλλους, και σίγουρα, όχι τυχαία. Πάσχουν σχεδόν από ΌΛΕΣ τις ασθένειες. Μια έρευνα του 2004 από το Kennel Club, έδειξε πως ο μέσος όρος ζωής τους είναι μόλις τα 6,5 χρόνια. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα "υγιές" bulldog. Οι τερατόμορφες πλέον διαστάσεις του, το καθιστούν ανήμπορο να ζευγαρώσει και να γεννήσει χωρίς ιατρική υποστήριξη. 


Μια πιο κοντή μουσούδα σημαίνει και την αρχή των προβλημάτων. Το σύγχρονο Boxer όχι μόνο έχει πιο πλακουτσωτή μουσούδα, αλλά και το ρύγχος του είναι ελαφρώς αναποδογυρισμένο. Όπως όλα τα βραχυκέφαλα σκυλιά, έτσι και το Boxer, έχει δυσκολία στο να ρυθμίσει την θερμοκρασία του στην πολύ ζέστη, δεν χάνει το τρίχωμά του για να δροσιστεί, και έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος της φυσικής του αντοχής. Παρουσιάζει επίσης ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου.


Το Basset Hound έγινε πιο κοντό, υποφέρει από δυσφορμίες στα πίσω άκρα του, έχει υπερβολικό δέρμα, πάσχει από προβλήματα σπονδυλικής στήλης, έχει πεσμένα μάτια και υπερβολικά μακριά αυτιά. 


Το Dachshund είχε κάποτε λειτουργικά πόδια, και έναν λαιμό που συμβάδιζε αρμονικά με το σώμα του. Πλέον η ράχη και ο λαιμός του έχουν μακρύνει υπερβολικά, και τα πόδια του έχουν συρρικνωθεί τόσο, που το στήθος του μετά βίας ξεκολλά από το πάτωμα. Το Dachshound έχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο από όλες τις ράτσες, για ρήξη του μεσοσπόνδυλου, που οδηγεί σε παράλυση, και είναι επίσης επιρρεπή σε χονδροπλαστικές παθολογίες και γενικότερα προβλήματα με τα άκρα τους. 

πηγή: memolition.com

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Δώσε ξύδι στην φόλα.... ένας μοιραίος μύθος!

Παρακολουθήστε το σενάριο...

Είστε με το σκύλο σας στο καθημερινό περίπατο, ή επιστρέφετε σπίτι και τον βρίσκετε κάπως περίεργο.

Σας κοιτά με αγωνιώδες βλέμμα, έχει υπερβολική σιελόρροια, έντονο μυϊκό τρόμο, σε σημείο που μετά από λίγη ώρα πέφτει στο πλάι με φοβερούς σπασμούς σε όλο του το σώμα, παρουσιάζει ακράτεια κοπράνων και αφοδεύει κάνει εμετό.

Κανείς δεν θα ήθελε να είναι στη θέση σας, η αγωνία και ο πανικός εκείνη τη στιγμή σας οδηγεί στη σκέψη ότι ο σκύλος μου δηλητηριάστηκε, και τώρα τι κάνω????? Μέσα στον πανικό ακούγεται η φωνή της γιαγιάς, του θείου, του γείτονα, του απομηχανής θεού τέλος πάντων και σας βγάζει από το αδιέξοδο...........!!

.....Δώστου γρήγορα ΞΥΔΙ .........παίρνετε ένα μπουκάλι και παλεύοντας με το σκύλο καταφέρνετε να του δώσετε όσο μπορείτε...

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς εμείς οι έλληνες υιοθετούμε μύθους, ως αλήθειες ή γεγονότα, πολλοί από τους οποίους είναι άκρως επικίνδυνοι

(όπως π.χ. αν ρωτήσετε 100 έλληνες τι είναι Dobermann οι 90 θα απαντήσουν πως είναι φυλή σκύλων<ως εδώ καλά>.... που όταν γίνονται 7 άντε 8 ετών τρελαίνονται!! Τρώνε τα αφεντικά τους!! Και ότι άλλο βρουν γύρω τους... Ξέρουν φυσικά και την αιτία!!! αυτό είναι το καλύτερο!!!... το κοκαλάκι που μεγαλώνει στο εγκέφαλο κτλ.....)

Τώρα ας δούμε πως έχουν τα πράγματα.

Αν δείτε το σκύλο σας στη κατάσταση που σας περιέγραψα πιο πάνω, πιθανόν να έχει δηλητηριαστεί από κάποιο εντομοκτόνο, από δικό σας λάθος (κακή ή μη ενδεδειγμένη χρήση εξωπαρασιτοκτόνων, ψεκασμοί κήπων, κακή χρήση και αποθήκευση εντομοκτόνων) ή πιθανότερα από κακόβουλη ενέργεια π.χ. κάποιου 'καλού' γείτονα.

Λέω 'πιθανόν', διότι η εικόνα αυτή μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλες καταστάσεις.

Για παράδειγμα μια επιληπτική κρίση εμφανίζεται με παρόμοια εικόνα, δύσκολα όμως ο ιδιοκτήτης μπορεί να τη διαφοροποιήσει. Εδώ όμως πρέπει να ξέρετε ότι συνήθως μια τέτοια κρίση διαρκεί 2 έως 3 λεπτά. Μια άλλη αιτία μπορεί να είναι η οξεία γαστρίτιδα (με έντονη σιελόρροια, εμέτους, ακόμα και μυϊκό τρόμο).

Σε κάθε περίπτωση επικοινωνείτε αμέσως με το κτηνίατρο σας και παίρνετε οδηγίες.

Αν πιστεύετε ότι υπάρχει κίνδυνος δηλητηρίασης στην περιοχή σας (ύπαρξη κακόβουλων ατόμων ή κρούσματα σε άλλα ζώα πχ. γάτες οι οποίες είναι τα πρώτα θύματα τέτοιων ενεργειών) ρωτήστε τον γιατρό σας για το τι πρέπει να έχετε μαζί σας.

Σε καμία όμως περίπτωση δε δίνουμε ΞΥΔΙ, λάδι ή ό,τι άλλο μας πει ο γείτονας (ο οποίος είναι π.χ κυνηγός ή κάτι άλλο και ξέρει αυτός από σκυλιά, διότι έχει μεγαλώσει καμιά τριανταριά από αυτά).

Η τραγική αλήθεια είναι η εξής: Το 50% των περιστατικών που έρχονται στον κτηνίατρο μετά από το παραπάνω σενάριο και επιβιώνουν από τη δηλητηρίαση πεθαίνουν τελικά από εισροφητική βρογχοπνευμονία ή έχουν χρόνια αναπνευστικά προβλήματα διότι η βίαια προσπάθεια να δώσουμε ξύδι ή ό,τι άλλο στο ζώο οδηγεί σε εισρόφηση (την είσοδο δηλαδή των υγρών στον πνεύμονα), επειδή τα αντανακλαστικά της κατάποσης υπολειτουργούν εκείνη τη στιγμή, ή επειδή προκαλούμε ένα μηχανικό πνιγμό στο ζώο.

Υ.Γ. Αν τελικά κάτι πρέπει να δώσετε για να ικανοποιήσετε αυτούς που θα σπεύσουν να σας βοηθήσουν για να προκαλέσετε έμετο στο σκύλο, δώστε αλατόνερο, διότι δεν είναι τόσο επικίνδυνο για τους ιστούς του πνεύμονα σε περίπτωση που θα βρεθεί εκεί.

Αγαθαγγελίδης Κυριάκος

Κτηνίατρος

πηγή: www.interpet.gr

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Βασικές συμβουλές για να είναι ο σκύλος σας ευτυχισμένος.

Mε βάση το νόμο, ευζωία ενός ζώου, είναι το σύνολο των κανόνων, που πρέπει να εφαρμόζει ο άνθρωπος στα ζώα, αναφορικά με την προστασία τους και την καλή μεταχείρισή τους, έτσι ώστε να μην πονούν και υποφέρουν.

Απαραίτητο μάλιστα είναι να διασφαλίζεται η παραμονή τους σε χώρο στεγνό, καθαρό και προστατευμένο από τις καιρικές συνθήκες, χωρίς να είναι μόνιμα δεμένα και να ζουν εντός ακατάλληλων κατασκευών (π.χ. μεταλλικών), τη φροντίδα για ιατρική περίθαλψη και χορήγηση κατάλληλης τροφής και νερού, την καθημερινή άσκηση ή τον περίπατό τους και γενικά τη μέριμνα για το σεβασμό της ύπαρξής τους.

Τι όμως πρέπει να κάνουμε ώστε ένας σκύλος να είναι ευτυχισμένος; Ένα μεγάλο μέρος της ευτυχίας ενός ζώου εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη του. 

Η Αμαλία Σωτήρχου, πρόεδρος της Animal Action δίνει συμβουλές για το πως ένας σκύλος μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

Συγκεκριμένα:

- Ζει σε μια οικογένεια που το αγαπάει και έχει συνειδητά αποφασίσει να το αγκαλιάσει σαν ένα μέλος της γνωρίζοντας ότι ένα ζώο δίνει πολύ χαρά αλλά προϋποθέτει και υποχρεώσεις.

- Όση καλή θέληση ή υπομονή και να έχετε, η επιλογή να αποκτήσετε έναν υπερκινητικό κυνηγετικό σκύλο και να τον έχετε κλεισμένο σε διαμέρισμα, λείποντας από το σπίτι σας 8 ή 10 ώρες την ημέρα είναι καταδικασμένη από την αρχή. Επιλέξτε να αποφύγετε μια τέτοια λύση. Σε κάθε περίπτωση η βόλτα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα είναι πολύ σημαντική.

- Αποφύγετε την επιλογή σκύλου-φύλακα σε μονοκατοικία με κήπο το οποίο ζει μόνιμα έξω με ελάχιστη επαφή με τα μέλη της οικογένειας.

-Υιοθετούμε το κατάλληλο ζώο ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες ζωής μας. Αν λείπουμε συχνά από το σπίτι, ίσως μια καλύτερη επιλογή είναι μια γάτα καθώς το ανεξάρτητο του χαρακτήρος της συμβαδίζει καλύτερα.

- Σημαντικό για ένα σκύλο είναι να λαμβάνει τακτική κτηνιατρική περίθαλψη και την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική αγωγή όταν αυτή χρειάζεται.

- Οφείλουμε να επισκεπτόμαστε τον κτηνίατρο τουλάχιστον μια φορά το χρόνο και να ακολουθήσουμε τακτικά το πρωτόκολλο όλων των εμβολίων, αλλά και αντιπαρασιτικών θεραπειών για να προστατέψουμε το ζώο μας από σοβαρές ασθένειες.

- Πολύ σημαντική είναι και η στείρωση των κατοικιδίων μας καθώς υποφέρουν όταν βρίσκονται σε οίστρο και δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν την φυσιολογική τους ανάγκη. Η στείρωση προστατεύει τα ζώα μας από ασθένειες όπως καρκίνο των γεννητικών οργάνων, πυομύτρα ενώ αποτρέπουμε κάποια ανεπιθύμητη απόδραση που μπορεί να οδηγήσει το ζώο στο να τραυματιστεί σοβαρά ή θανάσιμα. Στειρώνοντας τα κατοικίδια μας βοηθάμε στο να μην γεννιούνται ζώα που θα καταλήξουν άστεγα, προσθέτοντας στο ήδη αυξημένο άστεγο πληθυσμό.

- Είναι απαραίτητο να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες του για κατάλληλη τροφή και ενυδάτωση. Οφείλουμε να προσφέρουμε καθαρό νερό και σωστή τροφή η οποία θα καταστήσει το ζώο μας υγιές.

- Ένας σκύλος...χαμογελάει όταν διαθέτει κατάλληλη στέγη, δηλαδή κατάλληλο κατάλυμα που να εγγυάται σωστή θερμοκρασία, ελευθερία κινήσεων, δυνατότητα ξεκούρασης και καθαριότητα.

- Το βασικότερο όλων βέβαια για να είναι πραγματικά ολοκληρωμένες και ευτυχείς προσωπικότητες είναι να απολαμβάνουν την αγάπη όλων των μελών της οικογένειας.

πηγή: doglovernews.blogspot.gr

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

Είναι οι σκύλοι πιο έξυπνοι από τις γάτες?

Ποιος είναι πιο έξυπνος; Το σκυλί σας ή η γάτα σας;

Αυτό είναι πραγματικά σαν να συγκρίνουμε τα μήλα με τα πορτοκάλια. Τα σκυλιά και οι γάτες είναι εντελώς διαφορετικά είδη με διαφορετικές δεξιότητες επιβίωσης και ένστικτα.


Θα ήταν πολύ πιο δίκαιο να συγκρίνουμε τα σκυλιά με τους λύκους και τις αλεπούδες με τις γάτες. Τα σκυλιά και οι λύκοι είναι καθαρά αρπακτικά, ενώ οι γάτες και οι αλεπούδες μπορούν να είναι ταυτόχρονα αρπακτικά και θηράματα.

Και από τη στιγμή που εμείς δεν ζούμε μαζί με τους λύκους και τις αλεπούδες, θα παραμείνουμε στις γάτες και τους σκύλους.

Τα σκυλιά, είναι περισσότερο σαν άνθρωποι (οι άνθρωποι είναι κατά κύριο λόγο αρπακτικά) και συνήθως πιστεύεται ότι είναι πιο έξυπνοι. Καθώς είμαστε λοιπόν, άνθρωποι και σκύλοι, αρπακτικά όντα, σκεφτόμαστε με παρόμοιο τρόπο και συμπεριφερόμαστε παρόμοια σε ορισμένες περιπτώσεις.


Οι γάτες, από την άλλη πλευρά, είναι ζώα θηράματα, καθώς και αρπακτικά ταυτόχρονα, και σκέφτονται και συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά. Οι άνθρωποι, ως αλαζόνες που είμαστε, θεωρούμε πως μόνο τα ζώα που μοιάζουν με εμάς είναι πιο έξυπνα, ενώ στην πραγματικότητα, τα υπόλοιπα σκέφτονται διαφορετικά από εμάς εξ' ανάγκης.


Αν μετρήσουμε την εξυπνάδα καθαρά με τις ικανότητες επιβίωσης, τότε οι γάτες, οι οποίες μόνες τους στην φύση μπορούν να δημιουργούν αποικίες και κοινότητες και να βρίσκουν τρόπους να επιβιώσουν, θα πρέπει να είναι πολύ πιο έξυπνες από τους σκύλους, οι οποίοι αν αφεθούν μόνοι τους στην φύση, το πιο πιθανό είναι να πεθάνουν από την πείνα και την εξαθλίωση.

Όμως τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται έννοιες, ενώ οι γάτες δεν τα πάνε και τόσο καλά σε αυτόν τον τομέα.

Τα σκυλιά είναι σε θέση να κατανοούν έννοιες, προφανώς επειδή ζουν και εργάζονται σε αγέλες. Οι γάτες είναι συνήθως μοναχικοί κυνηγοί, οπότε δεν χρειάζεται να αναπτύξουν αυτή την αντίληψη. Το γεγονός αυτό, κάνει τις γάτες να φαίνονται πιο χαζές, αλλά στην πραγματικότητα αυτή η αντίληψη δεν είναι απαραίτητη για την εξέλιξη της γάτας ως είδος, δεδομένου ό,τι κυνηγούν μόνες.

Και τι εννοούμε ότι τα σκυλιά αντιλαμβάνονται έννοιες ενώ οι γάτες όχι?
Ας πάρουμε το παράδειγμα της βροχής, ή την έννοια "βρέχει".
Όταν το σκυλί σας θέλει να βγει έξω, σας φέρνει το λουρί του, εσείς του ανοίγετε την πόρτα, και όταν δει πως έξω βρέχει, θα επιστρέψει θλιμμένα πίσω και θα κουλουριαστεί στο χαλί. Γιατί αντιλαμβάνεται την έννοια της βροχής.

Η γάτα από την άλλη, όταν θέλει να βγει έξω, θα πάει στην μπροστινή πόρτα, θα νιαουρίσει και θα περιμένει να της ανοίξετε. Όταν της ανοίξετε και δει πως βρέχει, θα τρέξει αμέσως στην πίσω πόρτα και θα θελήσει να βγει από εκεί. Όταν της ανοίξετε και την πίσω πόρτα και δει πως και εκεί βρέχει, θα τρέξει προς κάποιο παράθυρο. Δεν αντιλαμβάνεται γενικά την έννοια της βροχής, και προσπαθεί να βγει από οποιαδήποτε έξοδο του σπιτιού, και απογοητεύεται το ίδιο κάθε φορά που βλέπει πως βρέχει και σε διαφορετικό σημείο.

Έτσι λοιπόν, ποιος είναι πραγματικά πιο έξυπνος?
Η απάντηση είναι πως οι γάτες είναι πιο έξυπνες από τους σκύλους, όταν πρόκειται να είσαι γάτα, και οι σκύλοι είναι πιο έξυπνοι από τις γάτες, όταν πρόκειται να είσαι σκύλος!

Και σίγουρα και οι δύο είναι πιο έξυπνοι από τον άνθρωπο, καθώς δεν χρειάζεται να δουλεύουν ολόκληρα 8ωρα, για να μπορούν να πληρώνουν την σκυλοτροφή και την γατοτροφή!

πηγή: dogsbestlife.com