ΑΚΙΤΑ: όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε γι' αυτή την ιδιαίτερη και πανέμορφη φυλή.

Τα Ακίτα είναι μία μεγαλόσωμη ρατσα σκύλων με καταγωγή την βόρειο Ιαπωνία. Ανήκει στο είδος Spitz, του οποιου χαρακτηριστικά είναι η μακριά παχιά και συνήθως λευκή γούνα, τα μυτερα αυτιά και η χαρακτηριστική ουρά που αγκαλιάζει την πλάτη. Η φυλή έχει δύο στελέχη, τα Ακίτα της Ιαπωνίας και τα αμερικάνικα. Η γούνα των γνήσιων ιαπωνικών ακίτα ειναι  λευκή, κόκκινη σε τόνους του καφε, ενώ των αμερικανικών ακίτα έχει μεγαλύτερη χρωματική ποικιλία.

Τα Αμερικάνικα συνήθως ειναι πιο μεγαλόσωμα  με μαύρη μάσκα στη μουσούδα και με πρόσωπο που θυμιζει αρκουδα, ενώ τα Ιαπωνικά πιο ελαφριά και με πρόσωπο σαν αλεπούς. Λόγω των διαφορών τους και δεδομένου οτι στην Ιαπωνία θεωρούνται μέρος της φυσικής τους κληρονομιάς, δημιουργήθηκε διαφωνία για το αν τα δυο είδη ειναι εν τελει εντελώς διαφορετικές ράτσες ή απλώς διαφορετικές εκδοχές της ίδιας, πράγμα που δεν θα δημιουργουσε πρόβλημα στο ζευγάρωμα τους.

Η Ιαπωνική ιστορία, τόσο η προφορική όσο και η γραπτή, περιγράφουν ως προγόνους του Ακίτα, το Matagi κυνηγετικό σκυλι με στόχο αγριογούρουνα αρκούδες και ελαφια, ένα από τα παλαιότερα των ιθαγενών σκύλων. O πρόγονος αυτός συνήθιζε να κρατάει το θήραμα υπό τον έλεγχο του εως ότου το σκοτώσει ο κυνηγός.

Τα σημερινά Ακίτα εξελίχθηκαν κυρίως από την βόρεια περιοχή της νήσου Honshū που ανήκει στο νομό Akita, απ' όπου πήραν και το όνομά τους. Η ράτσα αύτη έχει προκύψει επίσης από διασταυρώσεις με μεγαλύτερες ράτσες από την Ασία και την Ευρώπη, όπως το Αγγλικό Μαστίφ το Μεγάλο Δανό, τα Αγίου Βερνάρδου και το Τόσα Ίνου. Αυτές οι διασταυρώσεις είχαν στόχο να αναπτυχθεί ενα καινούργιο είδος μεγάλου σκύλου ώστε να χρησιμοποιηθει στις κυνομαχιες που ανθίζαν στην Odate τις αρχές του 20ου αι.

Kατά τη διάρκεια του β' παγκοσμίου πολέμου διαστραυρώθηκαν και με γερμανικούς ποιμενικούς σε μία προσπάθεια να τα γλυτώσουν την ευθανασία που διέταξε η κυβέρνηση σε όλους τους σκύλους πλήν αυτών που συμμετείχαν σε στρατιωτικές αποστολές. Άλλο μέτρο που πήραν οι ιδιοκτήτες Ακίτα στην Ιαπωνία εναντίον της διαταγής για ευθανασία ήταν να αφήσουν τα σκυλιά ελεύθερα στα βουνά όπου και ξαναζευγαρώσαν με τους προγόνους τους τα Μatagi. Με αυτό τον τρόπο γλυτώσαν βέβαια τον αφανισμό.

American Akita

Τα αμερικάνικα Ακίτα προέκυψαν όταν κατα τη διάρκεια της αμερικάνικης κατοχής στην Ιαπωνία, οι στρατιώτες υιοθετούσαν και στέλναν στην πατρίδα τους τα Ακίτα, κυρίως δε αυτά που είχαν προκύψει απο τις διασταυρώσεις με μεγαλύτερες ράτσες. Για το λόγο αυτό άλλωστε και τα αμερικάνικα είναι πιο μεγαλόσωμα.

Σε σχέση με τη συμπεριφορά τους, μπορούμε να πούμε οτι είναι αρκετά κτητικά όσον αφορά στην ιδιοκτησία τους, κάπως ιδιότροπα μέσα στο σπίτι και αρκετά εχθρικά με τους άλλους σκύλους του ίδιου φύλου. Σε κάποιες χώρες δε, είναι καταχωρημένα ώς επικίνδυνα. Γενικά είναι σκυλιά ανεξάρτητα και κυριαρχικά με φήμη όμως καλών σχέσεων με τα παιδιά. Δεν είναι νευρικά σε καινούργιες γνωριμίες αλλά σίγουρα θα επιτεθούν αν αισθανθούν απειλή.
 

Το Ακίτα θεωρείται μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. Το Ακίτα είχε εκτιμηθεί πολύ και οι ιδιοκτήτες του ήταν μόνο αριστοκράτες. Το Akita ανήκει σε μια ισχυρή, ανεξάρτητη και κυρίαρχη φυλή, συνήθως απόμακρος με τους ξένους, αλλά στοργικός με τα μέλη της οικογένειας. 

Ως φυλή, τα Akitas είναι γενικά ανθεκτικά, αλλά είναι γνωστό ότι πάσχουν από διάφορες γενετικές ασθένειες και είναι ευαίσθητα σε ορισμένα φάρμακα. Μπορεί να παρουσιάσει δυσπλασία ισχίων και οφθαλμικές μολύνσεις. Χρειάζεται καθημερινή άσκηση και τακτικό καλλωπισμό.

πηγή:  athensmagazine.gr