Διροφιλαρίωση: όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το σκουλήκι της καρδιάς.

Η διροφιλαρίωση είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια, που καταλήγει στον θάνατο αν δεν θεραπευθεί έγκαιρα, και προέρχεται από το παράσιτο Dirofilaria Immitis, το οποίο μεταφέρεται από ζώο σε ζώο με το τσίμπημα του κουνουπιού. Το παράσιτο προσβάλλει συνήθως τους σκύλους και τις γάτες, αλλά και τις αλεπούδες, τα κουνάβια και άλλα παρόμοια θηλαστικά. Τα ζώα που προσβάλλονται πιο συχνά, είναι ενήλικα, και ζουν το περισσότερο διάστημα στην ύπαιθρο, όπως τα κυνηγόσκυλα που βρίσκονται συχνά σε περιοχές με έλη και στάσιμα νερά όπου υπάρχουν πολλά κουνούπια. 
Στην χώρα μας, η νόσος είναι πολύ πιο διαδεδομένη στην Βόρεια Ελλάδα, και πολύ πιο σπάνια στις νότιες περιοχές.

Πως μεταδίδεται:

Το κουνούπι ρουφάει αίμα από ένα μολυσμένο ζώο και μέσα στο αίμα υπάρχουν οι προνύμφες του παράσιτου. Μέσα σε διάστημα 10-15 ημερών, οι προνύμφες ωριμάζουν μέσα στο κουνούπι, και από εκεί και μετά, το κουνούπι μεταφέρει τις νύμφες σε όποιο ζώο τσιμπήσει.
Από την στιγμή που οι νύμφες εισέλθουν στο σώμα του ζώου, ταξιδεύουν μέχρι την καρδιά, και εγκαθίστανται στην πνευμονική αρτηρία και την οπίσθια κοίλη φλέβα. Μέσα σε διάστημα 6-9 μηνών οι νύμφες ενηλικιώνονται και γίνονται νηματώδη σκουλήκια που έχουν το μέγεθος του σπαγγέτι. Εκεί τα θηλυκά παράσιτα γεννούν νέες προνύμφες, οι οποίες κυκλοφορούν στις αρτηρίες του ζώου. 
Τα ενήλικα σκουλήκια ζουν μέχρι και 7 χρόνια μέσα στο σώμα του ζώου. Ένα ζώο μπορεί να αναπτύξει μέχρι και 250 σκουλήκια μέσα στο σώμα του.

Συμπτώματα:
Από την στιγμή που τα σκουλήκια ενηλικιώνονται, είναι πλέον ανιχνεύσιμα και το ζώο αρχίζει να νοσεί. Για αρκετό διάστημα το ζώο δεν παρουσιάζει καθόλου συμπτώματα, και το παράσιτο μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με αιματολογικές εξετάσεις.
Όταν πλέον αρχίζουν να φαίνονται συμπτώματα, η νόσος βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι ο επίμονος βήχας, η δύσπνοια, η κόπωση του ζώου και η απροθυμία να περπατήσει και να κάνει δραστηριότητες. Στην συνέχεια υπάρχει απώλεια βάρους, μια άσχημη φυσική κατάσταση του ζώου, το τρίχωμα χάνει την ποιότητά του, και κάποια σκυλιά παρουσιάζουν λιποθυμικές κρίσεις. Στο τελευταίο στάδιο, υπάρχει μειωμένη ροή αίματος στον εγκέφαλο, παρουσιάζεται καρδιακή ανεπάρκεια και τελικά θάνατος.

Διάγνωση:
Την παρουσία της νόσου την καταλαβαίνουμε με αιματολογική εξέταση. Φυσικά αν η εξέταση γίνει στο πρώτο εξάμηνο που έχει μολυνθεί το ζώο, συνήθως βγαίνει αρνητική καθώς οι προνύμφες δεν έχουν προλάβει να ωριμάσουν.
Σε περίπτωση που η εξέταση βγει θετική, καλό είναι να ακολουθήσει και ένας υπέρηχος ή μια ακτινογραφία καρδιάς και πνευμόνων, ώστε να διαπιστωθεί η έκταση και η πληθώρα των σκουληκιών που βρίσκονται μέσα στην καρδιά και τις αρτηρίες του ζώου, και έτσι να επιλεχθεί η καταλληλότερη μέθοδος θεραπείας.

Θεραπεία:
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει δύο ενδοφλέβιες ενέσεις με ενηλικιοκτόνο φάρμακο που σκοτώνει τα ενήλικα σκουλήκια. Αμέσως μετά, και για ένα μήνα περίπου, το ζώο θα πρέπει να περιοριστεί σε έναν πολύ μικρό χώρο, και να προσπαθούμε να κάνει τις ελάχιστες δυνατές κινήσεις, και να είναι σχεδόν ακινητοποιημένο.
Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί σε αυτή τη φάση της θεραπείας, μπορούν να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές. Αν τα ενήλικα παράσιτα που πεθαίνουν, είναι πάρα πολλά ή πολύ μεγάλα, μπορούν να μπλοκάρουν τις αρτηρίες του ζώου και να προκαλέσουν θρομβοεμβολή και θάνατο.
Αφού ξεπεραστεί αυτό το στάδιο επιτυχώς, συνεχίζεται η θεραπεία με χάπια από το στόμα, για να καταπολεμηθούν και οι προνύμφες που κυκλοφορούν ακόμα στο αίμα. 
Ένα μήνα μετά το τέλος της θεραπείας, πρέπει το ζώο να επανεξεταστεί, και αν ανιχνευθούν εκ νέου προνύμφες, η θεραπεία πρέπει να επαναληφθεί.

Πρόληψη:
Η πρόληψη είναι πολύ σημαντική, καθώς αντιλαμβανόμαστε πως η θεραπεία της συγκεκριμένης νόσου είναι πολύ σοβαρή και επικίνδυνη, με πιθανές σοβαρές επιπλοκές, που τελικά μπορεί να προκαλέσει το ίδιο κακό όσο και η ίδια η νόσος.
Χορηγώντας στον σκύλο μας σε τακτά χρονικά διαστήματα, αντιπαρασιτικά χαπάκια από το στόμα, που καταπολεμούν όλα τα εσωτερικά παράσιτα, και το σκουλήκι της καρδιάς, επιτυγχάνουμε μια σωστή και αποτελεσματική πρόληψη της νόσου.