Δείτε πως ένας αιώνας επιλεκτικής αναπαραγωγής, κατέστρεψε αυτά τα υπέροχα ζώα!

Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις πως μέσα σε εκατό χρόνια επιλεκτικής αναπαραγωγής, με την πρόφαση της "βελτίωσης", στην πραγματικότητα καταστράφηκαν κάποιες ράτσες που ήταν πανέμορφες, αθλητικές και χρήσιμες, και μετατράπηκαν σε καρικατούρες του εαυτού τους, γεμάτες προβλήματα υγείας.
Το "Science of dogs" συγκέντρωσε παλιές φωτογραφίες από το βιβλίο "Breeds of all Nations" του W.E. Mason, που κυκλοφόρησε το 1915, και τις συνέκρινε με φωτογραφίες των σύγχρονων καθαρόαιμων. 

Φαίνεται απίστευτο πως υπήρχε κάποτε μια εποχή που το Bull Terrier ήταν ένας όμορφος, αθλητικός σκύλος. Κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού προς το μεταλλαγμένο κρανίο και την παχιά κοιλιά, το Bull Terrier απέκτησε επίσης και μια σειρά ασθενειών, όπως τα υπεράριθμα δόντια και το ψυχαναγκαστικό σύνδρομο να κυνηγά την ουρά του. 

Κάποτε ήταν ένα ευγενές σκυλί εργασίας, η σύγχρονη έκδοση όμως του Αγίου Βερνάρδου είναι ένα τεράστιο σκυλί, με πιεσμένη μουσούδα, που εκτρέφεται για να έχει περίσσιο δέρμα. Δεν μπορούν πλέον να είναι σκυλιά εργασίας, καθώς υπερθερμαίνονται και κουράζονται πολύ εύκολα. Μερικές από τις ασθένειες που τους ακολουθούν είναι, η αιμοφιλία, το οστεοσάρκωμα, η παράλυση Stockard, η ανεπάρκεια ινωδογόνου, και αρκετές άλλες.

 Το Αγγλικό Bulldog έχει φτάσει να συμβολίζει το απόλυτο "λάθος" του σκυλίσιου κάλλους, και σίγουρα, όχι τυχαία. Πάσχουν σχεδόν από ΌΛΕΣ τις ασθένειες. Μια έρευνα του 2004 από το Kennel Club, έδειξε πως ο μέσος όρος ζωής τους είναι μόλις τα 6,5 χρόνια. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα "υγιές" bulldog. Οι τερατόμορφες πλέον διαστάσεις του, το καθιστούν ανήμπορο να ζευγαρώσει και να γεννήσει χωρίς ιατρική υποστήριξη. 

Μια πιο κοντή μουσούδα σημαίνει και την αρχή των προβλημάτων. Το σύγχρονο Boxer όχι μόνο έχει πιο πλακουτσωτή μουσούδα, αλλά και το ρύγχος του είναι ελαφρώς αναποδογυρισμένο. Όπως όλα τα βραχυκέφαλα σκυλιά, έτσι και το Boxer, έχει δυσκολία στο να ρυθμίσει την θερμοκρασία του στην πολύ ζέστη, δεν χάνει το τρίχωμά του για να δροσιστεί, και έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος της φυσικής του αντοχής. Παρουσιάζει επίσης ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου.


Το Basset Hound έγινε πιο κοντό, υποφέρει από δυσφορμίες στα πίσω άκρα του, έχει υπερβολικό δέρμα, πάσχει από προβλήματα σπονδυλικής στήλης, έχει πεσμένα μάτια και υπερβολικά μακριά αυτιά. 

Το Dachshund είχε κάποτε λειτουργικά πόδια, και έναν λαιμό που συμβάδιζε αρμονικά με το σώμα του. Πλέον η ράχη και ο λαιμός του έχουν μακρύνει υπερβολικά, και τα πόδια του έχουν συρρικνωθεί τόσο, που το στήθος του μετά βίας ξεκολλά από το πάτωμα. Το Dachshound έχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο από όλες τις ράτσες, για ρήξη του μεσοσπόνδυλου, που οδηγεί σε παράλυση, και είναι επίσης επιρρεπή σε χονδροπλαστικές παθολογίες και γενικότερα προβλήματα με τα άκρα τους. 

πηγή: memolition.com