Οι λάθος δικαιολογίες όσων αρνούνται να στειρώσουν τα ζώα τους.

Η στείρωση δεν αφορά μόνο στα αδέσποτα, για να μην αναπαράγονται και να μην πεθαίνουν τα μικρά τους στο δρόμο, αλλά και στα κατοικίδια, τα δικά μας ζώα!
Ως ιδιοκτήτες ζώων πρέπει να πάρετε διάφορες αποφάσεις για τα ζώα σας. Από τις πιο απλές, όπως τι όνομα να του δώσετε μέχρι τις πιο σοβαρές, για την υγεία τους.
Μία τέτοια απόφαση είναι και η στείρωση. Οι περισσότεροι ζωόφιλοι, μετά από συννενόηση με τους κτηνιάτρους και σωστή ενημέρωση ξέρουν ποιά είναι η υπεύθυνη στάση απέναντι στο ζώο τους και τα οφέλη που του προσφέρει η στείρωση, τόσο στο ζώο όσο και στον ιδιοκτήτη αλλά και εμμέσως στον αριθμό των αδέσποτων.

Παρόλαυτα, υπάρχουν ιδιοκτήτες ζώων που είναι απρόθυμοι να στειρώσουν το ζώο τους με διάφορες δικαιολογίες και προφάσεις.

Οι πιο συχνές είναι:

1) ΘΕΛΩ ΤΟ ΖΩΟ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ.
Αν με την λέξη φύση εννοείτε την τάση να ουρεί για να σημαδεύσει την περιοχή του, το να είναι επιθετικό απέναντι σε ζώα ίδιου φύλου και να το σκάει όταν μυρίσει θηλυκό σε οίστρο, ναι αυτή είναι η φύσική του συμπεριφορά. Δυστυχώς όμως αυτή η συμπεριφορά ταλαιπωρεί και το ίδιο, με κίνδυνο να χαθεί ή να τραυματιστεί αλλά και εσάς, που έχετε να αντιμετωπίσετε θέματα εκπαίδευσης συν όλα αυτά.
 Θυμηθείτε ότι το σκυλάκι ή η γατούλα σας είναι ένα κατοικίδιο ζώο και όχι ένα άγριο ζώο που ζει στη φύση! Εχουμε εξημερώσει τα ζώα και έχουμε επέμβει ούτως ή άλλως στη φύση τους! Ειναι λοιπόν τουλάχιστον κουτό να πιστεύουμε ότι η μοναδική παρέμβασή μας στη φύση τους είναι... η στείρωση! Η ζωή του ζώου μέσα στο σπίτι είναι λιγότερο αγχώδης, αφού δεν αγωνιά για την επιβίωση του και τα ζώα είναι ακόμα πιο ήρεμα αν στειρωθούν. Και με τη λέξη ήρεμα δεν εννοούμε μελαγχολικά ή νωχελικά. Το ζώο παρεμένει ζωηρό, χαρούμενο, παιχνιδιάρικο (ό,τι χαρακτήρα είχε και πριν) αλλά με ηρεμία σε ό,τι αφορά τις αντιδράσεις με άλλα ζώα, που πριν καθορίζοταν καθαρά από ένστικτα και ορμόνες-τάσεις για κυριαρχία.

2) ΦΟΒΑΜΑΙ!
Φυσικά ένα χειρουργείο είναι πάντα ένα σοβαρό θέμα και ο κάθε ιδιοκτήτης ζώου που αγαπά το ζώο του αγχώνεται με την διαδικασία της νάρκωσης και κάνει διάφορες σκέψεις. Η στείρωση όμως είναι ένα σχετικά ακίνδυνο χειρουργείο, εφόσον εμπιστεύεστε και γνωρίζετε τον κτηνίατρο σας. Χιλιάδες αδέσποτα στειρώνονται χωρίς καμία επιπλοκή, όπως και πολλά δεσποζόμενα έχουν στειρωθεί και ζουν για πολλά χρόνια.
Συζητήστε με τον κτηνίατρο σας, ρωτήστε για τη διαδικασία, τι ακριβώς γίνεται και πώς θα χειριστεί το ζώο σας. Ξεκαθαρίστε όλους τους φόβους που έχετε στο μυαλό σας. Τα ζώα δεν πονάνε, αφού τους γίνεται αναισθησία με τη νάρκωση ενώ μόλις τελειώσει η επέμβαση και συνέλθουν μπορείτε να τα πάρετε άμεσα σπίτι, με μία ελάχιστη τυπική αντιβίωση. Η στείρωση αρσενικών σκύλων ή γατών είναι πάντα πολύ πιο απλή και καθόλου περιπλοκη ενώ η στείρωση θηλυκών είναι μία επέμβαση με πολύ χαμηλό ρίσκο. Χρειάζεται ελάχιστη προσοχή, για τα ράμματα που πλέον γίνονται εσωτερικά από έμπειρους κτηνιάτρους και δεν φαίνονται και σε 1 24ωρο το ζώο έχει συνέλθει πλήρως. Είναι μία υπόθεση ούτε μίας ημέρας, που σώζει το ζώο σας μελλοντικά αφού μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες να αναπτύξει διάφορους τύπους καρκίνου.
Πραγματοποιήστε εξετάσεις αίματος στο ζώο σας πριν το χειρουργείο ώστε να διαπιστωθεί η κατάσταση της υγείας του και προχωρήστε στην στείρωση, πάντα σε κτηνίατρο που εμπιστεύεστε, που ξέρει το ζώο και το παρακολουθεί από μωρό και όχι στον πρώτο τυχόντα ή σε αυτόν που θα κάνει ''μία καλή τιμή''.

3) ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΗ Η ΣΤΕΙΡΩΣΗ!
Δυστυχώς, η ''δικαιολογία'' αυτή είναι αρκετά βάσιμη στη χώρα μας, αφού πολλοί ιδιώτες κτηνίατροι ζητούν υπέρογκα ποσά, κυρίως στα νησιά και στις επαρχίες αλλά και στις κεντρικές πόλεις, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την σημασία του να στειρωθεί το ζώο εκτός απ το να λάβουν την αμοιβή τους. Απ' την άλλη ως ιδιοκτήτης του ζώου, έχετε αναλάβει όλα τα κόστη της φροντίδας του και μπορείτε να συγκεντρώσετε σταδιακά το ποσό που απαιτείται και πληρώνετε άλλωστε μόνο μία φορά στη ζωή του.
Η τιμή που σας δίνει ο κτηνίατρος θα πρέπει:
α)να είναι σε λογικά πλαίσια, λαμβανόμενης υπόψη της κατώτατης τιμής που ορίζει ο Κτηνιατρικός Σύλλογος για τη στείρωση:
γάτα: 60 ευρώ, μικρόσωμη σκυλίτσα: 90 ευρώ, μεγαλόσωμη σκυλίτσα:120 ευρώ
γάτος: 40 ευρώ, αρσενικός σκύλος: 70 ευρώ
(τιμές 2011)
β)να συμπεριλαμβάνει εξετάσεις αίματος προεγχειρητικά
γ)να συμπεριλαμβάνει νάρκωση/φάρμακα και την ελάχιστη νοσηλεία του ζώου μόλις συνέλθει και μέχρι να το παραλάβετε
Ακόμα, μπορείτε να ρωτήσετε σε φιλοζωϊκές οργανώσεις ή στους Δήμους αν υπάρχουν προγράμματα οικονομικών στειρώσεων για δεσποζόμενα ζώα. Είναι ελάχιστα στην Ελλάδα και συνήθως σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, όμως είναι μία επιλογή, εφόσον βεβαιωθείτε ότι τηρούνται όλες οι διαδικασίες υγιεινής και προστασίας του ζώου.

4) ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΖΩΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ, ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Το θαύμα της φύσης σημειώνεται καθημερινά στους δρόμους: χιλιάδες σκυλιά και γάτες γεννούν. Τα μικρά πεθαίνουν από το κρύο,από τύφο, από ασιτία ή αν καταφέρουν και μεγαλώσουν λίγο τελικά από φόλα ή τροχαίο!
Οσο κι αν νομίζετε ότι δεν σας αφορά άμεσα το "αδέσποτο", αφού εσείς ''αγαπάτε το ζώο σας'' και ''θα βρείτε να τα χαρίσετε'',ολοι ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΜΕΣΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ. Αν ζευγαρώνουμε τα ζώα μας, δεν δίνουμε την ευκαιρία στα υπάρχοντα να υιοθετηθούν, είτε είναι σε καταφύγια, είτε είναι στο δρόμο, είτε είναι σκυλιά, είτε είναι γάτες, είτε είναι ημίαιμα είτε
καθαρόαιμα, είτε μικρόσωμα, είτε μεγαλόσωμα. Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΣΤΕΙΡΩΝΕΙ ΤΟ ΖΩΟ ΤΟΥ, δεν δημιουργεί νέα ζώα και αν έχει χώρο για δεύτερο ζώο ή φίλους που θέλουν ένα ζώακι, ΥΙΟΘΕΤΕΙ ή προτείνει να υιοθετήσουν από καταφύγιο αδέσποτων.

Ο υπερπληθυσμός των ζώων είναι μία πραγματικότητα στην χώρα μας και σε όλο το κόσμο.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΦΤΕΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ Ή Η ΓΑΤΑ με τη στείρωση.
Η αλήθεια είναι ότι η στείρωση είναι η καλύτερη λύση για το ζώο πρώτα απ όλα, για εσάς και τέλος για την κοινωνία μας.

πηγή: Adespoto.gr

Διροφιλαρίωση: όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το σκουλήκι της καρδιάς.

Η διροφιλαρίωση είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια, που καταλήγει στον θάνατο αν δεν θεραπευθεί έγκαιρα, και προέρχεται από το παράσιτο Dirofilaria Immitis, το οποίο μεταφέρεται από ζώο σε ζώο με το τσίμπημα του κουνουπιού. Το παράσιτο προσβάλλει συνήθως τους σκύλους και τις γάτες, αλλά και τις αλεπούδες, τα κουνάβια και άλλα παρόμοια θηλαστικά. Τα ζώα που προσβάλλονται πιο συχνά, είναι ενήλικα, και ζουν το περισσότερο διάστημα στην ύπαιθρο, όπως τα κυνηγόσκυλα που βρίσκονται συχνά σε περιοχές με έλη και στάσιμα νερά όπου υπάρχουν πολλά κουνούπια. 
Στην χώρα μας, η νόσος είναι πολύ πιο διαδεδομένη στην Βόρεια Ελλάδα, και πολύ πιο σπάνια στις νότιες περιοχές.

Πως μεταδίδεται:

Το κουνούπι ρουφάει αίμα από ένα μολυσμένο ζώο και μέσα στο αίμα υπάρχουν οι προνύμφες του παράσιτου. Μέσα σε διάστημα 10-15 ημερών, οι προνύμφες ωριμάζουν μέσα στο κουνούπι, και από εκεί και μετά, το κουνούπι μεταφέρει τις νύμφες σε όποιο ζώο τσιμπήσει.
Από την στιγμή που οι νύμφες εισέλθουν στο σώμα του ζώου, ταξιδεύουν μέχρι την καρδιά, και εγκαθίστανται στην πνευμονική αρτηρία και την οπίσθια κοίλη φλέβα. Μέσα σε διάστημα 6-9 μηνών οι νύμφες ενηλικιώνονται και γίνονται νηματώδη σκουλήκια που έχουν το μέγεθος του σπαγγέτι. Εκεί τα θηλυκά παράσιτα γεννούν νέες προνύμφες, οι οποίες κυκλοφορούν στις αρτηρίες του ζώου. 
Τα ενήλικα σκουλήκια ζουν μέχρι και 7 χρόνια μέσα στο σώμα του ζώου. Ένα ζώο μπορεί να αναπτύξει μέχρι και 250 σκουλήκια μέσα στο σώμα του.

Συμπτώματα:
Από την στιγμή που τα σκουλήκια ενηλικιώνονται, είναι πλέον ανιχνεύσιμα και το ζώο αρχίζει να νοσεί. Για αρκετό διάστημα το ζώο δεν παρουσιάζει καθόλου συμπτώματα, και το παράσιτο μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με αιματολογικές εξετάσεις.
Όταν πλέον αρχίζουν να φαίνονται συμπτώματα, η νόσος βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι ο επίμονος βήχας, η δύσπνοια, η κόπωση του ζώου και η απροθυμία να περπατήσει και να κάνει δραστηριότητες. Στην συνέχεια υπάρχει απώλεια βάρους, μια άσχημη φυσική κατάσταση του ζώου, το τρίχωμα χάνει την ποιότητά του, και κάποια σκυλιά παρουσιάζουν λιποθυμικές κρίσεις. Στο τελευταίο στάδιο, υπάρχει μειωμένη ροή αίματος στον εγκέφαλο, παρουσιάζεται καρδιακή ανεπάρκεια και τελικά θάνατος.

Διάγνωση:
Την παρουσία της νόσου την καταλαβαίνουμε με αιματολογική εξέταση. Φυσικά αν η εξέταση γίνει στο πρώτο εξάμηνο που έχει μολυνθεί το ζώο, συνήθως βγαίνει αρνητική καθώς οι προνύμφες δεν έχουν προλάβει να ωριμάσουν.
Σε περίπτωση που η εξέταση βγει θετική, καλό είναι να ακολουθήσει και ένας υπέρηχος ή μια ακτινογραφία καρδιάς και πνευμόνων, ώστε να διαπιστωθεί η έκταση και η πληθώρα των σκουληκιών που βρίσκονται μέσα στην καρδιά και τις αρτηρίες του ζώου, και έτσι να επιλεχθεί η καταλληλότερη μέθοδος θεραπείας.

Θεραπεία:
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει δύο ενδοφλέβιες ενέσεις με ενηλικιοκτόνο φάρμακο που σκοτώνει τα ενήλικα σκουλήκια. Αμέσως μετά, και για ένα μήνα περίπου, το ζώο θα πρέπει να περιοριστεί σε έναν πολύ μικρό χώρο, και να προσπαθούμε να κάνει τις ελάχιστες δυνατές κινήσεις, και να είναι σχεδόν ακινητοποιημένο.
Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί σε αυτή τη φάση της θεραπείας, μπορούν να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές. Αν τα ενήλικα παράσιτα που πεθαίνουν, είναι πάρα πολλά ή πολύ μεγάλα, μπορούν να μπλοκάρουν τις αρτηρίες του ζώου και να προκαλέσουν θρομβοεμβολή και θάνατο.
Αφού ξεπεραστεί αυτό το στάδιο επιτυχώς, συνεχίζεται η θεραπεία με χάπια από το στόμα, για να καταπολεμηθούν και οι προνύμφες που κυκλοφορούν ακόμα στο αίμα. 
Ένα μήνα μετά το τέλος της θεραπείας, πρέπει το ζώο να επανεξεταστεί, και αν ανιχνευθούν εκ νέου προνύμφες, η θεραπεία πρέπει να επαναληφθεί.

Πρόληψη:
Η πρόληψη είναι πολύ σημαντική, καθώς αντιλαμβανόμαστε πως η θεραπεία της συγκεκριμένης νόσου είναι πολύ σοβαρή και επικίνδυνη, με πιθανές σοβαρές επιπλοκές, που τελικά μπορεί να προκαλέσει το ίδιο κακό όσο και η ίδια η νόσος.
Χορηγώντας στον σκύλο μας σε τακτά χρονικά διαστήματα, αντιπαρασιτικά χαπάκια από το στόμα, που καταπολεμούν όλα τα εσωτερικά παράσιτα, και το σκουλήκι της καρδιάς, επιτυγχάνουμε μια σωστή και αποτελεσματική πρόληψη της νόσου.

Εξι συμβουλές για μια σωστή βόλτα με τον σκύλο μας.

Το βασικό στοιχείο για να έχουμε μια ευχάριστη βόλτα με τον σκύλο μας, χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα και χωρίς δυσκολίες, είναι να μπορεί να μας ακούει, να μας σέβεται και να γνωρίζει πως εμείς είμαστε "ο αρχηγός της αγέλης".

Ορίστε 6 μικρές συμβουλές που θα μας βοηθήσουν να το πετύχουμε:

1. Να περπατάμε μπροστά από τον σκύλο μας.
Οταν προπορευόμαστε στην βόλτα, είναι σαφές για τον σκύλο πως είμαστε ο αρχηγός της βόλτας και της αγέλης. Αν εκείνος προπορευτεί, αυτόματα βάζει τον εαυτό του στην θέση του αρχηγού. Εμείς θα πρέπει να είμαστε ο πρώτος που θα βγαίνει από το σπίτι, και ο πρώτος που θα μπαίνει ξανά μέσα. Και στην διάρκεια της βόλτας ο σκύλος θα πρέπει να περπατά δίπλα μας ή λίγο πίσω μας.

2. Χρησιμοποιούμε κοντό λουρί.
Αυτό μας επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερο έλεγχο. Τοποθετώντας το κολάρο του σκύλου ψηλά στον λαιμό, κοντά στο κεφάλι, μας βοηθά να οδηγούμε και να διορθώνουμε τον σκύλο μας εύκολα και γρήγορα.

3. Ας δώσουμε τον απαραίτητο χρόνο στην βόλτα.
Οι σκύλοι όπως και οι άνθρωποι λειτουργούν καλύτερα τη μέρα, οπότε η πρωινή βόλτα είναι ιδανική. Η διάρκεια της βόλτας θα πρέπει να είναι από μισή έως μια ώρα. Βέβαια η ράτσα και η ιδιαιτερότητα κάθε σκύλου μπορεί να διαφοροποιήσει τον χρόνο της βόλτας. Γι' αυτό εμείς σε συνεργασία και με τον κτηνίατρό μας, θα πρέπει να ελέγχουμε αν η βόλτα είναι ικανοποιητική για τον σκύλο μας, αν χρειάζεται μεγαλύτερη για να εκτονωθεί ή αν καταπονείται και χρειάζεται πιο σύντομη βόλτα.

4. Επιβραβεύουμε τον σκύλο κατά την διάρκεια της βόλτας.
Αφού ξεκινήσουμε την βόλτα μας με αυστηρά κριτήρια, και καταφέρουμε να διατηρήσουμε τον σκύλο μας δίπλα ή και πίσω μας για κάποιο διάστημα, και αφού σιγουρευτούμε πως το κάνει πλέον άνετα και συνειδητά, στο υπόλοιπο της βόλτας μπορούμε να χαλαρώσουμε τους κανόνες και το λουρί, και να τον αφήσουμε πιο ελεύθερο να περιπλανηθεί και να μυρίσει γύρω του. Πριν ξεκινήσουμε την επιστροφή για το σπίτι, θα πρέπει και πάλι να κοντύνουμε το λουρί και να "ξαναθέσουμε τους κανόνες" για μια σωστή βόλτα δίπλα μας. Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως η "χαλαρή" ώρα θα πρέπει να διαρκεί πάντα λιγότερο από την "αυστηρή" ώρα στην βόλτα.

5. Συνεχίζουμε να είμαστε "ο αρχηγός" ακόμα και μετά την βόλτα.
Οταν γυρίσουμε σπίτι δεν πρέπει να σταματάμε να καθοδηγούμε τον σκύλο μας και να τον αφήνουμε απότομα χαλαρό. Θα πρέπει να διατηρούμε μια σοβαρή στάση, να βάζουμε τον σκύλο στο "κάτσε" για να του βγάλουμε το λουρί, να μας περιμένει υπομονετικά να βγάλουμε τα παπούτσια μας ή να αφήσουμε την τσάντα μας, και μετά να τον αφήσουμε να πάει όπου θέλει.

6. Επιβραβεύουμε τον σκύλο μας μετά την βόλτα.
Οταν του δίνουμε το φαγητό του μετά την βόλτα (αφού τον αφήσουμε πρώτα λίγη ώρα να χαλαρώσει και να ξαποστάσει), τον επιβραβεύουμε και του δίνουμε την εντύπωση πως "δούλεψε" για να αποκτήσει αυτό το φαγητό, και δεν του χαρίστηκε.

πηγή: cesarsway.com

Προσοχή στα κέρματα: τοξικά και επικίνδυνα για τους σκύλους αλλά και τους ανθρώπους!

Σχεδόν όλα τα σκυλιά έχουν μια εμμονή και τους αρέσει να μασουλάνε και να καταπίνουν διάφορα αντικείμενα, είτε πλαστικά, είτε υφασμάτινα, είτε ακόμα και μεταλλικά. Τα κέρματα όταν βρίσκονται εκτεθημένα, είναι ένας εύκολος στόχος για παιχνίδι, μασούλημα και τελικά κατάποση από τον σκύλο μας.

Τα περισσότερα "μικρά" κέρματα που φτιάχνονται τις τελευταίες δεκαετίες, είναι πιθανό να περιέχουν μέχρι και 95% ψευδάργυρο. Για παράδειγμα, τα νομίσματα του 1,2 και 5 λεπτών του ευρώ περιέχουν 20% ψευδάργυρο, ενώ τα αντίστοιχα του αμερικανικού δολλάριου, σχεδόν 95%!
Οταν κάποιος τα καταπιεί, μέσα στο στομάχι διαλύεται το εξωτερικό περίβλημα του χαλκού και εμφανίζεται ο εσωτερικός πυρήνας του κέρματος που περιέχει ψευδάργυρο. Αν ένας σκύλος φάει μερικά τέτοια νομίσματα μπορεί εύκολα να πάθει δηλητηρίαση από τον ψευδάργυρο καθώς είναι τελείως τοξικός για τον οργανισμό.

Τα συμπτώματα που εμφανίζει ο σκύλος αν έχει πάθει δηλητηρίαση από ψευδάργυρο είναι:
Ανορεξία, λήθαργος, ναυτία, εμμετός και διάρροια, άχρωμα ούλα και γλώσσα, πορτοκαλόχρωμα περιττώματα και σκούρα καφεκόκκινα ούρα.

Η τοξική δηλητηρίαση από ψευδάργυρο προκαλεί αναιμία και στο τελικό στάδιο, πολλαπλή οργανική ανεπάρκεια και θάνατο. 
Αμέσως μόλις διαπιστωθεί, το ζώο πρέπει να μεταφερθεί στον κτηνίατρο, να νοσηλευτεί και να του γίνει μετάγγιση αίματος.
Τον ίδιο σοβαρό κίνδυνο από τα κέρματα, διατρέχουν και τα παιδιά!

Παρακολουθείστε το βίντεο της σκυλίτσας Penny, που έφαγε νομίσματα και πήγε στο νοσοκομείο με τοξική δηλητηρίαση, ενημερωθείτε, και φροντίστε να κρατάτε φυλαγμένα όλα τα επικίνδυνα αντικείμενα από τους τετράποδους φίλους μας!

Many dogs have an affinity to metal or eating foreign objects, but pennies are especially dangerous. My dog (who's name is really Penny) ate 6 pennies and almost died because of the zinc it released into her body. She developed severe anemia, then required a 48 hour hospital stay and a blood transfusion. Small children are also at risk; coins are the most commonly ingested foreign object by children in the United States. Most people do not know about the signs and symptoms of zinc toxicity, which is incredibly dangerous since it is very possible to not know that your pet or child has consumed an object unless they develop symptoms. If left untreated, zinc toxicity can cause multiple organ failure.
I made this PSA to spread the word about the dangers of ingested pennies and zinc toxicity. It's only 2 minutes long. Please watch and share with the dog owners and parents in your lives. You could save a life.
- See more at: http://www.dogheirs.com/pennywednesday/posts/2983-the-dangers-of-ingested-pennies#sthash.ESHrkkxx.dpuf

Many dogs have an affinity to metal or eating foreign objects, but pennies are especially dangerous. My dog (who's name is really Penny) ate 6 pennies and almost died because of the zinc it released into her body. She developed severe anemia, then required a 48 hour hospital stay and a blood transfusion. Small children are also at risk; coins are the most commonly ingested foreign object by children in the United States. Most people do not know about the signs and symptoms of zinc toxicity, which is incredibly dangerous since it is very possible to not know that your pet or child has consumed an object unless they develop symptoms. If left untreated, zinc toxicity can cause multiple organ failure.
I made this PSA to spread the word about the dangers of ingested pennies and zinc toxicity. It's only 2 minutes long. Please watch and share with the dog owners and parents in your lives. You could save a life.
- See more at: http://www.dogheirs.com/pennywednesday/posts/2983-the-dangers-of-ingested-pennies#sthash.ESHrkkxx.dpuf

Many dogs have an affinity to metal or eating foreign objects, but pennies are especially dangerous. My dog (who's name is really Penny) ate 6 pennies and almost died because of the zinc it released into her body. She developed severe anemia, then required a 48 hour hospital stay and a blood transfusion. Small children are also at risk; coins are the most commonly ingested foreign object by children in the United States. Most people do not know about the signs and symptoms of zinc toxicity, which is incredibly dangerous since it is very possible to not know that your pet or child has consumed an object unless they develop symptoms. If left untreated, zinc toxicity can cause multiple organ failure.
I made this PSA to spread the word about the dangers of ingested pennies and zinc toxicity. It's only 2 minutes long. Please watch and share with the dog owners and parents in your lives. You could save a life.
- See more at: http://www.dogheirs.com/pennywednesday/posts/2983-the-dangers-of-ingested-pennies#sthash.ESHrkkxx.dpuf

Many dogs have an affinity to metal or eating foreign objects, but pennies are especially dangerous. My dog (who's name is really Penny) ate 6 pennies and almost died because of the zinc it released into her body. She developed severe anemia, then required a 48 hour hospital stay and a blood transfusion. Small children are also at risk; coins are the most commonly ingested foreign object by children in the United States. Most people do not know about the signs and symptoms of zinc toxicity, which is incredibly dangerous since it is very possible to not know that your pet or child has consumed an object unless they develop symptoms. If left untreated, zinc toxicity can cause multiple organ failure.
I made this PSA to spread the word about the dangers of ingested pennies and zinc toxicity. It's only 2 minutes long. Please watch and share with the dog owners and parents in your lives. You could save a life.
- See more at: http://www.dogheirs.com/pennywednesday/posts/2983-the-dangers-of-ingested-pennies#sthash.ESHrkkxx.dpuf

Κρατήστε μακριά τα Πασχαλινά αυγά από τον σκύλο σας!

Τα πιο πρόσφατα περιστατικά που χρειάστηκαν περίθαλψη στο Περιφαρειακό Ιατρείο Άρρωστων Ζώων (PDSA) στην Αγγλία, ήταν η Poppy και η Molly, που έφαγαν από μια σακούλα με σοκολατένια κέρματα, και ένα σοκολατένιο πασχαλινό αυγό, αντίστοιχα. Το PDSA παρακαλεί όλους τους ιδιοκτήτες σκύλων να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί, και να λάβουν σοβαρά υπόψη τους, τον κίνδυνο της σοκολάτας για τους σκύλους.

Πιο συγκεκριμένα μόνο τον τελευταίο χρόνο, οι γιατροί και οι νοσοκόμες του PDSA αντιμετώπισαν πάνω από 400 περιστατικά σκύλων που είχαν καταναλώσει σοκολάτα. Πολλά σκυλιά χρειάστηκαν επείγουσα θεραπεία, καθώς η θεοβρωμίνη που υπάρχει μέσα στην σοκολάτα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και δηλητηριώδης για τα ζώα. Επίσης η μεγάλη περιεκτικότητα σε ζάχαρη που έχουν οι σοκολάτες που καταναλώνουμε, κάνει πολύ κακό και στην σιλουέτα αλλά και τα δόντια των τετράποδων φίλων μας.

Γι'αυτό λοιπόν θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί, όχι μόνο με τα πασχαλινά αυγά και τις σοκολατένιες λιχουδιές, αλλά και με τις σταφίδες, τα φυστίκια και τους κόκκους καφέ, που και αυτά περιέχουν εξίσου τοξικές και επικίνδυνες ουσίες για τον οργανισμό των σκύλων. Θα πρέπει να φροντίζουμε λοιπόν όλα αυτά τα φαγώσιμα να είναι κρυμμένα και σε μέρη όπου τα σκυλάκια μας δεν μπορούν να φτάσουν και να καταναλώσουν.

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για την ωτίτιδα στους σκύλους.

Η ωτίτιδα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που εμφανίζεται πιο συχνά στους σκύλους παρά στις γάτες. Πρόκειται για την φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου, και βρίσκεται σε έξαρση όταν υπάρχει υγρασία και ζέστη.

Υπάρχουν κάποιες ράτσες σκύλων που είναι πιο επιρρεπείς στην ωτίτιδα, όπως:
- όσα έχουν ακανόνιστο σχήμα αυτιού, όπως τα Σαρ Πέι, τα Τσόου Τσόου και τα αγγλικά Μπουλντόγκ
- όσα έχουν τρίχες μέσα στ' αυτιά, όπως τα Τερριέ και τα Πούντλς
- όσα έχουν μακριά αυτιά, όπως τα Κόκερ Σπάνιελ
- όσα ζουν συνεχώς στην ύπαιθρο και είναι εκτεθειμένα στην υγρασία, το νερό, τα ξένα σώματα που μπορεί να μπουν στ' αυτιά, όπως τα κυνηγόσκυλα

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ της ωτίτιδας:
- υπάρχει έντονη δυσοσμία του αυτιού
- το σκυλί ξύνει έντονα το αυτί και το κεφάλι του
- υπάρχει παχύρρευστο έκκριμα μέσα στ' αυτιά
- υπάρχει κοκκίνισμα, ερεθισμός και πρήξιμο στο εσωτερικό του αυτιού
- το σκυλί τινάζει ή γέρνει συνεχώς το κεφάλι του προς μια μεριά
- το σκυλί παρουσιάζει βαρηκοία
- το σκυλί παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά, απομονώνεται, δείχνει πως πονάει, κλαίει ή γίνεται υπερευαίσθητο 

Οι ΑΙΤΙΕΣ που προκαλούν την ωτίτιδα:
Διάφορες αιτίες μπορούν να προκαλέσουν ωτίτιδα.
- Αλλεργία
- Μικροοργανισμοί, παράσιτα και μύκητες
- Ξένα σώματα μέσα στο αυτί, όπως φυλλαράκια, χώμα, άγανα κλπ.
- Κάποιος τραυματισμός
- Κάποια ορμονική διαταραχή όπως ο υποθυρεοδεισμός
- Κληρονομικότητα
- Επίμονος και λανθασμένος τρόπος καθαρισμού του αυτιού

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ της ωτίτιδας:
Η θεραπεία της ωτίτιδας ποικίλει ανάλογα με το τι την προκαλεί. Ο κτηνιάτρος είναι υπεύθυνος να εξετάσει πλήρως τον σκύλο και να αποφασίσει αν θα χρειαστεί καλλιέργεια ωτικού υλικού, ακτινογραφία, αντιβίωση, σταγόνες κλπ.
Γενικά η θεραπεία μπορεί να γίνει με αντιβίωση, χάπια, αλοιφές, σταγόνες ή σιρόπια. Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται ανάλογα με το πρόβλημα, είναι αντιφλεγμονώδη, αντιμυκιτικά, παρασιτοκτόνα, αντισηπτικά ή αντιβιοτικά.

Ποιά είναι η σωστή ΠΡΟΛΗΨΗ ώστε να διατηρούμε τα αυτιά του σκύλου μας υγιή:
 Πρέπει να ελέγχουμε συχνά τα αυτιά του σκύλου μας, μια φορά την βδομάδα ή στις 10 μέρες, και να τα καθαρίζουμε σωστά. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χρηριμοποιούμε μπατονέτες ή ξυλάκια για τον καθαρισμό των αυτιών.
Είναι προτιμότερο αρχικά να μας δείξει ο κτηνίατρος τον σωστό τρόπο καθαρισμού, ώστε να μπορούμε να το εφαρμόζουμε και εμείς στο σπίτι. 
Συνήθως χρησιμοποιούμε κάποιο ειδικό καθαριστικό υγρό, ή εκχύλισμα από φυσικά βότανα. Ρίχνουμε μια μικρή ποσότητα μέσα στο αυτί του σκύλου μας και κρατώντας τον να μην τιναχτεί, του κάνουμε ένα ελαφρύ μασάζ στον κρόταφο για 20 με 30 δευτερόλεπτα και βοηθάμε να μαλακώσει το έκκριμα που υπάρχει στην βάση του αυτιού. Αμέσως μετά τον αφήνουμε να τιναχτεί και με αυτόν τον τρόπο θα απομακρυνθούν εύκολα τα υπολλείματα εκκρίματος και ρύπων που υπάρχουν στο βάθος του αυτιού. Στην συνέχεια παίρνουμε ένα κομμάτι βαμβάκι, το ποτίζουμε με το ειδικό καθαριστικό υγρό και καθαρίζουμε σχολαστικά όλες τις πτυχές του αυτιού που έχουν ρύπους και εκκρίματα. 
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί στον τρόπο που καθαρίζουμε τα αυτιά, και να χρησιμοποιούμε πάντα σκευάσματα ελεγμένα από τον κτηνίατρό μας. Σε περίπτωση που καθαρίζουμε με λάθος τρόπο, ή με λάθος προιόντα, μπορούμε να προκαλέσουμε χρόνια ωτίτιδα στον σκύλο μας, ή και να κολλήσουμε και εμείς οι ίδιοι κάποιον μικροοργανισμό από το μολυσμένο αυτί.
Επίσης καλό είναι, κατά την διάρκεια του μπάνιου να τοποθετούμε ένα στεγνό χαρτί ή βαμβάκι μέσα στο αυτί του σκύλου, ώστε να μην έρχεται σε άμεση επαφή με το νερό, και τα ζώα που παθαίνουν συχνά ωτίτιδα είναι προτιμότερο να μην κολυμπούν στην θάλασσα.

KONG - ένα έξυπνο παιχνίδι για σκύλους!

Το Kong πρωτοεμφανίστηκε την δεκαετία του '70 στην Αμερική. Το δημιούργησε ο Joe Markham, όταν παρατήρησε πως ο σκύλος του, ένα Γερμανικό Ποιμενικό, προσπαθούσε να μασήσει πέτρες και έβλαπτε τα δόντια του. Αντίθετα παρατήρησε πως το ευχαριστούσε πολύ να μασουλάει για ώρες ένα σκληρό ελαστικό όπως είναι οι ρόδες των οχημάτων. Για αρκετά χρόνια πειραματιζόταν σχετικά με το μέγεθος και την σκληρότητα, μέχρι να καταλήξει να φτιάξει το τελικό Kong.

Το κλασικό Kong έχει το σχήμα χιονάνθρωπου, καθώς φαίνεται σαν να είναι 3 μπάλες η μια πάνω στην άλλη, ελαφρώς ζουληγμένες. Είναι φτιαγμένο από καουτσούκ, και το εσωτρικό του είναι κενό. Ο σκύλος μπορεί να παίξει με αυτό και να το μασουλάει είτε σκέτο, είτε μπορούμε να το γεμίσουμε με διάφορες λιχουδιές από την τρύπα που έχει μπροστά. Στην διαδικασία του μασουλήματος ο σκύλος ανακαλύπτει και τρώει σιγά σιγά τις λιχουδιές που έχει μέσα.

Μέσα στο Kong μπορούμε να βάλουμε διάφορα πράγματα: σκέτη ξηρά τροφή, σκέτο γιαουρτάκι ή τυρί cottage με λίγο μέλι, κυβάκια από κοτόπουλο, αλλαντικό ή κρέας σκέτα ή ανακατεμένα με γιαουρτάκι ή κρέμα τυρί κλπ.
Η λιχουδιά που κρύβει το Kong, μπορεί να απασχολήσει έναν σκύλο για αρκετή ώρα, καθώς εκτός από την ευχαρίστηση του μασουλήματος, γεύεται και κάτι που έχει νόστιμη γεύση. Με αυτόν τον τρόπο ένας αρκετά ενεργητικός σκύλος μπορεί να απασχοληθεί για αρκετή ώρα ήρεμα και να αποβάλλει το στρες του.

Τα Kong βγαίνουν σε διάφορα χρώματα που υποδεικνύουν και διαφορετικές ποιότητες:
Το κόκκινο είναι το κλασσικό kong που κάνει για όλους τους σκύλους και έχει μια μέτρια σκληρότητα.
Το ροζ και το γαλάζιο είναι ιδανικό για τα κουτάβια.
Το μαύρο είναι αρκετά πιο σκληρό και απευθύνεται στα "σκληρά σαγόνια"!
Και τέλος το μωβ είναι αρκετά πιο ήπιο και είναι καλύτερο για τους ηλικιωμένους σκύλους.

Στο εμπόριο υπάρχουν και αρκετές απομιμήσεις Kong που βγαίνουν σε πολύ περισσότερα χρώματα και σχέδια, η ποιότητά τους όμως δεν έχει καμμία σχέση με τα αυθεντικά.
Οπως και να έχει πάντως, το Kong θεωρείται εδώ και δεκαετίες ένα από τα πιο δημοφιλή μασουλητικά παιχνίδια για σκύλους!

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση φόλας!

1. ΤΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ :
Εντομοκτόνα, Βαρφαρίνη (ποντικοφάρμακο) και τριμμένα γυαλιά αναμεμειγμένα με γευστικότατο φαγητό κονσέρβα, λουκάνικα, ωμό κρέας. Τα τριμμένα γυαλιά συνήθως δίνονται μέσα σε κιμά. Τα δηλητήρια αυτά προκαλούν αφάνταστο πόνο στα ζώα. 

Για τα 2 πρώτα υπάρχουν αντίδοτα. Για τα τριμμένα γυαλιά όχι. Η στρυχνίνη δε περιλαμβάνεται διότι δε πωλείται (νόμιμα…) στην Ελλάδα.

 

2. ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΩΣ ΕΝΑ ΖΩΟ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙ:

Αν έχει φάει εντομοκτόνα σε υγρό ή σκόνη, τα συμπτώματα είναι: Σιελόρροια, έντονη δακρύρροια, σμίκρυνση της κόρης του οφθαλμού, μυϊκά τινάγματα, ασθματική αναπνοή, τρέμουλο, σπασμοί, κώμα.
Θεραπεία: Πηγαίνετε το ζώο σε κτηνίατρο το γρηγορότερο. Εν τούτοις για να δώσετε την δυνατότητα στο ζώο να επιβιώσει θα πρέπει να μάθετε να δίνετε τις πρώτες βοήθειες:
1. Προκαλέστε εμετό: Δώστε αλάτι ή σόδα φαγητού διαλυμένο σε χλιαρό νερό (30 –60cc διαλύματος). Μετά τον εμετό, ταμπλέτες ενεργού άνθρακα καθυστερούν την απορρόφηση του δηλητηρίου.
Προειδοποίηση: Εάν το ζώο δείχνει σημάδια νευρικότητας όπως τρέμουλο, ζάλη, κατάρρευση, μην προσπαθήσετε να δώσετε εμετικό, μπορεί να προκληθεί πνευμονία εξ εισροφήσεως. Συνεχίστε με το επόμενο στάδιο.
2. Κάνετε ένεση ατροπίνης (1 φιαλίδιο σε γάτα ή μικρόσωμο ζώο, 2 ή 3 φιαλίδια σε μεγαλόσωμο ζώο). Η ενδοφλέβια χορήγηση έχει τη γρηγορότερη απορρόφηση, η ενδομυϊκή απορροφάται πιο αργά και η υποδόρια ακόμα αργότερα.

Αν έχει φάει ποντικοφάρμακο, τα συμπτώματα είναι: Μερικές φορές δεν υπάρχουν συμπτώματα για 2 - 3 μέρες. Κατόπιν εμφανίζονται στο σώμα ή τα ούλα κηλίδες κόκκινες, μοβ ή σκούρες μπλε, σημάδι εσωτερικής αιμορραγίας. Τα ούλα θα είναι πολύ αναιμικά. Η βαρφαρίνη καταστρέφει τον μηχανισμό πήξεως του αίματος και έτσι το ζώο μπορεί να αιμορραγεί από την μύτη, το στόμα, το πέος, τον πρωκτό, όπως και εσωτερικά.
Θεραπεία: Κονάκιον (Βιταμίνη K) για να βοηθηθεί η πήξη του αίματος σε ενέσιμο διάλυμα, δόσης 5-20mg. ανάλογα το μέγεθος και βάρος του ζώου.

Αν έχει φάει τριμμένα γυαλιά: Η πιο θανατηφόρα μέθοδος, χωρίς αντίδοτο. Όμως το ζώο πρέπει να μεταφερθεί σε κτηνίατρο το γρηγορότερο για να γίνει προσπάθεια διάσωσης.

Σημαντικό: Όταν ένα ζώο έχει δηλητηριαστεί από εντομοκτόνα ή τριμμένα γυαλιά είναι πολύ ευαίσθητο στο φως και τον θόρυβο, προστατέψτε το. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για το ποντικοφάρμακο. Επειδή όμως συνήθως δεν γνωρίζουμε για τι δηλητήριο πρόκειται το καλύτερο είναι, κατά την μεταφορά σε κτηνίατρο, να έχετε το ζώο, σκεπασμένο ήσυχο και άνετο.

3. ΕΑΝ ΤΟ ΖΩΟ ΕΧΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ:
- Νόμος 1197/1981: «…όποιος σκοτώνει, κακοποιεί ή απειλεί ζώα που προστατεύονται από την ισχύουσα νομοθεσία ή τα εγκαταλείπει τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 8 του Ποινικού Κώδικα».
- Νόμος 3617/1992: «Κανείς δεν μπορεί να υποβάλλει οποιοδήποτε ζώο, σε αναίτιο πόνο, αγωνία ή στρες. Κανείς δεν επιτρέπεται να εγκαταλείπει το κατοικίδιο του». 
- Νόμος 4039/2012: Σύμφωνα με το νέο νόμο 4039/12 αρ. 20 παρ. 2, η θανάτωση/κακοποίηση ζώου τιμωρείται ποινικά με φυλάκιση 1 έως 5 χρ. και με χρηματική ποινή από 5.000 έως 15.000 χιλ. ευρώ. Οι παραβάτες των διατάξεων των παραγράφων α΄και β΄ του άρθρου 16 τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ.
Παράλληλα επιβάλλεται και διοικητικό πρόστιμο ύψους 30.000 ευρώ, για κάθε ζώο και κάθε περιστατικό.  
Η εφαρμογή αυτού του νόμου έχει ανατεθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών (Δήμοι, Κοινότητες) και στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως (Αστυνομία). Μπορείτε λοιπόν να αναφέρετε το περιστατικό στον Δήμο και στην Αστυνομία της περιοχής. Δεν είστε υποχρεωμένοι να ξέρετε ποιος δηλητηρίασε τα ζώα. Κάνετε μήνυση κατ’ αγνώστων. Τοξικολογική εξέταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αποδεικτικό στοιχείο. Να επιμένετε επίσης να καταγραφή το γεγονός στο βιβλίο συμβάντων.

Επίσης θα πρέπει να αναφέρετε το γεγονός στον κτηνίατρο και ζωοφιλικό σύλλογο της περιοχής και εάν μπορείτε, να έχετε φωτογραφίες του περιστατικού.

Εάν ξέρετε ποιος δηλητηρίασε τα ζώα μπορείτε να κινηθείτε δικαστικά. 

Οι αποδείξεις που χρειάζεστε είναι: 
1) ένας μάρτυρας, 
2) όνομα και διεύθυνση του ατόμου που δηλητηρίασε τα ζώα, 
3) Τοξικολογική εξέταση – αναφορά του αιτίου του θανάτου, από το Τοξικολογικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών. 
Εάν ζείτε εκτός Αθηνών ρωτείστε την Αστυνομία για το κοντινότερο νόμιμο Τοξικολογικό Εργαστήριο. Εάν έχουν χρησιμοποιηθεί τριμμένα γυαλιά, δείγμα από το στομάχι του ζώου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τοξικολογική εξέταση.

4. ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ 
- Στειρώστε τα αδέσποτα της γειτονιάς σας, ώστε να μην γεννηθούν νέα θύματα.
- Μην αφήνετε κουταβάκια στον δρόμο. Δεν θα επιβιώσουν. Προσπαθήστε να βρείτε σπίτια γι’ αυτά.
- Στειρώστε το δικό σας ζώο για να αποτρέψετε την γέννηση ανεπιθύμητων σε σας ζώων. Πολλά εγκαταλελειμμένα ζώα προέρχονται από σπίτια. Ποιος τα εγκαταλείπει; Όχι βέβαια η μητέρα τους!
- Προστατέψετε το δικό σας ζώο. Πολλά ζώα δηλητηριάστηκαν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι ή σε μια βόλτα.
- Μην εγκαταλείπετε το κατοικίδιο σας. Ο νόμος το απαγορεύει και δεν θα επιβιώσει στον δρόμο. Πιθανότατα θα πεθάνει δηλητηριασμένο.
 
5. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΦΟΛΕΣ:
Βρείτε κάποιον μάρτυρα. 
Μαζέψτε το δηλητήριο και στείλτε το για τοξικολογική ανάλυση. 
Αναφέρετε το περιστατικό στην Αστυνομία μέσα σε 24 ώρες, εάν μπορείτε, δώστε το όνομα και την διεύθυνση του ατόμου που είδατε. Αυτή η περίπτωση μπορεί να εκδικασθεί με Αυτόφωρη διαδικασία μέσα σε 48 ώρες (Αυτόφωρο).

6. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ:
Να έχετε πάντα μαζί σας στην βόλτα με τον σκύλο σας, ένα τσαντάκι πρώτων βοηθειών, που θα περιέχει, εμφιαλωμένο νερό, αλάτι, ατροπίνη και σύριγγες. Ενημερωθείτε εκ των προτέρων από τον κτηνίατρό σας, πως μπορείτε σε έκτακτη ανάγκη να κάνετε σωστά και γρήγορα μια ένεση ατροπίνης στο ζώο σας, ώστε να του αυξήσετε τις πιθανότητες να ζήσει μέχρι να το μεταφέρετε στον κτηνίατρο. Αυτό μπορεί να του σώσει την ζωή.

Διδάξτε στα παιδιά σας ότι η δηλητηρίαση είναι τρομερό έγκλημα !

Ας προσπαθήσουμε όλοι να αποτρέψουμε τους ανθρώπους να δολοφονούν να τα ζώα !

πηγή: strayhelp.gr

Τα καθαρόαιμα σκυλιά έχουν περισσότερα γενετικά προβλήματα υγείας από τα ημίαιμα.

Και υπάρχει απόλυτα λογική εξήγηση γι'αυτό αν κάτσουμε και το καλοσκεφτούμε!

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Από τότε που ο σκύλος διαχωρίστηκε από τον λύκο, δημιουργήθηκαν σε όλες τις περιοχές της γης κάποιες διαφορετικές φυλές σκύλων, με τα δικά τους χαρακτηριστικά η κάθε μια. 

Αυτές συνέχισαν να υπάρχουν και να εξελίσσονται μέχρι την σύγχρονη εποχή, και πριν από 2 αιώνες περίπου ο άνθρωπος άρχισε συστηματικά να δημιουργεί από μόνος του καινούργιες φυλές σκύλων, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που εκείνος επιθυμούσε, ζευγαρώνοντας επίτηδες συγκεκριμένες διαφορετικές ράτσες, ώστε τελικά να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αρχικά ο άνθρωπος το έκανε αυτό από ανάγκη, ώστε να δημιουργήσει σκύλους που να τον βοηθούν πιο αποτελεσματικά σε διάφορες εργασίες που τους είχε ανάγκη. Στην συνέχεια αυτό έγινε μόδα, και όταν τα πλακομούτσουνα ή ζαρωμένα σκυλιά θεωρήθηκαν πολύ χαριτωμένα και είχαν μεγάλη ζήτηση, οι επιστήμονες και οι εκτροφείς άρχισαν να κάνουν διάφορους συνδυασμούς, ώστε να δημιουργήσουν δημοφιλή στην εμφάνιση σκυλιά.

Οταν όμως δημιουργηθεί μια καινούργια φυλή, που δεν υπάρχει κανονικά στην φύση, αλλά είναι κατασκεύασμα του ανθρώπου μέσα σε ένα εργαστήριο, πως θα αναπαραχθεί και θα δημιουργηθούν πολλά πανομοιότυπα κουτάβια, και θα χαρακτηριστούν ως μια καινούργια καθαρόαιμη φυλή με τα δικά της συγκεκριμένα χαρακτηριστικά? Μα φυσικά ζευγαρώνοντας συνεχώς τα πρώτα ζώα της καινούργιας φυλής, με τα παιδιά τους. Αυτη η συνεχής αιμομιξία μέχρι να εδραιωθούν τα χαρακτηριστικά της φυλής, δημιουργεί δυστυχώς και αρκετά γενετικά προβλήματα.

Ετσι η κάθε μοντέρνα καθαρόαιμη φυλή πλέον έχει και τα δικά της γενετικά προβλήματα, και την δική της προδιάθεση για διαφορετικές παθήσεις.
Για παράδειγμα, κάποιες φυλές έχουν προδιάθεση για δυσπλασία του ισχίου, άλλες για οφθαλμολογικά, καρδιολογικά ή ορμονολογικά προβλήματα, άλλες για καρκίνο, και άλλες για δερματικά προβλήματα και αλλεργίες.
Σε αντίθεση, τα ημίαιμα σκυλιά (αυτά δηλαδή που δεν είναι καθαρόαιμα αλλά προέρχονται από τη πρόσμιξη δύο ή και περισσότερων φυλών), είναι κατά κανόνα πολύ πιο υγιή και χωρίς ιδιαίτερα γενετικά προβλήματα, καθώς τα γονίδιά τους είναι συνδυασμός γονιδίων πολλών φυλών ταυτόχρονα, και τα όποια γενετικά προβλήματα μπορεί να έχει κάποια φυλή, χάνονται με την πρόσμιξη.

Καλό θα είναι λοιπόν, όσοι έχετε μια εμμονή με τα καθαρόαιμα "ρατσάτα" σκυλιά, να μην παρασύρεστε μόνο από μια χαριτωμένη φωτογραφία ή μια όμορφη εμφάνιση.
Θα πρέπει να γνωρίζετε εκ των προτέρων, πως άπαξ και αποφασίσετε να αποκτήσετε ένα καθαρόαιμο σκύλο, θα πρέπει πρώτα να εξετάσετε καλά ορισμένες παραμέτρους:
- θα πρέπει να μελετήσετε καλά όλα τα χαρακτηριστικά, τον χαρακτήρα, και το ταμπεραμέντο της συγκεκριμένης ράτσας, ώστε να είστε σίγουροι πως ταιριάζει με τον τρόπο ζωής και την δική σας ιδιοσυγκρασία. 
- θα πρέπει να μάθετε σε ποιές ασθένειες έχει γενετική προδιάθεση η συγκεκριμένη φυλή, και να είστε αποφασισμένοι πως αν ενδεχόμενα παρουσιαστεί κάποια τέτοια νόσος, θα πρέπει να ξοδέψετε αρκετά χρήματα στον κτηνίατρο για στην θεραπεία του σκύλου σας.
- τέλος, θα πρέπει να απευθυνθείτε για την απόκτηση ενός καθαρόαιμου κουταβιού, όχι σε κάποιο pet shop ή φίλο ή γείτονα που μπορεί τυχαία να ζευγάρωσε το "καθαρόαιμο" σκυλί του και να μοιράζει κουτάβια, 
αλλά μόνο σε κάποιον καταξιωμένο και νόμιμο εκτροφέα, ο οποίος οφείλει να κάνει προληπτικές προγενετικές εξετάσεις σε κάθε σκύλο που θέλει να ζευγαρώσει, και μόνο όταν σιγουρευτεί πως και οι δύο γεννήτορες είναι απόλυτα υγιείς και δεν κουβαλούν γενετικά προβλήματα, τότε επιτρέπει το ζευγάρωμα και την αναπαραγωγή.

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για την ερλιχίωση.

Η ερλιχίωση είναι μια σοβαρή και ύπουλη ασθένεια των σκύλων, που προκαλείται από τσίμπημα μολυσμένου τσιμπουριού. Οφείλεται στον μικρoργανισμό  ehrlichia, που πολλαπλασιάζεται στα κύτταρα του αίματος και σταδιακά τα καταστρέφει. Δεν είναι όλα τα τσιμπούρια μολυσμένα, αρκεί όμως ένα μολυσμένο τσιμπούρι για να νοσήσει το ζώο.
Ο άνθρωπος ή άλλα ζώα δεν μπορούν να μολυνθούν από ερλίχια.
Η ερλιχίωση συναντάται συχνά στην Ελλάδα ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, και τα τελευταία χρόνια κοντεύει να πάρει τις διαστάσεις επιδημείας.

Από την στιγμή του τσιμπίματος, ο χρόνος επώασης είναι 10 με 14 μέρες.

Η νόσος έχει τρία στάδια: το οξύ, το υποκλινικό και το χρόνιο.

Οξύ στάδιο: Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου εμφανίζονται συνήθως 2-4 εβδομάδες μετά την μόλυνση και είναι ήπια όπως αδιαθεσία, ανορεξία και  ατονία. Διαρκούν λίγες ημέρες και μπορεί να μην γίνουν αντιληπτά.

Υποκλινικό στάδιο: Ο σκύλος μετά από αυτό το στάδιο δείχνει υγιής. Δυστυχώς όμως, η νόσος σιωπηρά καταστρέφει τα κύτταρα του αίματος, προκαλώντας διαταραχές στα αιμοπετάλια, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η πήξη του αίματος. Τα συμπτώματα στο στάδιο αυτό είναι η αιματοχεσία, η αιματουρία, οι εκχυμώσεις, οι ουλοραγίες και η επίσταξη αίματος από τη μύτη.

Ακολουθεί το στάδιο της χρόνιας βαριάς ερλιχίωσης: Ο μικροργανισμός προκαλεί βλάβες στους οφθαλμούς όπως ιριδοκυκλίτιδα, βλάβες στις αρθρώσεις όπως αρθρίτιδα, βλάβες στα νεφρά και στα άλλα ζωτικά όργανα και τέλος εισβάλλει στο νωτιαίο μυελό και καταστρέφει τις πρόδρομες μορφές των κυττάρων, προκαλώντας μη αναστρέψιμες βλάβες στα ερυθρά και  στα λευκά αιμοσφαίρια.

 

Ιδιαίτερα ευάλωτα απέναντι στη νόσο είναι τα Γερμανικά Ποιμενικά, τα Ντόμπερμαν,  τα Κόλεϊ, τα νεαρά ζώα καθώς και αυτά που ήδη νοσούν από άλλη ασθένεια όπως το καλαζάρ.
Επειδή όπως είπαμε, στα πρώτα στάδια της ασθένειας δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια που να ανησυχήσουν τον ιδιοκτήτη, η πρόληψη και η έγκαιρη θεραπεία είναι τα βασικά πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε ιδιοκτήτης, ώστε να κρατά τον σκύλο του υγιή.

Αφού δυστυχώς δεν υπάρχει εμβόλιο για την ερλιχίωση,  η πιο αποτελεσματική πρόληψη είναι η συνεχής προστασία του ζώου μας με ειδικά αντιπαρασιτικά λουράκια, σπρέι και αμπούλες, καθ'όλη την διάρκεια του χρόνου.

Τέλος, αφού όπως είπαμε, η ερλιχίωση στα πρώτα στάδια δεν έχει εμφανή συμπτώματα, για να είμαστε σίγουροι πως το ζώο μας δεν νοσεί, ή ακόμα και αν νοσεί να το πετύχουμε σε πολύ πρώιμο στάδιο, όπου η θεραπεία θα είναι πολύ πιο σύντομη και αποτελεσματική, ωφείλουμε τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο, στα μέσα του φθινοπώρου, όταν ο καιρός δροσίζει, να κάνουμε προληπτικές αιματολογικές εξετάσεις στον σκύλο μας.
Τις αιματολογικές αυτές εξετάσεις θα πρέπει να τις συμπεριλάβουμε στην ετήσια "ρουτίνα" του ζώου μας, ακόμα και αν αυτός δείχνει απόλυτα υγιής. Μόνο αυτές θα μας δείξουν έγκαιρα αν το ζώο μας έχει μολυνθεί από ερλιχίωση, και θα μπορέσουμε να το θεραπεύσουμε 100% με ανάλογη αντιβίωση και θεραπεία, πριν προλάβει η νόσος να δουλέψει υπόγεια με καταστροφικές συνέπειες για την υγεία του αγαπημένου μας τετράποδου.

Τι πραγματικά υπάρχει μέσα στις ξηρές τροφές?

"Φρέσκα κοτόπουλα, κομμάτια ζουμερού βοδινού, φρέσκα δημητριακά, και όλα τα θρεπτικά συστατικά που θα χρειαστεί ποτέ ένας σκύλος ή μια γάτα στην διατροφή τους".
Αυτά συνήθως απεικονίζονται στις συσκευασίες των ξηρών τροφών των κατοικίδιών μας, και αυτά αναφέρονται με έμφαση σε όλες τις αντίστοιχες διαφημίσεις.

Η συγκεκριμένη έρευνα διερευνά την διαφορά μεταξύ του τι εντύπωση έχουν οι καταναλωτές πως αγοράζουν, και τι πραγματικά παίρνουν. Επικεντρώνεται στις πιο συνηθισμένες και κοινές μάρκες ζωοτροφών που βρίσκονται στα μεγάλα σούπερ μάρκετς και καταστήματα, χωρίς όμως αυτό να αποκλύει πως και οι άλλες, οι πιο εξειδικευμένες premium μάρκες δεν έχουν υποπέσει ποτέ σε αντίστοιχα παραπτώματα.

Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι καταναλωτές, είναι πως η βιομηχανία ζωοτροφών, είναι μια προέκταση και η κατάληξη των περισσευμάτων της ανθρώπινης βιομηχανίας τροφίμων. Ολα τα υποπροιόντα και τα σκουπίδια των σφαγείων, όλοι οι σπόροι που θεωρούνται ακατάλληλοι για κατανάλωση από τον άνθρωπο, και άλλα παρόμοια υπολλείματα, μετατρέπονται από σκουπίδια σε κέρδος για τις εταιρείες ζωοτροφών. Στα υπολλείματα αυτά περιλαμβάνονται τα έντερα, οι μαστοί, οι οπλές, τα κεφάλια, και ενδεχομένως ολόκληρα άρρωστα και πεθαμένα ζώα ή καρκινικά μέρη των ζώων.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως μεγάλες εταιρείες τροφίμων, όπως η Nestle, η Del Monte, η  Master Foods, αλλά και άλλες που δεν έχουν σχέση με την διατροφή, όπως η Procter and Gamble ή η Colgate-Palmolive, έχουν δημιουργήσει εδώ και χρόνια αντίστοιχες εταιρείες ζωοτροφών, όπως η Purina, η Hills, η Sheba, η Pedigree, η Royal Canin και πολλές άλλες. Σε αυτές έχουν βρει ένα πρόσφορο έδαφος να αξιοποιήσουν τα απομεινάρια και τα σκουπίδια που απομένουν από τις βιομηχανίες ανθρώπινης διατροφής.

Βασικά χαρακτηριστικά της ετικέτας και των αναγραφόμενων συστατικών.
Ο όρος "γεύμα" μπορεί να δωθεί σε ένα προιόν, όταν τουλάχιστον το 25% του βάρους του αποτελείται από το κύριο συστατικό της τροφής π.χ. κοτόπουλο. Οποιοδήποτε άλλο συμπληρωματικό συστατικό μπορεί να αναγράφεται στην ταμπέλα, αρκεί να αποτελεί τουλάχιστον το 3% του βάρους της τροφής. Για παράδειγμα, το γεύμα "κοτόπουλο με ρύζι" που αναγράφεται σε μια ταμπέλα, στην ουσία μας περιγράφει πως η κροκέτα περιέχει 25% κοτόπουλο και 3% ρύζι.
Τέλος, ο όρος "γεύση" μπορεί να χρησιμοποιηθεί άνετα, αρκεί το προιόν να προσδίδει κάποιο έντονο χαρακτηριστικό στο τελικό αποτέλεσμα. Δηλαδή όταν κάτι αναγράφεται "με γεύση βοδινού", μπορεί να σημαίνει πως έχουν χρησιμοποιηθεί ελάχιστα κομμάτια ή εντόσθια βοδινού για να δώσουν άρωμα και γεύση, ή ακόμα χειρότερα να μην έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου βοδινό, αλλά μόνο τεχνητές γεύσεις.

Πως φτιάχνονται οι ξηρές τροφές.
Αρχικά, όλα τα υλικά αναμιγνύονται σε μεγάλους κάδους και πολτοποιούνται.
Στην συνέχεια η ζύμη περνά μέσα από ατμό και υψηλή πίεση, και μπαίνει μέσα στα καλούπια που της δίνουν το τελικό σχήμα. Τέλος, όταν εξέρχονται απο τον εξωθητή, πολύ γρήγορα μαχαίρια την κόβουν σε μικροσκοπικά κομμάτια. Μετά οι κροκέτες αφήνονται να ξεραθούν και στο τέλος ψεκάζονται με λίπος ή άλλα καρικεύματα ώστε να γίνουν πιο εύγευστες.

Αν και η διαδικασία του μαγειρέματος στον ατμό σκοτώνει τα βακτηρίδια που υπάρχουν στα συστατικά, το τελικό προιόν μπορεί να αποκτήσει άλλα καινούργια βακτήρια κατά την διάρκεια της ξήρανσης, της επικάλυψης και της συσκευασίας. Μερικοί ειδικοί προειδοποιούν πως αν η ξηρή τροφή μουλιάσει σε νερό, γάλα ή οποιοδήποτε άλλο υγρό, μπορεί να επιτρέψει στα βακτηρίδια να βγουν στην επιφάνεια, να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν ασθένειες στο ζώο μας.

Πως φτιάχνονται οι κονσέρβες.
Ολα τα συστατικά που μπαίνουν στις κροκέτες της κονσέρβας βρίσκονται σε πιο "φρέσκια" μορφή, και υπάρχουν και ατόφια κομμάτια κρέατος μέσα σε αυτά. Αναμειγνύονται όλα αυτά μαζί με άλλα πρόσθετα, κομματιάζονται, μαγειρεύονται και στο τέλος μπαίνουν σε αποστειρωμένες κονσέρβες. 
Οι τροφές στην κονσέρβα έχουν αρκετά διαφορετικό περιεχόμενο από τις ξηρές τροφές. Μπορεί να περιέχουν και αυτές κάποιο ποσοστό υποπροιόντων κρεάτων κλπ, παρόλα αυτά, όλα τα συστατικά βρίσκονται ακόμα σε πιο "φρέσκια" μορφή και δεν υπόκεινται σε τόσο μεγάλη επεξεργασία όσο στις ξηρές τροφές.
Συμπερασματικά, οι κονσέρβες έχουν στην πραγματικότητα αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό πρωτείνης στο γεύμα, από ότι μια ξηρά τροφή.

Κίνδυνοι που βρίσκονται μέσα στις ζωοτροφές.
Βακτήρια: Τα σφαγμένα ζώα, καθώς και εκείνα που έχουν πεθάνει επειδή έχουν νοσήσει, είναι η βασική πηγή του κρέατος και των υποπροιόντων που γίνονται ζωοτροφές. Ενα ζώο που πέθανε σε μια φάρμα θα καταλήξει στην μονάδα επεξεργασίας, μέρες μετά τον θάνατό του. Συνεπώς το κρέας του είναι συχνά μολυσμένο με βακτήρια όπως η σαλμονέλα. Τέτοια επικίνδυνα βακτήρια φαίνεται πως μολύνουν πάνω από το 50% των έτοιμων γευμάτων. Η διαδικασία του μαγειρέματος συνήθως σκοτώνει τα βακτήρια, όμως δεν εξαλείφει τις τοξίνες που δημιουργούνται και μπορεί να κάνουν κακό στο ζώο μας.
Επίσης, επειδή κάποια ζώα πριν πεθάνουν είναι άρρωστα, τους έχουν χορηγηθεί φάρμακα και ουσίες που υπάρχουν και μετά τον θάνατό τους μέσα στο κρέας τους, και περνάνε και στο τελικό προιόν της ζωοτροφής.
Μυκοτοξίνες: Οι τοξίνες από μύκητες βρίσκονται στην μούχλα. Οι σύγχρονες γεωργικές πρακτικές, οι καιρικές συνθήκες και η διαδικασία αποξήρανσης της τροφής, δημιουργούν μούχλα. Πιο ευαίσθητα στην μούχλα είναι τα σιτηρά που συνήθως περιέχονται στις ζωοτροφές.
Χημικά κατάλοιπα: Υπολείμματα φυτοφαρμάκων βρίσκονται συχνά σε διάφορα προιόντα. Οσα προιόντα κρίνονται από τους ελέγχους πως είναι ακατάλληλα για τον άνθρωπο λόγω μεγάλης περιεκτικότητας σε φυτοφάρμακα, μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν στις ζωοτροφές.

Η αντίληψη ότι μια έτοιμη ξηρά τροφή προσφέρει όλα τα θρεπτικά συστατικά που θα χρειαστεί στην ζωή του το κατοικίδιο μας, είναι ένας επικίνδυνος μύθος. Πλέον, η διατροφή που προσφέρουμε στις γάτες και τους σκύλους μας, απέχει πάρα πολύ από οτιδήποτε έτρωγαν οι πρόγονοί τους. Το μεγάλο ποσοστό σιτηρών, άμυλου και ακατάλληλου προς βρώση κρέατος που υπάρχει στις έτοιμες ζωοτροφές, δημιουργεί συχνά αρκετά προβλήματα υγείας στα ζώα μας, όπως:
- ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος
- νεφρική ανεπάρκεια
- οδοντικά προβλήματα
- παχυσαρκία
- χρόνια πεπτικά προβλήματα
- καρδιακά προβλήματα
- υπερθυροειδισμό

Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν, προφανώς θα πρέπει να επανεξετάσουμε την επιλογή μιας ξηράς τροφής ως την μοναδική και αποκλειστική τροφή του ζώου μας για όλη του την ζωή, και θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά μια στροφή σε πιο οργανικές και φυσικές τροφές, για την καλύτερη υγεία και ευζωία του ζώου μας. 

πηγή: bornfreeusa.org

Πάμε γυμναστήριο μαζί με τον σκύλο μας!

Πόσες φορές μπήκατε στο δίλημμα να πάτε γυμναστήριο ή να βγείτε βόλτα με τον σκύλο? Το μεν κάνει καλό στην δική σας υγεία, και το δε κάνει καλό στην υγεία του σκύλου.
Ενα γυμναστήριο στο Illinois της Αμερικής, έδωσε την λύση! Πάμε γυμναστήριο ΜΑΖΙ με τον σκύλο μας!
Δημιούργησαν ειδικά τμήματα, όπου γίνονται ειδικές ασκήσεις οι οποίες γυμνάζουν ταυτόχρονα κα ιτους ανθρώπους και τους σκύλους, και έτσι μπορούν μαζί ιδιοκτήτης και σκύλος, να εκτονωθούν και να εξασκήσουν σώμα και πνεύμα!!
Μήπως να το σκεφτούν σοβαρά και κάποια γυμναστήρια της Ελλάδας??

Απολαύστε!

Σκύλος και παχυσαρκία.

Η παχυσαρκία είναι μια από τις πιο σημαντικές δυσάρεστες καταστάσεις για την υγεία των ζώων. Είναι μια σύγχρονη μάστιγα στον ανεπτυγμένο κόσμο, όχι μόνο για τον άνθρωπο αλλά και για τα κατοικίδια ζώα. Την κατάσταση αυτή την αντιμετωπίζουν συχνά τα κατοικίδια ζώα, σκυλιά και γατιά, αφού η παχυσαρκία θεωρείται ότι ανήκει στην ομάδα των νόσων πολιτισμού.

Πως καταλαβαίνουμε πως ο σκύλος μας είναι παχύσαρκος?
Ένας σκύλος είναι παχύσαρκος όταν το βάρος του ξεπερνά κατά 20% το φυσιολογικό βάρος που προβλέπεται για τη φυλή του. Όμως, η ζυγαριά δεν είναι καν απαραίτητη για τη διάγνωση της παχυσαρκίας.
Αρκεί να προσέξουμε τα πλευρά του σκύλου: αν δε φαίνονται με το μάτι ή δεν μπορούμε να τα ψηλαφίσουμε, τότε μπορούμε να πούμε ότι το ζώο είναι παχύσαρκο.  
Αρχικά μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στις παρακάτω εικόνες, και σύμφωνα με την όψη του σκύλου μας, να τον κατατάξουμε στην αντίστοιχη κατηγορία: 

Πιο συγκεκριμένα, όταν πλέον έχει χαθεί το "δαχτυλίδι" της μέσης, και από πάνω το σώμα του σκύλου μας φαίνεται ενιαίο χωρίς να στενεύει στην μέση και τους γοφούς, τότε είναι ήδη υπέρβαρος.

Τι φταίει για την παχυσαρκία του σκύλου μας?
Πολλές μπορεί να είναι οι αιτίες. Η έλλειψη συχνής άσκησης, η μεγαλύτερη μερίδα, και η συνεχής προσφορά σνακς και λιχουδιών, είναι οι πιο συνηθισμένες αιτίες. 
Η ποιότητα της τροφής παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, καθώς αν δίνουμε δικό μας μαγειρευτό φαγητό, και όχι ξηρά τροφή ή διαμορφωμένο μαγειρευτό μενού ειδικό για τις ανάγκες του σκύλου, είναι πολύ πιθανό να χορηγούμε πολλές παραπανίσιες θερμίδες με ακατάλληλες για τον σκύλο τροφές όπως άμυλο, ζυμαρικά, σάκχαρα και λίπη.
Μπορεί επίσης να διαταραχθεί ο μεταβολισμός του σκύλου είτε από την στείρωση, είτε από διάφορες παθήσεις όπως ο θυροειδής.  
Τέλος παίζουν ρόλο και τα γονίδια, καθώς κάποιες φυλές έχουν μεγαλύτερη τάση προς την παχυσαρκία από άλλες, και τα θηλυκά ζώα γενικότερα γίνονται πιο εύκολα υπέρβαρα από τα αρσενικά.

Τι προβλήματα δημιουργεί η παχυσαρκία?

Η παχυσαρκία είναι πολύ επικίνδυνη για την υγεία του ζώου.
Το υπερβολικό βάρος επιβαρύνει τα οστά και τις αρθρώσεις. Ετσι συχνά τα υπέρβαρα ζώα πάσχουν από αρθρίτιδα. Είναι πιο επιρρεπή στην δυσπλασία του ισχίου και της σπονδυλικής στήλης, καθώς και σε ρήξεις συνδέσμων. 
Τα υπέρβαρα σκυλιά είναι νωχελικά, αδιάφορα προς το περιβάλλον, δεν μετακινούνται εύκολα, ασκούνται λιγότερο και αποφεύγουν το παιχνίδι. Έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για επιπλοκές που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια της αναισθησίας και των χειρουργικών επεμβάσεων.
Η υπερβολική συγκέντρωση λίπους γύρω από τον θώρακα και την καρδιά, μπορεί να επιρρεάσει και να μειώσει την λειτουργικότητα της καρδιάς και των πνευμόνων. 
Όπως ακριβώς με τους ανθρώπους, ο διαβήτης σε παχύσαρκα ζώα είναι πολύ πιο συχνός. Επίσης είναι επιρρεπείς σε ασθένειες του ήπατος. 
Δερματικά προβλήματα, διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος και φλεγμονή του παγκρέατος είναι καταστάσεις που συχνά παρουσιάζονται στα παχύσαρκα σκυλιά, και είναι πολύ επικίνδυνες και απειλητικές για τη ζωή τους. 
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζουμε πως η παχυσαρκία από μόνη της, μειώνει τι προσδόκιμο ζωής του ζώου μας από 30 έως 50%!

Πως μπορούμε να επαναφέρουμε τον σκύλο στο κανονικό βάρος?
Τα ζώα μπορούν να επανέθλουν στο κανονικό τους βάρος με έναν συνδυασμό ενεργειών.
Καταρχάς η αύξηση της καθημερινής δραστηριότητας και άσκησης είναι πολύ βασική.
Η αλλαγή της διατροφής, και σε ποιότητα αλλά και σε ποσότητα είναι επίσης απαραίτητη, και θα πρέπει να συζητηθεί και να εγκριθεί από τον κτηνίατρο. Εκείνος θα σας υποδείξει τι είδους διατροφή θα πρέπει να ακολουθήσει ο σκύλος και σε τι ποσότητα. Ετσι θα διαμορφώσετε μια διατροφή που θα είναι πλούσια σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά, αλλά ταυτόχρονα και χαμηλών λιπαρών και λίγων θερμίδων. 
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με την επιλογή μια συγκεκριμένης ξηράς τροφής ειδική για παχύσαρκα σκυλιά, είτε και με μαγειρευτό ή ωμό φαγητό, μόνο όταν το μενού είναι προσεκτικά σχεδιασμένο με συγκεκριμένες τροφές και ποσότητες.
Ο χρόνος που χρειάζεται ο σκύλος για να επανέλθει στο φυσιολογικό του βάρος, εξαρτάται από το πόσα κιλά παραπάνω έχει. Ξεκινά από τις 8 εβδομάδες, και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ξεπεράσει και τις 14 εβδομάδες.

Οπως καταλαβαίνουμε όλοι, η διατήρηση του ιδανικού βάρους είναι πολύ σημαντική για τον τετράποδο φίλο μας, καθώς του χαρίζει καλύτερη ποιότητα ζωής, υγεία και μακροζωία. Θα πρέπει λοιπόν τακτικά να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο και να φροντίζουμε για την σωστή διατροφή του σκύλου μας, ώστε να μην δημιουργήσουμε μια χρόνια κατάσταση που θα πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και θα είναι πολύ δύσκολη να θεραπευτεί.

Βασική υπακοή: σημαντική εκπαίδευση για μια αρμονική συμβίωση με τον σκύλο μας.

Όλοι οι σκύλοι είναι σε θέση να αναγνωρίσουν και να μάθουν να ανταποκρίνονται σε τουλάχιστον 15 λέξεις. Επιπλέον με ειδική εκπαίδευση, έχουν την δυνατότητα να μάθουν ακόμα πιο πολλά πράγματα και να εξειδικευτούν ώστε να είναι χρήσιμοι σε διάφορες εργασίες όπως: σωματοφυλακή, φύλαξη κοπαδιών, κυνήγι, show (τηλεόραση- κινηματογράφος), agility, ναυαγοσωστική,  οδηγοί τυφλών, βοηθοί ατόμων με ειδικές ανάγκες, ανιχνευτές ναρκωτικών ή εκρηκτικών και άλλες πολλές ιδιαίτερες εργασίες ανάλογα με τις καταστάσεις και τις ανάγκες κάθε εποχής, όπως σκύλοι αγγελιοφόροι, ελκηθρόσκυλα κλπ.

Εκτός όμως από τις πιο εξειδικευμένες εκπαιδεύσεις, υπάρχει η βασική υπακοή, κατά την οποία ο σκύλος μαθαίνει να υπακούει σε λίγες πολύ βασικές εντολές, οι οποίες είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για την αρμονική συμβίωση με το αφεντικό του.
Οι βασικές εντολές που μαθαίνονται στην βασική υπακοή είναι:
- Εδώ: Μαθαίνει πηγαίνει προς τον ιδιοκτήτη του με το άκουσμα της εντολής αυτής.
- Στο πόδι ή Κοντά: Μαθαίνει να περπατά κοντά στο αριστερό πόδι του ιδιοκτήτη του χωρίς να τραβάει το λουρί.
- Κάτσε: Με την εντολή αυτή ο σκύλος κάθεται στα πίσω του πόδια είτε όταν ο ιδιοκτήτης του το ζητήσει είτε όταν περπατάνε μαζί και ο ιδιοκτήτης σταματήσει. Η εντολή αυτή μπορεί να δοθεί και εν' κινήσει καθώς και από μακριά.
- Κάτω: Ξαπλώνει. Η εντολή αυτή μπορεί να δοθεί και εν' κινήσει καθώς και από μακριά.
- Μείνε: Παραμένει στο σημείο που του δόθηκε η εντολή σε στάση "Κάτσε" ή "Κάτω" μέχρι να του δοθεί κάποια άλλη εντολή.
- ΟΚ: Με το άκουσμα αυτής της εντολής ο σκύλος καταλαβαίνει πως είναι ελεύθερος να τρέξει/παίξει.

Οι εκπαιδευτές μπορεί να χρησιμοποιήσουν και παραλλαγές αυτών των λέξεων στην εκπαίδευση, με τον οποιοδήποτε τρόπο πάντως, ο σκύλος μαθαίνει να ανταποκρίνεται και να εκτελεί τα παραπάνω.

Η καλύτερη ηλικία για να εκπαιδευτεί ο σκύλος στην βασική υπακοή, είναι από 7 έως 12 μηνών. Φυσικά από πολύ νωρίτερα, ενώ το κουτάβι βρίσκεται στο σπίτι, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να αρχίσει να του μαθαίνει μόνος του κάποια πράγματα και κάποιες εντολές, όπως το που θα κάνει την ανάγκη του, το πως θα περιμένει για το φαγητό του, το πως θα διαχειρίζεται την ανυπομονησία του κλπ με πολύ υπομονή και επιμονή. Και όταν ο σκύλος μεγαλώσει λίγο, μπορεί να πάει και στον έμπειρο εκπαιδευτή για την βασική υπακοή.
Σε περίπτωση όμως που έχουμε αμελήσει να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας μικρό, ή αποκτήσουμε ένα ενήλικο ή μεγαλύτερο σε ηλικία ζώο, δεν πρέπει να απογοητευτούμε και να θεωρήσουμε πως η εκπαίδευση είναι ένα μακρινό όνειρο πλέον. Όλοι οι σκύλοι μπορούν να εκπαιδευτούν σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και όταν είναι αρκετά μεγάλα, με την βοήθεια ενός έμπειρου εκπαιδευτή. Απλά όταν είναι πιο μικρά, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα παιδιά, είναι σε θέση να μάθουν πράγματα πολύ πιο γρήγορα και αποτελεσματικά.
Τέλος, αν ένας σκύλος προορίζεται για συγκεκριμένη εργασία, όπως φύλαξη, βοηθός ατόμων με ειδικές ανάγκες, ανιχνευτής ναρκωτικών κλπ, τότε η εκπαίδευσή του μπορεί να ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, από τον 4ο κιόλας μήνα.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως η εκπαίδευση είναι πολύ πιο αποτελεσματική όταν μαζί με τον σκύλο, εκπαιδεύεται και ο ιδιοκτήτης του! Μπορεί να είναι πιο βολικό για εμάς να αφήσουμε τον σκύλο, είτε έγκλειστο για κάποιο διάστημα στο εκπαιδευτήριο, είτε μόνο για λίγες ώρες με τον εκπαιδευτή του, το αποτέλεσμα όμως είναι πολύ καλύτερο, όταν κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης βρισκόμαστε και εμείς παρόντες. Έτσι, αφού αρχικά μάθει ο σκύλος να αντιδρά σωστά στις εντολές από τον εκπαιδευτή, στην συνέχεια μαθαίνουμε και εμείς πως να λέμε τις εντολές σωστά και πως ο σκύλος μας θα μας δώσει την απαραίτητη προσοχή και θα υπακούσει.

Η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι πάντα θετική, χωρίς καμία άσκηση βίας προς τον σκύλο. Θα πρέπει να γίνεται με συνεχείς επαναλήψεις και υποδείξεις, και με επιβράβευση του σκύλου με κεράσματα και χαδάκια, όταν αυτός εκτελεί σωστά αυτό που του λέμε.

Αν κάποιος βρίσκει ασύμφορο οικονομικά το να απευθυνθεί σε ειδικό εκπαιδευτή για τον σκύλο του, θα πρέπει να γνωρίζει πως μπορεί ενδεχομένως και ο ίδιος να εκπαιδεύσει τον σκύλο του, με την βοήθεια ειδικών βιβλίων, βοηθητικών βίντεο και πληροφοριών που μπορεί να βρει στο διαδίκτυο, όμως αυτό προϋποθέτει, αρκετή μελέτη και έρευνα από τον ιδιοκτήτη καθώς και πολύ υπομονή, επιμονή, διάρκεια και συνέπεια στην εκπαίδευση με τον σκύλο του, για να μπορέσει να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση πάντως, είτε με την βοήθεια ειδικού εκπαιδευτή (που είναι και το καλύτερο και το πιο αποτελεσματικό) είτε μόνοι μας, η εκπαίδευση του σκύλου μας στις πιο βασικές εντολές είναι απαραίτητη και πολύ χρήσιμη για την συμβίωση μας, για να μπορεί ο σκύλος να αποφεύγει κινδύνους για να έχει μια καλή συμπεριφορά που θα μας βοηθά να τον συμπεριλάβουμε σε περισσότερες δραστηριότητες της ζωής μας, αλλά και για να δημιουργήσουμε μια πιο στενή σχέση και επικοινωνία με τον τετράποδο φίλο μας.