Ολα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για την στείρωση.

Για τους ηθικούς και κοινωνικούς λόγους για τους οποίους είναι ωφέλιμο να στειρώνουμε τα ζώα μας, έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν εδώ .
Υπάρχουν όμως και ιατρικοί λόγοι που καθιστούν την στείρωση ωφέλιμη για το ζώο μας, ειδικά όταν δεν σκοπεύουμε να το αφήσουμε να ζευγαρώσει ποτέ.

Πιο συγκεκριμένα, για τα θηλυκά ζώα, με την στείρωση:
- εξαλείφεται ο κίνδυνος πυομήτρας (μόλυνση της μήτρας που εμφανίζεται συχνά σε θηλυκούς σκύλους πιο  μεγάλης ηλικίας οι οποίοι δεν ζευγαρώνουν και μπορεί να αποβεί θανατηφόρος).
-  μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης νεοπλασιών των μαστών.
- σταματά η εμφάνιση του οίστρου, κατά την διάρκεια του οποίου στάζει αίμα το αιδοίο του ζώου, του προκαλεί νευρικότητα στην συμπεριφορά, και προσελκύει έντονα όλα τα αρσενικά κατά την διάρκεια της βόλτας.

Ιδανική ηλικία για να στειρωθεί ένα θηλυκό ζώο, είναι μετά τον πρώτο οίστρο και πριν τον τρίτο. Φυσικά μπορεί να στειρωθεί και αργότερα, αλλά αν η στείρωση γίνει σε αυτό το διάστημα τότε  μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες εμφάνισης νεοπλασιών των μαστών.
Μετά την στείρωση τα θηλυκά πιθανόν να εμφανίσουν μια τάση για παχυσαρκία, η οποία όμως αποτρέπεται αποτελεσματικά με ισορροπημένη και σωστή τροφή, και καθημερινή άσκηση με περιπάτους και παιχνίδια.

Για τα αρσενικά ζώα, η στείρωση είναι σημαντική γιατί:
- μειώνει σημαντικά την επιθετικότητα έναντι άλλων αρσενικών σκύλων, και την εκδήλωση κυριαρχικότητας έναντι των μελών της οικογένειας του ιδιοκτήτη.
- σταματάει την συνήθεια του ζώου να οριοθετεί με τα ούρα το χώρο του (το λεγόμενο μαρκάρισμα).
- προλαμβάνει διάφορες παθήσεις του προστάτη, όπως υπερπλασία και προστατίτιδα.
- μειώνονται οι τάσεις φυγής του ζώου για την ανεύρεση θηλυκού σε οίστρο. 

Ιδανική ηλικία για να στειρωθεί ένα αρσενικό ζώο είναι μετά τους 6 μήνες, και πριν τα 2 χρόνια. Αν ένα αρσενικό στειρωθεί πριν προλάβει να ενηλικιωθεί, ενδεχομένως να συνεχίσει να έχει μια πιο "κουταβίσια" και παιδική συμπεριφορά στην ζωή του, καθώς και να ψηλώσει ελαφρώς περισσότερο από ότι θα ψήλωνε φυσιολογικά αν δεν στειρωνόταν. Η τάση για παχυσαρκία είναι πολύ μικρότερη στα αρσενικά ζώα, και από θέμα συμπεριφοράς, αλλάζει μόνο η σεξουαλική συμπεριφορά του ζώου, ενώ η διάθεση για παιχνίδι, η φιλικότητα και η κοινωνικότητα παραμένουν ανεπηρέαστες.

Φυσικά θα πρέπει να γνωρίζουμε πως η στείρωση είναι ένα κανονικό χειρουργείο, ειδικά του θηλυκού ζώου, και θα πρέπει πάντα να γίνεται από υπεύθυνο κτηνίατρο με μεγάλη εμπειρία στη συγκεκριμένη επέμβαση.
Μια "κακή" στείρωση μπορεί να έχει και επιπλοκές, όπως το να αποκτήσει το ζώο μια σχετική ακράτεια ούρων.
Επίσης, είναι στατιστικά επιβεβαιωμένο, πως ένα πολύ μικρό ποσοστό σκύλων είναι αλλεργικό στην αναισθησία, με αποτέλεσμα να μην ξυπνούν ποτέ από το χειρουργείο. 
Ομως αυτό και μόνο το γεγονός δεν θα πρέπει να μας αποτρέπει από το να πάρουμε απόφαση να στειρώσουμε το ζώο μας. Αλλωστε θα πρέπει να αναλογιστούμε, πως στην διάρκεια της ζωής του ζώου μας, οι πιθανότητες να χρειαστεί να το υποβάλουμε σε αναισθησία είναι πάρα πολλές, είτε για έναν απλό καθαρισμό δοντιών, είτε και για ένα οποιοδήποτε άλλο χειρουργείο που μπορεί να χρειαστεί να κάνει.

Τα ωφέλη, και ιατρικά, αλλά κυρίως κοινωνικά, είναι πολύ πιο σημαντικά, και οι μόνες μας ανησυχίες θα πρέπει να περιορίζονται στην επιλογή της κατάλληλης στιγμής για την επέμβαση, και στην εύρεση ενός καλού γιατρού που να εμπιστευόμαστε. 

Ετσι, με τον τρόπο αυτό, 
* χαρίζουμε μια καλή ποιότητα ζωής στο ζώο μας, προσφέροντάς του καλή υγεία και αποφυγή όλων των ειδών καρκίνων της περιοχής που είναι πολύ συνηθισμένοι σε αστείρωτα ζώα, 
* αποτρέπουμε ανεπιθήμητες εγκυμοσύνες και δημιουργία καινούργιων κουταβιών,
* και συμβάλλουμε σημαντικά στην μείωση των αδέσποτων ζώων.